KÜRŞAD BENİM O DEĞİL?.
Sene o sene, ortalık yangın yeri kuytu karanlıklardan tanıdık sesler duyuyoruz evimizin içinden, ?ALLAH?U EKBER?, ?BU VATAN?I SİZE SATTIRMAYIZ?, ?ÜLKÜCÜ HAREKET ENGELLENEMEZ?, ?VURUN SOYDAŞLAR, VURULUN, BU YOLDA ÖLMEZ İSEK HANGİ YOLDA ÖLÜRÜZ, ŞİMDİ ALLAH İÇİN, VATAN İÇİN, BAYRAK İÇİN ÖLMEK ZAMANIDIR, BU ZAMAN BİZ ÜLKÜCÜLER İÇİN EN ŞEREFLİ ANDIR?, ?YA ALLAH BİSMİLLAH ALLAH?U EKBER??
Ağlardı annem, yavrularımı, dışarıdaki aslanlarımı ALLAH korusun diye, silah seslerine, siren sesileri karışır, bombalardan açılan çukurlarda benim gibi genç ülkücü fidanları dikilirdi, ki daha benim delikanlılığıma çeyrek vardı. Benim birde dayım vardı, deli bakardı, elleri kocamandı, sol göğsünde üç hilal vardı, bana hep kahramanlık hikayeleri anlatır, resimlerdeki bozkurt?tan sohbetler yapardı, bende hep ne zaman beni bozkurt?tun yanına götüreceksin diye sorardım, başımı başına koyar ağlardı çok yakında, koçum, çok yakında derdi, silahı hep belindeydi, her evden dışarı gidişinde bizlerle helalleşirdi, bazen yaralı bereli kan revan içinde gelirdi, dev gibiydi, kapılardan zor geçerdi, boynunda bir bozkurt kolyesi vardı, dayımın adı KÜRŞAD?tı, beni kürşadım diye severdi?
Dedim ya sene o seneydi, günlerden perşembeydi, ay kan rengindeydi, kürşad dayım gelecekti, hep istediğim bozkurt kolyesini bana verecekti, bu aralar çok görmüyordum dayımı, sorduğum anama ? işleri var her yerde de dayını sorma emi oğlum? derdi, bu hafta evimize hem polis, hem asker çokça geldi, dayımı sordular annem artık onu görmüyoruz buraya gelmez dedi, bir iki gün sonra bir polis amca geldi eve annemin ellini öptü, annem ağlıyordu, ?ana? dedi polis ? Kürşad nerede, onu arıyorlar, her yerde pusu attılar, ne olur yerini biliyorsan bana söyle, dün akşam kominist şerefsizlerle ara sokakta karşılaşmışlar çatışmışlar, ikisi?ni Kürşad diğerini Alparslan vurmuş, Kürşad?ın vurdukları ölmüş o yüzden yerini biliyorsan bana söyle? ?yok evlat bilmem? dedi annem büyük bir soğuk kanlılıkla hemde tebessüm ederek, bir ara bana dönüp o amca bu yeğen galiba dedi, aynı dayısı kereta..
Peki ana ben gideyim buraya girdiğimi görmesinler, başınız ağrımasın, ama Kürşad gelirse ne olur benim aradığımı söyle eve gelsin, ben her şeyiyle onun yanındayım, ALLAH?a emanet olup deyip gitti.
Vay be dedim kendi kendime dayım adam vurmuş hemde sokak ortasında bir kez daha gözümde devleşmişti, aynı günün gece yarısıydı, evimizin arka bahçesinde küçük bir pencere vardı dışarı bakan o küçük tıklamalarla çalınıyor, sonra duruyordu, annem tespih elinde zikre duruyor, tıkırtıları duymuyordu, kalktım yerimden sesin geldi cam?a doğru gittim perdeyi kenarından aralayıp aman birde ne göreyim dayım gelmiş eliyle susss yaparak pencereyi açmamı istedi, hemen açtım o sıra annemde geldi, dayım önce elindeki silahı anneme verdi, silahın üstü yağlı parlıyor, dayımın elleri o karanlıkta kırmızı izler bırakıyordu dokunduğu her yere koca dev gibi adam, kapılara sığmayan adam o pencereden içeir zorla geçti, belli ağrısı vardı, dudaklarını sıkıyor, bağıramıyordu, annem LA HAVLEE çekiyor ALLAH?a dua ediyordu, dayım Kürşad abla hakkını helal et sana da çok yük oldum, beni arıyorlar yaralıyım, ben donup kalmıştım, annem yarasını açıp baktığında tam göğsünde üç hilal dövmesinin olduğu yerde yarası vardı, çok kan akıyor durmuyordu, bir ara bana baktı, bozkurt?tum nasılsın dedi, eliyle beni kendine çekti, başı ile başıma değdi, kolyesi yine öylece göğsün üstündeydi, bir eliyle boynundan çekti, al bakalım aslanım bozkurt?u göreceğin gece bu gecedir, ona iyi bak dedi, annem hıçkırıklara boğulmuştu, dayımın üstüne kapandı, ben sadece bakıyor, gözlerimdeki ıslaklığı anlamaya çalışıyordum, birden ön taraftan kapıdan bir gürültü koptu kapımız kırılmış içeri asker, polis, sivil beş, on kişi girmişti, girenlerin arasında o gece eve gelen polisti, dayımı yerde kanlar içinde gördü gözlerini elindeki kağıtla gizledi, annem dayımın üstünde, dayım hareketsiz öylece bekledi, ve EŞHEDÜENLA İLAHE İLLAH?? dedi kaldı, elinde koca telsiz ve tüfekle olan sertçe bize dedi ki öylece yerde yatan dayıma ayağıyla iterek, Kürşad senmisin,
Ben iktirdiği ayağını ayağımla tutarak öyle bir bağırdım ki,
KÜRŞAD Benim, O Değil,
KÜRŞAD Benim?..
KÜRŞAD Benim?..
KÜRŞAD Ben???.
KÜRŞADDD?
