1- Türkiyenin qonumu
Malazgird savaşından sonra Türklerin siyasal egemenliyi(hakimiyeti) Ortadoğuda qurulmaqla yanaşı ecem(fars) dilinin yayılması da bölgede başlayıb, bu sürec Moğul dövründe de sürür. Usmanlı devletinin qurulması ile Türk dili Türk imparaturluğunda yazı dili olub, ancaq Türk Sultanı İslam Xelifesi olaraq höküm sürmeye başlayınca ister-istemez inanc(din) dili olan erebce, onun yanında da müselman olandan sonra Türk géçmişinde iz bıraxan ecemce de étkisini qoymaqdadır. Türk Sultanının müselman olduğundan, dünyada da sürekli böyük qavğalar inanclar üzünden olduğundan Türk kimliyi müselman kimliyi altında solub, ereb-islam ekini(kültürü) Omeviler, Abasiler dövründeki gibi de olmasa üstünlük qazanır. Qustenteniye'nin (İstanbulun) alınması ile Türklerin üç qıtaya egemenlikleri damğalanırken Avrupalı artıq Türkü müselman adı ile tanımlayıb, ona egemenlik qarşıtlığı yanında inancsal düşmençiliyini de ekleyib, onu yénmek üçün eline düşen herhankı gireveni(fürseti) qaçırmır. 19. yüzilin sonlarına doğru toplumsal, siyasal, tékniksel gelişmeleri elde éden Avrupa, Ortaçağ İslam uyqarlığından(medeniyetinden) el üzebilmeyen, iller boyu süren yozlaşma, evlenmeler sonucunda Türk kimliyini onunla da Türk boylarının dayanışmasını (hemreyliyini) itiren Türk imparaturluğundan öc(intiqam)-alma duyqusunu gerçekleşdirir. Bu doğrultuda Türk olmayan xalqları qışqırdaraq Türklerin üzerine quşqurdub, imparaturluq çöken yérlere özleri el qoyub, özellikle ereb bölgelerinde sömürgeçilik erklerini quraraq birinci dünya savaşından sonra artıq bélini qaldıra bilmeyen imparaturluğun ana torpaqları olan bugünkü Türkiye'ni işğal éderek Türk egemenliyine son qoymaq isteyirler. Ancaq, özgürlüyü séven, qulluqçuluqda yaşamağa alışmayan Türk xalqı géricilerin, yobazların bütün çabalarına qarşın Mustafa Kamal Paşa başçılığı ile düşmenlere qarşı qoyaraq şanlı Qurtuluş Şavaşları ile Türk yurdunu qurtarıb, imparaturluğun çöküklerini silib-süpürerek yéni çağdaş Türk Élliyini (Cumhuriyetini) quraraq Sérv anlaşması gibi bütün bölücü, boğucu dayatmaları aşıb, dévrimler gerçekleşdirerek çox acılardan, sancılardan sonra şahlanmaqda olan yép-yéni Türk ulusunun doğuşunu dünyaya bildirir. Türk Élliyi quruluşundan ikinci dünya savaşına dek géçmiş devletçiliyine dayalı bütün alanlarda inanılmaz böyük başarıya qol çekir. Türk ile Türk dili ereb-ecem boyunduruğudan qurtulub öz yaradıcılığı ile ekin(kültür) üretimine başlayınca gériciliyi, yobazlığı, bayağılığı, qara düşünceleri, kölelik anlayışını, xalqdan qopuqluğu püskürüb, özgürlüye, çağdaşlığa, gelişmeye, özünü sévmeye, bağımsızlığa qucaq açır. Bu da doğal olaraq içde-dışda Türk ulusunu sévmeyenlerin acımasız tepkileri ile qarşılanıb, bu gelişmeni durdurmaq üçün içeride altyapısı, pulu-parası; dışarıda da çoxlu desdekçileri olan işbirlikçi islamçı qullar devreye soxulurlar.
