Milliyetçilerin uzun süren fetretini iyi tahlil edenler vurdukça vuruyorlar...

Yıllardır kaldırmak için uğraştıları öğrenci andı, geldiğimiz noktada, resmen kaldırılmış, daha doğrusu yasaklanmıştır.

Milliyetçilerin iç dünyasında, kurumsal anlamda, kimsenin çözemediği, esareti çağrıştıran, bir dram yaşanması, elbetteki, tesadüf değildir.

Bir tiyatronun son perdesi sahneleniyor.
Ya hep, ya hiçe, oynuyorlar.
Gelinen noktada başka çareleri de yok!
Bahçeli, 15 temmuzdan bu yana sürdürdüğü sanal şövalyeliğin sonunda elinde kalan iki ucu pisliğe bulaşmış değneğin hangi ucunu tutarsa tutsun, kaybetmesi mukadder bir mağluptür, artık.

Andımızın kaldırılmasında önemli rol oynayan Milli(!) Eğitim Bakanı kripto vahhabi ve siyasal İslamcı, Ziya Selçuk her zaman, işbaşındaydı.
Bakan olmadan önce milliyetçi, Atatürkçü, laik ve cumhuriyetçi bir çizgi sergileyerek, siyasal İslamcıların en büyük mahareti olan takiyyeciliği başarıyla icra etti.
Tarih ve büyük Türk Milleti bunları affetmeyecektir.

Şimdi andımızı yasaklayanlara soruyorum!
- Öğrenci andında geçen hangi kelimeyi, hangi ideali, hangi Ülküyü rahatsız edici buluyorsunuz?
- Ülkenin kurucusunun açtığı yolda gitmek mi ?
-Yurdumuzu sevmek mi?
-İlkeli, ülkülü olmak mı?
-Yoksa her sabah;
Ey Büyük Atatürk!
Diyen gençlerin sesleri mi?
-Onlar mı rahatsız etti?

-Akıllara Türk’ün özellikleri çalışkan ve ülkülü olarak kazınıyordu, böyle bilinmesi mi rahatsızlık verdi ?

Kim ne yaparsa yapsın bizden alamayacakları şeyler vardır.
Bunların başında Atatürk sevgisi ve Türk olma gerçeği var...
Üzerinden yüzyıllar da geçse, bunu değiştiremeyeceklerdir.
Bu ikisi değişmedikçe, her şey yeniden kurulur, yeniden inşa edilir, her kelime yeniden can bulur, doğan her bir Türk çocuğu ile…

Unutmasınlar!
Bizi yendiklerinde değil, yok ettiklerinde, ancak, kirli emellerine nail olabilirler...

Dünya üstünde bir tek Türk evladı kalsa bile, o bir tek Türk evladı onların uykularını kaçırmaya yetecektir.

Türklük bir ırk kavramının ötesinde, bir medeniyet tasavvuru, dünyayı şekillendiren bir ahlak ve imandır, aynı zamanda.

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!
TTK.

Ağabeğ, kaç gün geçti, atıp tutanların adı bile yok.
Adam gibi bir tepki gösterip, kararı tekrar sorgulatacak kadar masaya vuracak gücü olmayanlar, anca trafiği kapattırıp kendini seçtirir.

Her dönem farklı kişilere/gruplara gülücük sallayanların Türklük ile kimyası tutmuyor. Zorlasanda olmayacak zaten.

Andımızda kim rahatsız oluyorsa artık!

Andımız (1997) için , biraz empati yapalım...

Türküm, doğruyum, çalışkanım,

Türklükten midesi bulanmışlar, doğru değiller, çalışkan olamamışlar.

İlkem: küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.

Küçük ya da büyük herhangi bir canlıyı korumak, vatanımızı içte ve dışta kollamak ve sevmek gibi bir gayretim de yok.


Ülküm: yükselmek, ileri gitmektir.

Vizyon sahibi değilim ki nasıl bir ülküm olabilsin!'


Ey Büyük Atatürk!

Atatürk'te kim, benim başbuğum değil sonuçta!

Açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim.

Benim başbuğum değilse banane açtığı yolda...

Varlığım Türk varlığına armağan olsun.

: ; ) Türk değilim ki, varlığımı armağan edeyim!

Ne mutlu Türküm diyene!

Olmadığım bir şey için mutlu olamam!

Yaptıklarımız kadar, yapmadıklarımızdan, konuştuğumuz kadar, sustuklarımızdan da sorumlu olduğumuzu söylüyor, veliler şahı, Hz. Ali.

Şems-i Tebrizi ise; Kader, niyete aşıktır, der.

Toplumun niyeti, geldiğimiz kaderin yaratıcısı, değil mi?

Çilesini çekmediğimiz bir davanın, ödülüne talip olunamayacağını söyleyen Mevlana'yı anlamakla işe koyulmak lazım.

Kutlu Önderimiz Gâzi Mustafa Kemal ATATÜRK'ün mücadele örneği ve kurtuluş reçetesi hâlâ capcanlı ve dipdiri olarak yolumuzu ve ufkumuzu aydınlatmaya devam ediyor.

Bizi yendiklerinde değil, topyekun yok ettiklerinde; o kirli, mel'un ve hain emellerine ulaşmaya, ancak, muktedir olacaklarına, önce kendimiz inanıp, bu duruş ve kararlılığımızı karşı tarafa da göstererek Türk'e kefen biçenin ölümünün korkunç olacağını, alem-i cihana öğreteceğiz.

İnşallah, yarıda bıraktığımız zafer marşlarını, yirmi yıl ara vermiş olsak da, kaldığı yerden;

Dağ başını duman almış
Gümüş dere durmaz akar
Güneş ufuktan şimdi doğar!
Yürüyelim arkadaşlar!

Diyerek, coşkuyla, söylemeye devam edeceğiz.

Tokatlılar civcive, cücük derler.
Ve Tokat'a özgü deyimle sözümüzü tamamlayalım.

Kimse, özellikle müstekbirler, unutmasın!

Cücük baharın değil, güzün sayılır!

Kök Teñğri Türk'e Kut ve Utku Versin!
TTK.