Ankara istasyonunun yolcularına...

Ankara istasyonundan trenler kalkardı oy
içimizden demirci körüğü gibi kalkardı
metal sesleri Türkülerimizi yırtar atardı
ve bir akça şahan mavilere kanat kaldırırdı
ikimizin yerine ağlardı gökyüzü ve sokak

Ankara istasyonundan trenler kalkardı oy
ölümlü bir yola gitti derlerdi onun için
sevdalı kanatlarında biraz da ölüm  vardır
gözlerin değerdi gözlerime sevdiceğim
ikimizin yerine ağlardı kara tren ve raylar

Ankara istasyonundan trenler kalkardı oy
birazı aşık birazı sarhoş birazı hüzün
insanlar geçerdi türlü türlü dertleriyle
hamallar bile dert yüklenmiş götürürdü
ikimizin yerine ağlardı turnalar ve şahanlar

Ankara istasyonundan trenler kalkardı oy
katar katar dizim dizim olmuş giderdi onlar
sevda götürürlerdi insan götürürlerdi uzaklara
Mustafa Kemal selamlardı onlardı şahanlar gibi
ikimizin yerine ağlardı ızdırap yüklü katarlar

Ankara istasyonundan trenler kalkardı oy
yurdumun bucağına köyüne ocağına doğru
Kemal Paşa'nın selamını iletirlerdi boz dağlara
mermilerine yaslanmış anaların kucağına doğru
ikimizin yerine ağlardı istiklal yolundaki kağnılar

Ankara istasyonundan trenler kalkardı oy
yeni günün seherini dele dele kalkardı onlar
metalden mızrap gibi ses duyardık sevdiğim
hasretimizi yırtar atar parçalar geçerdi tren
ikimizin yerine ağlardı yeni günün karanlığı