Üzülme karadut
bu sevda baştan yaşanır
bu şair bu şiiri bir daha yazabilir
sevgiye varan yolun emekten
geçtiğini anlatabilirim
insanlara
inan karadut inan bana sevdiğim
ben bunu yapabilirim inan ve üzülme
üzülme karadut mevlayı seversen üzülme
Üzülme karadut
gün gelir ağlayanın kanlı yaşı diner
gün gelir bu sevdalara yeniden başlanır
aşığın sazı kırılmaz
şairin kalemi elinden alınmaz karadut
buna ben inanıyorum
sende inan sende inan karadut
ve mevlayı seversen ağlama olur mu
Üzülme karadut
mecnun'un sahralardaki ızdırabı bitecek
kerem bir düğmenin esrarında
Aslı han'ı uğrunda ve sevda yanığında
kor ateşte yanmayacak
inanmak zor değil karadutum çeşm-i siyahım
o günler uzak değil kesinlikle
başucunda duruyor
vazondaki renk renk çiçeğinde
duvardaki bir orman resminin
göz ile görünmez bir detayında karadutum
ve üzülüp ve ağlayıp beni de
ağlatma olur mu karadutum olur mu
o günler aldığın nefes kadar yakın sana
Üzülme karadutum sevdalar sevdalılar
ölmezler öldürülemezler
sen bir tahir'in bir zühre'nin öldüğünü mü
zannediyorsun yoksa
onlar ölmezler karadutum ölmezler
pir sultan öldü mü ölmedi yazgısı karalım
hatırası nefeslerinde yeşeriyor
anadolu toprağında
anadolu toprağında kimseler ölmez aslında
Üzülme karadut Mustafa Kemal'ler
ve dahi niceleri aramızdalar unutma
unutma unutma bunu
kışlasından tek ocaklı bir köy evine kadar
bütün anadolu'da
sevenlerin hatırası ölmez karadut
çünkü onların yüreğinde
iman gizlidir
sevgi ve emek gizlidir
aşkın kanunu anadolu yaylasının
bağrında gizlidir karadut üzülme ne olur
tarihin yazıldığı ve inancın hiçbir zaman
kaybolmadığı böyle bir diyarda
üzülmek neden
ağlamak neden karadut
bu sevdalar baştan yaşanabilir demiştim
bu şairi bu şiiri bir daha yazabilir demiştim sana
çünkü ben inanıyorum karadut
çünkü ben inanıyorum
çünkü ben.....................
