ILIM kökenleri ispatlamış ve konuşdukların dil sistemi türkçe'le hemen hemen aynı olduğunu savunuyor. Kültürleri incelediği zaman'da ortak noktalar ortaya çıkıyor ve onlarda kökenin'den dolayı ortaya çıkıyor.
Misal Japon'ya bayrağa bakdıgımız zaman beyazın üstünde kırmızı nokta görüyoruz oda güneş için bir semboldür zaten askeri bayrağı tamamen bir güneş sembolü kullanıyor.
Türk mitolojisinde “Ay” ve “Güneş” motiflerinin çok özel bir yeri vardır. İslâmiyet’ten önce “Gök-Tanrı” inancına sahip olan Türklerin efsanelerinde gök cisimlerine verilen önem büyüktür. Türkler, Tanrının göklerde olduğuna ve gök cisimlerinin de İlâhi bir güce sahip olduklarına inanırlardı. Asya’da, en eski tarihi geçmişe sahip olan halklardan birisi de Kırgız Türkleridir. Kırgız Türklerinde, Ay ve Güneş motifleri ile ilgili çok eski efsanelerin yanında çok yeni efsaneler de mevcuttur. Özellikle güneş motifi Kırgızların sosyal hayatını temsil eden çadırlarında ve siyasî hayatının sembolü bayrağında da yerini almıştır.
Türk mitolojilerinin hemen hepsinde ay ve güneş arasında cinsiyet belirlemesi yapılmış ve Ay’ı erkek, Güneş’i ise dişi olarak göstermişlerdir. Ziya Gökalp, Yakut Türklerine ait bir efsaneden bu konuyu şu şekilde nakletmektedir: “Yakutlar’a göre <Ulu Toyon>, <Ay Toyon> un kızı <Güneş Hanım>a âşık olmuş, <Ulu Toyon> Altaylılar’da <Ogon>, Oğuzlar’da <Gök Han>dır. <Ay Toyon>, Altaylılar’da <Bay Ülgen>, Gök Türkler’de <Gök Tanrı>, Hakaniyye Türklerin’de <Bayat>dır. <Ulu Toyon>, babası <Seçen>e der ki: <Ay Toyon’un semâsına çık. Bana onun kızı Güneş Hanım’ı iste! Ne kadar çok ağırlık isterse hiç esirgeme, kabul et.>
<Seçen>, hemen semâya çıktı, <Ay Toyon>un otağına gitti. <Oğlum kızınızı sevmiş. Onu oğluma verir misiniz?> <Ay Toyon>, <Peki veririm fakat, iki nişan isterim. Biri dalga, göl incisi; biri serap, çöl incisi.>(Gökalp,1976:111).
Uygurca yazılmış olan Oğuz destanında Oğuz-Han şöyle diyordu: “Kün tuğ bolgıl, kök kurıkan!” Yani: “Güneş, tuğumuz, bayrağımız olsun; gök de çadırımız!” Türkler bunları söylerken, kendi dünya imparatorluğu ideallerini de ifade ediyorlardı. Sembolik olarak güneşi Türk devletinin bayrağı ve gök kubbesini de, bir Türk çadırı olarak düşünüyorlardı.
Yani bu gerçekleri yoksayamayız! Japonlar'da böğle hasas bir ortak nokta tessadüf değildir!
