Gönderen Konu: GÜL ŞİİRLERİ-4 (ŞU ZÜLF-Ü SİYAH)  (Okunma sayısı 3150 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Bozoklu Bozkurt

  • Ziyaretçi
Özlenirmiş meğer zalım da olsa
Derdimi duymayan şu zülf-ü siyah
Dilerdim ki şu yoksulu bir görsün
Dünyaya doymayan şu zülf-ü siyah

Onda kalmaz onun ahu gözleri
Kimin kalmış burda ayak izleri
Herkesten duyamaz doğru sözleri
Doğruyu duymayan şu zülf-ü siyah

Sinemde gam keder gönlümde yara
Eriyorum gün gün artar bu yara
Bağladıkça bağlar beni bu yare
Yarama değmeyen şu zülf-ü siyah

Tabiblere sordum halin zor dedi
Oğul seni anlamıyor yar dedi
Ömrün bitmiş senin günün dar dedi
Duysun bunu aman şu zülf-ü siyah

Dostlarım halimi sormasın benim
Yaralı gönlümü kırmasın benim
Turani ağlasın durmasın yaşım
İşitsin anlasın şu zülf-ü siyah