İkinci dünya savaşından sonra yéniden yayılmağa başlayan aydınlıq dalqası daha çox sosyalizm, komunizm ülkülerini(idéalarını) qapsamaqdadır, yalnız bu da Rus daha sonra Çin sosyal-impéryalizminin sömürgeçilik maşası olaraq qullanmaqda olduğundan batılı impéryalizm güclerinin tepkisi ile qarşılanıb, bu dalqanı durdurmaq üçün din-inanc kartı daha güclü oynanmağa başlanır. Din eski olduğundan doğası yénilikçiliye, aydınlaşmağa qarşı, qara-xalq arasında da géniş yayıldığından bu yolda elvérişlidir. Türkiye'de İsmet İnönü'nün iş başına gelmesi ile bu yöntem yürülüye géçmişse de Adnan Menderes'in dövründe açıqcasına qullanıma qoyulduğu gizledilesi déyil. Sonralar dönemin cumhurbaşqanı Cevdet Sunay 1968'de déyir: "Biz devletin kilid merkezlerine yérleşdireceyimiz kişileri İmam-H(X)atip oxullarında yétişdiririk". Avrupada yénileşen -réformlaşan- xristiyan inancı toplumda özüne uyqun ulusal işlemi üstlenirken müselman ölkelerde İslam öz tutuculuğunu qoruyaraq ümmetçilik anlayışı gereyi "Yaşıl Qurşaq" qalxanı olaraq uyqulamağa géçir. Bu tasarı(projé) başarılı olduğundan Rus impéryası çökdüyünden sonra özgürlüye yéni qavuşan Doğu Bölüyünde (Şerq Blokunda) yérleşen ölkelerde xristiyançılıq élesine de müselman ölkelerinde islamçılıq, özellikle Ortadoğu'da uyqulama biçimi (formu) başarılı olduğundan, amacadoğru gelecekde daha da qullanımlı olabileceyinden ingilis dili ile dések "up to date" olub, bu döne Amérikanın yéni istératéjisi doğrultusunda Böyük Ortadoğu Projési (BOP) adı altında "Ilımlı İslam" donu ile bölgede güclenen özgürlükçü gelişmiş ulusalçılıq, özellikle Türk ölkelerinde buxovlanıb, yéni aydınlaşma dalqası étkili oluncaya değin (qeder) bir 50 il daha sömürgeçilerin çıxarları qorunacaqdır.
İmpéryalistler Iraqda ereb ulusçuluğunun (milletçiliyinin) yéni simgesine çévrilen Saddam Hüséini devirmeden önce Türkiye'de apar-topar Receb-Abdullah (Erdoğan-Gül) cütlüyünü iş başına getirib, üstelik Recebi de BOP'nin éşbaşqanlığına yamayırlar. Türkiye'de Atatürk ilkeleri adı ile tanılan uyqarlıq, çağdaşlıq deyerleri géniş çapda menimsenildiyinden ilk başda o deyerleri sulandırıb, savunanlarını étkisizleşdirmek gerekir. Bu üzden "Türk İslam Séntézi" déyilen ne değin Türk ne déğin İslam olduğu belli olmayan aldatmacanı héç gündemden düşürmeyib, güclü propaganda aracları ile durmadan Kemalizme qarşı qullanırlar. Amac sömürgeçiliye qarşı direnen Kemalizmi étkisizleşdirib, Türkiyeni boyunduruq altına almaqdır, islamçılar ise kiçik çıxarlar saqlamaq üçün buların gönüllü esgerleri, "yéniçérileri" olurlar.
2- Türkiyenin ereb dünyası ile ilişgileri
Usmanlı devletinin yıxılmasından sonra Türkiye ile ereblerin ilişgileri bir çox alanda ara-sıra qopuqluq düzéyine ulaşsa da son 20 ilden beri bir néçe olaydan başqa, özellikle Suriye'nin PKK téror örgütünü qapı dışarı étmek zorunda qaldığından sonra canlanmağa başlayıb, AKP erkinin islamçılıq, yéni Usmanlıçılıq baxışları gereyi daha da gelişmekdedir. Bu gelişmelerin doğallığından danışabileceyimiz gibi Avrupanın Türkiye'ye qarşı bilincli dışlayıcı tutumunun bu yönlendirmede böyük payı olduğunun vurqulamasını da unudmamalıyıq. Türkiye köprü olmaqla özü de ereb uyqarlıq yörüngesine dönmeli, bélesine bir daş ile iki quş vurulmuş olur. Türkiyein: 1- Cumhuriyetden beri başlayan batı uyqarlığı çizgisinde ilerleyişi, gelişimi engellenib, 2- özü de sömürgeçiliye uyğun alanlara eklenir.
