Kıydılar bize anne kıydılar bize
Bağrımıza değen bu 613 kurşun ile
Kızımıza kızanımıza değdi
katil elleri
Ne analara ne yavrulara acıdılar
Bağrımızı deldi işte bu
613 katil kurşun anne

Kıydılar bize anne kıydılar bize
Kan deryasında yüzdü Hocalı
o gün
İnsanlığın çivisinin çıktığı gün
o gündü anne
Yüklü kadınımızın nur yüzlü aksakalımızın
Bağrını deldi işte bu 613 katil kurşun anne

Kıydılar bize anne kıydılar bize
Suçsuz günahsız balalarımıza
yavrularımıza
Yazılamazmış ölüm yaşanırmış anne yaşanırmış
Bunu sen yaşadın bunu ben yaşadım
anne Hocalı'da
Bağırlara girdi işte bu 613 katil kurşun anne ey annem

366.Alay kan kusarak geliyordu anne
İnsan yiyen demirlerin iştahında
Ve insanlık denilen mefkure uyuyordu anne
Türkiye uyuyordu
ve diğerleri de uyuyordu
Ölüm kokusunu göstere göstere geldi
Hocalıya anne
Bağırlarımızda duruyordu tam o
613 katil kurşun ey anne

Bize bir oyun oynadılar
öyle bir oyun ki bu
Çelik çomak değil saklanbaç hiç değildi anne
Çocukları evcilik oynarken aşıkları hayal kurarken
Ve başkalarını anne ve başkalarını
366.Alay denen katil
Puslu bir kahpelikte vurdu
anne hem de ne kahpelikte ne kahpelikte

Ve dünyanın başka bir yerinde başka bir
zamanında
Bazıları insanlık nutukları atıyordu
Hocalı'dan habersiz
Belki de Hocalıya gözlerini kapatarak anne
belki de
Onlar medeniyetçilik oynarlarken
Hocalı'da çocuklar
Artık evcilik oynayamıyorlardı
ve aşıklar hayal kuramıyordu Hocalı'da

Gece kan kokuyordu artık
Dünya uykusunu bitirememişken daha
Ağlıyordu Hocalı anne
Yalnızlığında kahredilmişliğinde
Yüreğinin tam orta yerine gelmiş
613 kanlı kurşunun esnemesinde anne
Birilerinin bu kırgından haberi yoktu daha
Olsaydı bile umursamazlardı anne
Umursamazlardı
Kirli gölgeler çekip gitmemişti Hocalı'dan
O temiz o yavru balaban bakışlı
Kızlarımızın enselerindeydi pis solukları anne
Hocalı kahır içindeydi
Gece kan kokusunda esnerken halen

Ve...

Kıydılar bize anne kıydılar bize
Bağrımıza değen bu 613 kurşun ile
Kızımıza kızanımıza değdi
katil elleri
Ne analara ne yavrulara acıdılar
Bağrımızı deldi işte bu
613 katil kurşun anne
O kurşunu şimdi Hocalı'nın
Yiğtleri göğüslerinde taşıyorlar anne
İntikam yemini olarak
Turani bu satırları yazarken
Hocalı 15. defa ölüyordu uzaklarda anne

Yiğit Aydın Efesi İrfan ağabey;

Bu güzel şiirin ile bizi aydınlattığın içün teşekkürler...

Esenlikler, saygılar.

TTK