VUR EMRİ
Bir haber dolaşır semada pul pul;
Kılınçlar bilensin,akın var Çin'e
Yiğitler at sürer düşman içine;
Tarihe hükmeden bir ses duyulur:
-Vur!TÜRKLÜK aşkına vur!
Yüklenir bir ülke oymak ve avul,
Sel olur ordular,batıya akar.
Uçar elden-ele bozkurtlu bayraklar.
Emreden bir başbuğ, sade ve vakur:
-Vur! BAYRAK aşkına vur!
Karışır top sesi, nal sesi, davul...
Çağdan çağa çığır açar gemiler.
Bir hakan atını denize sürer
Ve der ki:''Yıkılsın Bizans'ı koruyan sur''
-Vur! FETİH aşkına vur!
Parçalanmak istenir bir ülke,Anadolu'dur:
Şahlanır bir anda bin yıllık hınçlar;
Eser poyraz gibi eğri kılınçlar,
Kütahya düzünde kelle kavrulur...
-Vur! TOPRAK aşkına vur!
Ya...İşte tarihin böyledir oğul!
Geçmişten hız alsın geleceğinde.
Göster Türklüğünü tunç bileğinle!
Bu ırka, bu dine ve bu toprağa
Sataşmak isterse herhangi gavur:
-Vur! ALLAH aşkına vur!!!
ABDURRAHİM KARAKOÇ ( vur emri)