İngiltere-Amérika'nın ereb dünyası ile ilişgileri évrensel çıxarları çerçivesinde qurulub, tam anlamında bir sömürgeçi özellik(karaktér) daşıyır, oların ereb dünyasından alacağı yalnız ucuz neft olub, tersi ise ekinsel(kültürel), tékniksel ürünlere(mallara) elvérişli bazar olmasıdır. Bu doğrultuda Almanya, Fransa, Japon, Çin gibi téknoloji dévleri de öz tékniksel üstünlükleri ile ereb dünyasında özlerine pay ayırmaqla siyasal amaclarını güdüb, ilk iki ölke ekinsel alanlarını da anglosaksonlara qarşı génişlendirmeye can atır. Türkiye'ye gelince buların tersine bu ilişgide reqib ölkelerin yanında suna bileceyi vurqudeyer téknolojisi olmadığından yalnız dellalıq édebilerken ereb din-kültürünün altyapısı Türkiye'de güclü olduğundan tutucu-gérici kültürel basqınlara uğramaqdan qaçabilmemesidir. Démek Türkiye'nin ereb dünyası ile ilişgilerinde payı belli bir çévreye getirim(rant) qazanclarının saqlanılmasının yanında yalnız bir yönlü qarşı basqınlara uğraması olub, bunun da anlamı Türk ulusunun gelişmesinin, yéni dünya ile ayaq saqlamasının baltalanmasıdır. Türkiye'de islamçılar qışqır-bağırları ile Filistini qurtarmalarını bildirirseler de, erebler bunu amaclı bir propaganda aracı olaraq deyerlendirib, gerçekden inanmadıqları gibi Türklere de güvenmirler. Erebler déyirler: bölgede üç ereb olmayan ölke var, -Türkiye, İsrail, İran- bular öz çıxarları üçün ereblerin işlerine qarışıb, ereb birliyinin gerçekleşmesini de engelleyirler.
Amérikanın istemi olmadan su içmeyen AKP erki (iqtidarı) Iraq savaşında Türkiye toprağından Amérika güclerine sözde "géçiş" vérmeyib, Kerkük'de Türk esgerlerinin başına çuval géçiren amérikalılara sesini çıxarmayıb, ancaq Davos'da quraşdırılmış gösteri (şov) yapmaqla, Qezze şeritine insancıl yardım daşımaq adı ile yollanan qışqırdıcı (provakativ) Mavı Marmara gemisinin sonucuyla ereb kütlesinin gönlünde "taxt qurmağı" başaran Receb Erdoğan, bulardan önce de qonaqevinde (hotélde) Saudi Erebistan şahının elöpmesine qoşmaqla ereb başçılarının onayını alan Receb-Abdullah cütlüyü Amérikanın yönetmenliyi ile Böyük Ortadoğu Projésinde yéni Usmanlıçılıq macerasında bir dahakı Erebistan Lourensi'nin kim olacağı indilik gizli olmaq qoşulu ile oynamağa başlayır.
3- Türkiyenin Batı (Amérika-Avrupa) ile ilişgileri
Qurtuluş Savaşlarından sonra böyük önder Qazi Mustafa Kamal Paşanın başçılığı ile gerçekleşen dévrimler étkisini yurdiçi-dışında qoyarken başı öz çalxantıları ile qarışan Avrupa, Türkiye ile istediyi gibi uğraşmayı bacarmamaqla ikinci dünya şavaşından sonra Amérikanın egemenlik üstünlüyüne de baş eyir. Bu arada Türkiye işlerine geldiyinden, onu öz ellerine saqlamaq üçün onunla géçinmeye başlayıb, Batıyla calaşdırmaq adı ile bir çox quruluşlarında gerçekden istemeseler de ortaqlaşdırarken içişlerine qarışmaqdan belli bir ölçüde çekinib, ancaq Sovétlerin çökmesi ile başlayan sürecde bütün olanaqları ile Türkiye'ni epridmeye/yıpradmağa, dışlamağa çalışırlar. Ulusal aydınlıq düzéyi(seviyesi) belli bir aşamanı aşan Türk xalqı sağ-sol démeden bu altdan yürüdmelere qarşı qoymağa başlayınca yéni uyqulamalarla gözdağı vérmek üçün PKK téror örgütünü qollayıb, ancaq gözlemediklerinden de artıq olumsuz tepkilerle qarşılaşınca başqa yöntem séçmeye zorlanıb, bu kez démokrası maşası altında ulusalcı, bilincli, özgürlükçü gücleri devredışı bıraxmaqla aydınlığa, çağdaşlığa iğrenen(nifret éden), qara düşünceleri ile bilgisiz xalq arasında özlerine daban qazanmış işbirlikçi sermayenin qulluqçuları olan islamçıları desdekleyib, sıraları da satın-alınmış "Aydın"-larla donatılır. Iraq savaşı aşamasışnda Ecevit hökümeti telem-telesik Milliyetçi Hereket Partisi (MHP) yardımı ile devrilib, AKP iqtidara çatdırılır. Bular Batılıların sunduqları üstünlüklerle qarşılıqlı çıxarlar doğrultusunda ilerleyirler. Batı évrensellik güdümü ile xalqın ulusal bilincden uzaqlaşmasını, islamçılar da Usmanlı imparatorluğunun son illerinde İtihad-Tereqi'ye qarşı olduqları gibi ümmetçilik saçmalıqlarını gerçekleşdirmesini amaclayaraq Türk ulusunu batlağa sürükleyirler. Türkiye yénilmek üçün özgeleşdirilmeli, Türk ruhundan, Atatürk ilkelerinden arındırılmalı, buna göre de Cumhuriyet dövrünün bütün deyerleri yox édilmelidir. Bu düzéyde, din özgürlüyü adıyla islamçılıq yobazlıq-bağnazlığını yayqınlaşdırmaqla Türk ulusunun iç dévingenliyini (dinamikliyini) öz içinde boğuşdurub, özgürlükçü, ulusalcı, ilerici düşünceleri badaqlamaqla dünyaya açılmasını engelleyib, gelişmesini qısıdlayırlar.
