İsyan değil amma sitem bende ki
Hal değil Türkiyem bu hal sende ki
Yüz milyon soydaşa bu alemde ki
Umuttun, ışıktın, nurdun, Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
Ben, yanı başında sahipsiz vatan
Ben ki ekmeğini kanına katan
Ben Kerkük’üm burda çığlıklar atan
Duymadın sesimi, durdun Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
İlk önce araplar bağrımı deşti
Gavurla bir olup, kanımı içti
Şimdi de içime kürtler yerleşti
Nerde sınırların, yurdun Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
Ezilirken topla, tankla başımız
Daha dokuz idi ondu yaşımız
Nerede diyorduk bizim başımız
Her şeyi gözünle gördün Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
Hocalıda kudururken ermeni
Türk kanını akıtırken ermeni
Orda da sahipsiz koydun sen beni
Sanki görmüyordun kördün Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
Yetmiş sene rusla boğuştum durdum
Uçan kuşa bile hep seni sordum
Sen yol göstericim, sendin bozkurdum
Umudumu bir bir kırdın Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
Ben Kazak’tım ben Kırgız’dım, Tatar’dım
Senin için dünyaları satardım
Gece gündüz hayalinle yatardım
Hayalime örtü serdin Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
Doğu Türkistan’ı unuttun gittin
Batı Trakya’yı yunana ittin
Kırımlı’yı Ukrayna da erittin
Ne aradın beni, sordun Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
Kıbrıs’ın bir ara nazlı gelindi
Tebriz’in öz yurdun oban elindi
Yüreğimiz şimdi okla delindi
Edirne’den Kars’a vardın Türkiye
Beni can evimden vurdun Türkiye
Esenlikler soydaşlarım
Tanrı Türk'ü Korusun