Doğuda Bir Türkistan
Yalnızlığın bağrına otağ kurmuşum artık
Kopuzumun çığlığı ayrılığa dönüktür
Sarı bir rüzgar eser,bağrım,ayağım açık
Türkistan’da akşamlar şimdi bölük-bölüktür
Hayat,eğri bir çizgi üzre yürümek değil
Çizgiden çıkar biri ve akşam yakalanır
Birden,öçle bilenir tam kırk tane karanfil
Uygurca sevdalarla Urumçi dalgalanır...
Burda zulüm hep vardır,ve kırk uslanmaz adam
Karanlığa yürürler kartalca bakışlarla
Ant içerler,dönmek yok,ve yarınsız bir akşam,
Gönüllerde kalırlar,öfkeli nakışlarla...
Bozkırın Bozkurtları,çekik gözlü yiğitler,
Türküler söylüyorlar gökbayraklar altında
Ölümsüzleşiyorlar,Kürşad yüzlü yiğitler,
Ya dağ doruklarında,ya topraklar altında...
ALİ KINIK