Türkiye 1959 ilinde Avrupa Ékonomik Topluluğu adı ile tanılan bugünkü Avrupa Birliyine (AB) üyelik üçün baş vurub, 1963-de Ankara Anlaşması ile bir ortaqlıq tasarlısı oluşumuyla çoxlu yéniş-yoquşdan sonra 1999 ilinde Hélsinki zirvesinde Bülent Ecevit başçılğı ile Türkiye'nin aday adaylığı onaylanmağa zorlanır. Adaylıq sürecinin başlamasına baxmayaraq, AB-nin başını çeken ölkeler özellikle Fransa ile Almanya deyişik nedenleri bu sıradan Türkiye'de démokrasi anlayışının, din azadlığının olmadığını(!) mahna éderek Türkiye'nin Birliye qatılmasını engellemek üçün qarşı çıxırlar. Bu nedenlerin ne değin(qeder) uydurma olduğunu bu qarşılığa öncülük éden Fransanın bir yandan Türkiye'de başörtü(hicab) qadağasının oxullarda, biliyurdlarda (ünivérsitelerde) qaldırılmasını isteyib, obir yanda da öz öğrenim yérlerinde héç sayıya gelmeyen başörtülü öğrencilerin girişlerine uyumlaşdırma, qaynaşdırma (éntégre étmek) adı ile qadağa qoyub, küçe-bazarda qapalı dolaşan qadınlara yüksek para éle de oları bu davranışa yönlendirenlere böyük tutarda(miqdarda) para, dusdaq cezası kesmesinde açıq-aydın görmek olar.
Amérika özellikle son 8 ilde Türkiye'nin AB üyeliyinin desdeklediyini söyleyir. Bu sözden artıq ileri gétmeyen desdeyin Türkiye'ye bir yararı olmasa da amacadoğru islamçıları güclendirmeye yarayır. Yoxsa, Fetullah Gülen adlı teriqet-mafiyasının başçısı Türkiye'den yarqı elinden qaçıb, Amérikada yérleşerek Türkiye'ye höküm süre bilmezdi. Bélesine Batıda yaqşı alınmayan géricilik, islamçılıq; çağdaşlıq, xoşgörü qalasına dönmüş bir Türk ölkesinde baltalamaq aracı olduğundan yaqşı sayılır!
AB'nin bir deyerler topluluğu olduğunu anladıb, Türkiye'nin de bu deyerleri yiyelendiyinde bu birliye qatıla bilmesini söyleyirler. Yalnız, Türkiye'nin müselman bir ölke olduğundan kültürel açıdan bu deyerleri qavraya bilmeyeceyini bu üzden de bu birliye alınması olanaqsız olduğunu déyenler az déyil. Démek Türkiye'ni dışlamaq üçün bilincli olaraq démokrasi adı ile islamçılığı güclendirib, 50 ilden artıq süren çabanı öz-özünden çıxmaza sürerek sonlanması saqlanacaqdır. Béle déyilse, neden Türkiye yurddaşlarının gezi özgürlüklerini qısıdlayıb, girişçe(vize) qoşullarını günü-günden çetinleşdirirler. Türkiye pasaportu daşıyanlar 90-cı illere dek bir sıra Batı Avrupa ölkelerine girişçesiz, qalanlara da bugünün tersine qolaycasına alınan girişçe ile geziye çıxabilirdiler.
