Ne Apo Sayındır Ne Şehit Kelle
Vatan bir sevdadır bayrak bir ayrı,
Çeker sıla özlemi yanıktır bağrı.
Memleket Edirne bekli de Ağrı.
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Beklerken vurulur nöbet başında,
Şehittir yazıyor mezar taşında.
Her dem ziyaretçi olur başında.
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Takibe giderken terör dağına,
Basıp düşer kumandalı mayına.
Döner baba ocağı viran bağına,
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Serhat boylarında bekler vatanı,
Bebekler üstüne kurşun sıkanı,
Bulmak isteyince akar al kanı.
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Rahat bir döşekte yatarken bizler,
Buz gibi mevzide sıcacık sözler.
Toprağa düşerken ol ela gözler,
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Sevdası vatandır eritir taşı,
Ya bir karakolda ya bir dağ başı,
Yirmi, otuz bazen büyüktür yaşı.
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Kimi yavukludan kimi baladan,
Son mektubu okumadan sıladan,
Kimi tez gider yakındığı kınadan.
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Kül etmeden yüreğinde közünü,
Zoraki hamleyle söyler sözünü,
Tertip kucağında kapar gözünü.
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Hasretler onundur özlemler onun,
Başlangıcına erdiğinde sonun,
Kahpe bir kurşundur nasibi onun.
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
Kimi polis kimi asker armalı,
Doğru söyleyip doğruya yormalı.
Her şehidin hesabını sormalı.
Herkes bilmeli ki en nazik dille;
Ne apo sayındır ne şehit kelle.
09.04.2007
O.ÖCAL