Gönderen Konu: OZAN ERTAY ŞİİRLERİ  (Okunma sayısı 6230 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı azakoğlu

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 33
OZAN ERTAY ŞİİRLERİ
« : 28 Şubat 2014 »
TURAN DENİZİ

Dolunay kaybolsa sanma ay kalmaz,
Üç Hilâl'le döner küremiz bizim...
Acı patlıcanı kırağı çalmaz;
Çinliye yem olmaz, püremiz bizim...

Kür Şad'la yoldaşız, sayımız kırktır;
Pençemiz dağ deler, börkümüz kürktür;
Ezelden gelmişiz, adımız "Türk"tür!
Ebede ayarlı süremiz bizim...

Kahbeliği bilmem, mertliktir işim;
Börteçine erim, Asena dişim.
Bozkurdum! Leş yemem, kirlenir dişim;
Çakala benziyor neremiz bizim?..

Altaylar'dan çıktık, Tuna'ya vardık;
Kaç şehir kuşattık, kaç kale sardık?
Roma'nın kalbinden parça kopardık;
Yiğitle doludur, yöremiz bizim...

Uğrular, ırkımı arık ırk sansa;
Kanımız sebildir, mesele kansa?
Söz konusu olan yurtsa, vatansa;
Ölmeyi buyurur, töremiz bizim...

Deryaya ulaşmak olunca murat;
Nazlı Dicle bile akar son sürat.
Yeşil-Kızılırmak, Menderes, Fırat;
Turan'a kavuşur, deremiz bizim...

Ozan Ertay
Ankara, 24 Şubat 1980
Katli Vacip Dörtlükler (1982)
TANRI TÜRK'Ü KORUSUN!
TÜRK ZATEN YÜCE!

Çevrimdışı azakoğlu

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 33
Ynt: OZAN ERTAY ŞİİRLERİ
« Yanıtla #1 : 09 Mart 2014 »
MACAR, TURAN ve KUR'AN

"Hüseyin Nihal Atsız'ın Aziz Ruhuna"

Ey Türk! Atanı dinle, "titre ve kendine dön"
Önce ırkını tanı, sonra tarihe ver yön.

Madem Anadolu'muz değil bugün Rum Eli;
Yarın da Hungarya'nın ismi olur Huneli.

Turan'a baş koyanın ırkına feda başı;
Şehit, göğe ağarken kutsanır mezartaşı.

Bayrak uğruna ölen kınalı bir al koçtur;
Sen de bir akıncısın, göbek adın Malkoç'tur!

Namusundur "Üç Hilâl" ile "Kurt Başlı Sancak"
Namus için ölene "namuslu" denir ancak!

Aslını unutmazsan yaşarsın ebed müddet;
Törenden taşra çıksan neslin görecek şiddet.

Kırdırmasın Avrupa, bizi birbirimize;
Birliği anlatmalı yaşarken dirimize.

Birlikten kim koptuysa Hak Dini de unuttu;
Esir düştü, kendini "hürüm" diye avuttu.

Dinden uzak Macar'ın farkı yok Gagavuz'dan;
Oysa bunların soyu geliyordu Oğuz'dan.

Zincire boyun eğen forsa misâli gezdi;
Başı, ya orak kesti; ya da çekiçler ezdi!

İşte apaçık delil, ibretlik bir ders sana;
Kanın kurumadıysa kölelik çok ters sana.

Avrupa'yı dost bilme, Siyonistten uzak dur!
Kılıcı, Hak yolunda Allah aşkı ile vur!

Alparslan'dan bu yana çünkühaçlı hasımdır;
Unutma ki, Macar da ta ezelden hısımdır.

Ülkü, aynı ülküyse, sıla da aynı sıla;
Macar'a isim veren Hun Hakanı Attila.

Bil ki, Macar Devleti ismini aldı Hun'dan;
Hangi tarihçi-yazar kaçabilir ki bundan?

Macar, benim kardeşim; onun aslı Peçenek;
Yani "Peçenek" demek, senin gibi "Türk" demek!

Peçenek deyip geçme, Oğuz'un Soyu'ndandır;
Üç Ok'ları temsilen Gök Han'ın Boyu'ndandır.

Mert kanları ateşler "ruh" denen gizli fünye;
Irkının heybetini ölçebilir mi gönye?

Haydi Mehteranbaşı! Komutunu "de" hele;
Turan'ın haritası yön versin dev pergele.

Ekvator çizgisine bir ok uçup saplansın!
En kavi cetvel bile o an iltihaplansın!

"Delsin yine Roma'nın kalbini o mızraklar"
Çiğnenmedik bir toprak bırakmasın kısraklar.

Asker, "Ey Şanlı Ordu" marşımızı söylesin;
Törenlerde atılan nutku Ertay neylesin?

"Delikanlım, işaret al ki sen de atandan"
Asya'nın Bozkurtları eksilmesin vatandan!

Elini çözse dahi bir buyrukla Kurt Kaya;
Gök Börü'ler kılıçla hilâl çizsin uzaya.

Üç ok salsan, göklere üç hilâl perçinlenir.
Işığında yepyeni Kür Şad'ların dinlenir.

Şehit, Burak'a binse fetholunur şu feza;
"Hem kudret, hem de zafer" miras sana hakeza.

"Dağlara tırmanırken gemilerin denizden"
"Allah" sesleri arşı yırtar, çıkıp genizden.

Ve burnunda uçmağın mis kokusu tütünce;
Ve Tanrı Dağları'nda kut borusu ötünce;

Altay'dan kalkan yiğit, gider Tuna'ya cenge;
Çünkü seni kutsadı ebede dek Selenge.

Tuna Turan'a akarmehter köse vuranda;
Bir gün Macar'ın gözü nuru bulur Kur'anda...

Ozan Ertay
Kars, 13 Aralık 1975
Türkçülük Kurultayı-Ankara 3 Mayıs 1976
Asya'nın Kılıncıyım (1979)
TANRI TÜRK'Ü KORUSUN!
TÜRK ZATEN YÜCE!