Yaşamla ölümün nikahlı olduğu bir ülkedeyim.
Politikanın gömlek değiştirmediği bir düzenin, vurulmuş insanlarından biriyim.
Nice silahlar çevrilmiş üzerime, bilmem kaç kurşun yemişim.
Sağ yanımda bir sıcaklık.
İnadına umutlar yeşerir yüreğimde, inadına sevdalıyım.
Sokaklarda mayın temizlerim ellerimle.
Hayatın ince beli, acıların diliyim.
Tanrı'nın en kutsal varlıklarınadır hasretim.
Tanrı kokar yeni doğan çocuklar.
Günahsızlığın en üst merdiveninde onları koklarım.
Büyüklere akıllı.
Bebeklere deliyim.
Alın terinedir başımı eğişim.
Türkçü Turancılaradır "Var olun" deyişim.
Esir Türklerin hürriyeti için çabalarım.
Bütün gün sokaklardayım.
İşçilerin elleri. Çocukların kiriyim.
Yumruğum isyana sıkılı.
İyi tanırım dostu düşmanı.
Hainlerle sonsuza dek uzayacak bir kavgam var.
İtirazım kalleşliğe, itirazım hainliğe.
Puştların karşısında.
Dostlarımın neferiyim.
Gecelerim ayaz, gecelerim kara.
Aklım takılır, sokakta üşüyen çocuklara.
Analara, bacılara.
Her şehirde acım var.
Bu ülkenin her karış toprağına umut ekerim.
Sevdanın sesini duyarım uyandığımda.
Yağmurun bereketi...
Güneşin elleriyim.
Gözlerim nöbette.
Yüreğim pusuda.
Kekik kokuyor dağlarım.
"Hakan ENVER 1972 istanbul emret komutanım"
Bu vatanın eriyim.
Yaşamakla ölümün nikahlı olduğu bir ülkede, her gün birileri sırtımdan vurur!
Hâlâ diriyim...