Biz kimsenin ne aldığından ziyade, yönetimin hangi saiklerle neler yaptığına, adaletsizlik ve eşitsizliğe itirazımızı dile getirdik.
Biz de bu toplumun içerisinde yaşıyor ve bütün sosyal dilimlerin psikolojisini de, eğilimlerini de, yaşam standartların da biliyoruz.
Kimseyi aşağılamıyoruz. Sadece kendi iradeleriyle yaptıkları seçimin sonucu olan  bulundukları yeri yazıyoruz, o kadar.
Yokluk paylaşılır, varlık paylaşılır, acı paylaşılır ama adaletsizlik paylaşılmaz.
Akp'sine niye karşıyız?
1-Türk Milletini var eden temel değerleri çiğnediği için
2-Adaletsizlik yaptığı için.
Hattı zatında 1. Maddedeki işleri yapan birisi işlenecek en büyük suçu işlemiş olduğundan diğer suçlarını saymaya bile gerek yok, ama laf maaş zamları noktasındaki eşitsizlikten açılınca yazmış olduk.
Yazmasak da olurmuş!
Mücadelemiz bunları hizaya getirerek, adil olmalarını sağlamak değil.
Bunları tarihin ve siyasetin çöplüğüne gömmektir.
Kuduzun tedavisinin olmadığını biliyoruz diye düşünüyorum.

Gökbörü'nün izinde Tanrı Türk'ü Korusun!

Dolar 18,50-TL iken aracın deposu 600-TL ye doluyordu.

Dolar 13,50-TL ye düştü ama, ne hikmetse, arabanın deposu 850-TL ye doluyor.

Anlaşılan o ki, bu işlerin; dolarla, euroyla alakası yokmuş!

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!

Olay 1506'da Frankfurt'ta kaydedilmiştir.
Bir tüccar 800 lonca kaybeder.
Yoldan geçen bir marangoz da tesadüfen bu tüccarın çantasını bulur.
Son derece dindar olan marangoz cüzdanı bulduğunu kimseye söylemez ve bu kadar çok para kaybının farkedilmesinin mümkün olmadığını değerlendirir ve sahibinin bu parayı arayacağını düşünür. 
800 lonca ne kadardır?
O zaman, 40 loncayla iyi bir at satın alınmaktadır. Paranın tamamı yaklaşık 20 at bedeli kadardır.
Bir gün, marangoz, kiliseye gider.
Rahibin, Frankfurt'a gelen bir tüccarın 800 lonca kaybettiğini ve bulanın 100 lonca ile ödüllendirileceğini duyurur.
Bunun üzerine marangoz parayı getirir ve rahibe teslim eder.
Tüccar gelir ve çantayı alır.
Ancak parayı bulana, vadetmiş olduğu 100 loncayı ödemeyi reddeder.
Marangoza 5 lonca uzatır.
Marangoz tüccara sözünü tutmasını  söyler.
Açgözlü tüccar, vaat edilen 100 loncayı vermemek için cüzdanında 800 değil 900 lonca olduğunu iddia eder.
Marangozun çantadan para aldığını ileri sürer.
Rahip, marangoz için ayağa kalkar.
Marangozu tanıdığını ve onun dürüst bir adam olduğunu ve asla böyle bir şey yapmayacağını söyler.
Tartışma kızışır.
Rahip, tüccarı ve marangozu Frankfurt mahkemesine götürür.
Hakim yargı sürecini başlatır.
Tüccara, İncil'e elini  koyarak 900 lonca kaybettiğine dair yemin etmesini söyler.
Tüccar tereddüt etmeden elini İncil'e koyar ve yemin eder.
Yargıç, marangoza 800 lonca bulduğuna yemin etmesini söyler.
Marangoz da elini İncil'e bastırarak yemin eder.
Herkes merakla hakimin kararını bekllemektedir.
Hakim her şeyin gün gibi açık olduğunu belirterek:

Marangoz 800 lonca buldu ve tüccar 900 lonca kaybetti. Yani marangozun bulduğu çanta tüccarın değil. Dolayısıyla marangozun bulduğu para, sahibi çıkmadığına göre marangozun kendisine aittir. Tüccar ise kaybettiği  900 loncasını aramaya devam edebilir.

Kararını verir.

Fakir bir marangozun haklarını reddeden ve vaat ettiği ödülü vermekten imtina eden cimri bir tüccar, adil bir yargıç tarafından, cezalandırılmış ve bu olay Frankfurt tarihine geçmiştir.

Gökbörü'nün izinde Tanrı Türk'ü Korusun!