Ad Günün Kutlu Olsun Türk'ün Gökbilgesi.
KOŞMALARINDAN
Dumanlı gözlerim bir hayâl arar,
Tan vakti ufukta güneş yanmadan.
Her güzel dakikam geçer çabucak,
Tadını içip de gönül kanmadan.
Benim de çok tatlı bir dünüm vardı,
Bir ela gözleri süzgünüm vardı.
Ömrümde bir gecem, bir günüm vardı,
Onu da usandım artık anmadan.
Gün olur, ufuklar gönlümü sıkar,
Gün olur ki gönlüm âhımdan bıkar.
Şu yollar hep aynı gurbete çıkar,
Bir pınar başında durup konmadan.
Ömründe gülmedin, rahat bulmadın.
Ölsen de nola ki anılmaz adın…
Hey Atsız! Yirmi beş yılda kocadın,
Başında saçların beyazlanmadan.
*******************
Hayali derindir puslu gözlerin,
Erer mi kemale gönül yanmadan.
Dört mevsim içinde ay üçer üçer,
Uçar mı kelebek kış uyanmadan.
Yaşamın anlamı değil nafile,
Kimine dert olur kimine köle.
Bir anlık mutluluk ömürlük çile,
Alınmaz ki tadı içip kanmadan.
Maziyi unutup desek ki yalan,
Tükenmez hazine geride kalan,
Kullandıkça erimeden çoğalan,
Gelir peşimizden ve usanmadan.
Yiğidi gam yıkar nemse duvarı,
Taştan taşa vurur yürek umarı.
Her sevdanın vardır ah ile zarı,
Törelenmiş kızıl güle konmadan.
Bir seferlik boşa aldım eyvah-ı,
Düşününce şöyle bin padişahı.
Zaman cilvekârdır giyer günahı,
Ulu dağ başları beyazlanmadan.
Beden fani amma düşün kalıcı,
Adın kutlu yolun sonsuz ilacı.
Unutmayan unutandan davacı,
Vuslatî yaşar mı seni anmadan.
Osman Öcal