Batı'nın Türkiye'ye qarşı tutumu "doğ(v)şana qaç tazıya tut" démekdir, onun derdi démokrasi, din azadlığı yada herhankı bir ayrı derd yox, öyküncüne sığmayan Türk varlığıdır, islamçılıq da bu yolda onun yarağıdır.
4- Türkiyenin Türk Éllikleri(Cumhuriyetleri) ile ilişgileri
Sovétlerin dağılması ile özgürlüye qavuşan Türk ölkelerinin bağımsızlığını Türkiye ilk devlet olaraq tanıyınca bu xalqların gözleri Türkiye'ye dikilir. Ancaq, Türkiye ister ekinsel(kültürel) ister toplumsal ister ékonomisel héç de bu isteye qarşılıq vérme durumunda déyil. Yalnız bir sıra dinçi quruluşlar milletçi adı ile olarla maraqlanmağa can atsalar da Sovét kültürü ile yétişen kütle, ilk başda boşqudan doğan istekle oları qarşılayıb, sonra ise ilgisizlikle yollandırır. Bu ölkelerden Türkiye'ye ilk gelenler özellikle aydınlar, uzutçular (senetçiler) kültürel diskinti(şok) ile qarşılanıb, umduqlarını bulmayınca géne Moskova'ya üz çévirmeli olurlar. Türkiye'de yaşamsal qoşullar gözlenilen gelişmiş düzéye ulaşmadığından éle de bellirsizlikden doğan iç-siyasal çalxantıların sonucunda bu istekleri qarşılaya bilen somut(konkrét) héç bir devlet politikası olmadığından qısa sürede üretilen uzmancıl (profésiyonal) olmayan politikalar üzeysellikden (sethilikden) dolayı başarı elde édebilmir. Türkiye'de xalqın Türk xalqları üzerinde bilgileri olmadığı acı bir gerçek olmaqla yanaşı teriqetçı Turgut Özal'in Azerbaycanla ilgili "olar şie'dirler, bizden çox iranlıları ilgilendirerler" dédiyi ünlü sözü, siyasetçilerin de ilgi-bilgi düzéyini aydıncasına yansıdır. Türk Élliklerini Türkiye médyasında ilkbaşda "Türkü cumhuriyetleri" adlandırmaları da dédiklerimizin açıq qanıtı sayılabiler. Özgürleşmiş Türk xalqları ile ilk ilgilenenler bellirtdiyimiz gibi islamçılar olub, bular da o xalqların Türk olduqları üçün yox, islam inancını unudub "gavurlaşmışlar" yéniden islamın qucağına döndürmek gerekliyinden yola çıxırlarsa da diledikleri başarını, olardan daha da çabuk davrananlar olduğundan elde édebilmeyirler. Azerbaycanda, Türk topluluqlarında, Türkistanda (Orta-asıyada) ereb ölkelerinden, iran adlandırılan yérden bir sürü dénetimde (kontrolda) olmayan aşırı islamçılar işe girişibler. Bunu izleyen Amérika çox çekmeden, güdümünde olan Fetullah Gülen'in başını çekdiyi "Nurçular" adı ile tanılan "ılımlı islamçı"-ları Türk oxul-biliyurdu açmaqla görevlendirerek soruna el qoyur.
Ermenilerin rus desdeyi ile Azerbaycana qarşı açdıqları savaş dünya éle de Türkiye médyalarına daşınınca yarımçıq da olsa xalq belli bir qonularda özellikle Azerbaycan éle de Türk Éllikleri üzre bilgilenmeye başlayıb, Élçibey'in çabaları ile ulusçular(milletçiler) daha çox ilgilenince islamçılar görünüşde de olsa susqunluğa, sollar ise beslendikleri rus qaynaqlı düşünüm(idéoloji)-lerinden dolayı qarşı yanda yérleşmeye üstünlük vérirler.
Devletin siyasal istencinden (iradesinden) daha çox kişisel girişimlerle gelişmeye başlayan ékonomiksel ilişgiler böyük firmaların ilgisini çekince devlet düzéyinde de belli tasarlar (projéler) gerçekleşmeye başlayıb, hava yollarının açılması ile geliş-gédişlerin çoxalması sonra da öğrencilerin deyişik Türk ölkelerinde éğitim almaları sonucunda oluşan bilgi axımı ekinsel açıdan doğan ölçülü sürtüşmeleri, ara-sıra çıxarlar üzünden devlet ilişgilerin qopuqluğadek varmasına baxmayaraq eyilimli yanaşımlarla çözülmeye başlayır.
Dil birliyinin, déyelek (diyalekt, lehce) ayrılığına baxmayaraq Türk xalqlarının arasında en önemli birleşdirici, qaynaşdırıcı öğe (unsur) olduğunu vurqulamaq gerekir. Bu doğrultuda Türkiye médyasına düşen pay çox böyük, ancaq ne yazıq bu médyalar tékniksel baxımdan güclü olsalar da bilimsel, aydınlıqcılıq(éntéléktuél) baxımından yalnız yétersiz yox, çoxu vaxt yozlaşdırıcı, bayağı, deyersiz, ucuz, uzmanca olmayan ürünleri sunmaqla Türk xalqlarının ilgisini, beyenisini qazanmırlar. Bulara örnek, uydu (satalait) aracı ile dünyaya yayılan çox sayılı özel télévizyonların génellikle propagandacı, iğrenc doğuran boş vérilişlerini anımsadmaq olar.
Türk devletleri ile ilişgide ara-sıra sorunların yaşanması siyasal sorun olmaqdan daha çox devlet başçılarının kişisel yeğlemeleri (tercihleri) ön plana çıxırsa da Günéy Azerbaycan éle de Iraq'da olan Türklerin sorunları ile yanaşmaq daha doğrusu yanaşmamaq bütünlükle çıxar yönümlü éle de siyasal anlam daşımaqdadır. Türkiye'de sağ-sol ayrımı olmadan kütlenin bütün qatmanında bilincsizlikden oluşan iran adlandırılan ırqçı fars-şie devletine bir "héyranlıq" duyqusu var, bu héyranlıq özellikle son vaxtlarda fars ma(o)llalarının yalancı, aldadıcı sözlerine uyaraq éle de böyük çapda parasal, aracsal yardımları ile islamçıların arasında daha da qızqınlaşıb, olar da bu ortamı olduqca bir yanlı öz ırqçı, basqıçı yararlarına qullanırlar. Özellikle bu olqu farsların Azerbaycan devletine qarşı apardıqları yayılmacılıq siyasetlerinde göze çarpıb, Türkiye islamçılarının eli-ağzı ile de işlerini, sözlerini yürüdürler. AKP hökümeti fars ırqçı mallalarının ağzı ile yatıb-durmaqla Günéy Azerbaycanlıların sesini yalnız qulaqardı étmekle qalmayıb, özgürlükçü çalışqanlarını(fealları) sıxışdırıb, didergin étmekde farslarla işbirliyi içindedir. Bu sıradan Günéy Azerbaycan Milli Oyanış Hereketi'nin (GAMOH-un) başçısı Dr. Çağrı (M. Ali) Çéhréqanlı'nın 2006-de tutuqlanıb, yurddışı édilmesi açıq örnek olaraq hamıya tanışdır. AKP, Filistin-Qazze sorununu "insanlıq" sorumluluqları olduğundan dolayı devlet politikası düzéyine qaldırırken iran adlandırılan yér ile işbirliyi qapsamında Günéy déye bir sorunun olduğunu bilincli olaraq danmaqdadır. Yalnız, bu da çıxarsız déyil, yayılan xeberlere göre 2008-de 18.5 milyar dolar deyerinde qaçaq qızıl-pul iran adlandırılan yérden yük maşınları ile Türkiye'ye girişden sonra tutulub, ancaq néce oldu, hara gétdiyi indi de kimseye belli déyilse de tutulma olayından önce Receb Erdoğan'nın sévinerek 18.5 milyar dolar pulun geleceyinin açıqlaması her neyi ortaya qoyarken uluslararası islamçı mafıyanın néce işlediyini de açıqlayır.
21 ereb ölkesi ile yanaşı bir sürü başqa ölkelerin desdeyi arxasında olan Filistin üçün géce-gündüz yaş töken AKP neden kürd yağmacıların elinde esir olan Kerkük'e baxmır. Iraq'a gédib, Necef'de mallaların el-öpmesine qoşan, Erbil'de kürd eşiret başçısı ile kürdüstan havalımanı açan Erdoğan, neden Kerkükü, Türkleri saymamazlıqdan gelir? Yoxsa, o hankı ölkenin adıyla başbaxanlıq étdiyinin bilincinde déyil?
5- Türkiyenin iç dévingenliyi (dinamikliyi)
