Türkü Söylerim
Tanrı dağlarından, Oğuz boyundan,
Ben Türkmen eriyim, Türkü söylerim!
Aşk şerbeti içtim Aral suyundan.
Ben Türkmen eriyim, Türkü söylerim!

Kopuzum dedemden yâdigar kaldı,
Ruhumun manevi boşluğu doldu.
Dilime duyguma o hakim oldu,
Ben Türkmen eriyim, Türkü söylerim!

Tartışması olmaz Ay Yıldızı'mın!
Ülküsüdür sevgisidir özümün;
Değişmez havası gönül sazımın,
Ben Türkmen eriyim, Türkü söylerim!

Edebâli, Osman Beğ'e buyurdu;
Savaşa savaşa kurtardı yurdu.
Küçücük obadan bir devlet kurdu.
Ben Türkmen eriyim, Türkü söylerim!

Ecdadım savaşa kurt gibi dalar,
Ülkümle birleşir yeni sevdalar,
Bizim sazlar fetih marşını çalar,
Ben Türkmen eriyim, Türkü söylerim!

İpliği çürümüş bezden anlamam!
Hayasızca dansdan cazdan anlamam!
Töreme ters düşen sazdan anlamam!
Ben Türkmen eriyim, Türkü söylerim!

Zamantıyla, Kızılırmak çevresi.
Halı dokur kilim dokur yöresi.
Meydani bu töre, Türkmen töresi.
Ben Türkmen eriyim, Türkü söylerim!
 

   Ölüm Senden

Hayli zaman hasretinim,
Bir gül ister elim senden.
Bağışlarsan külfetinim,
Fakirane yolum senden.

Dört güzele gönül bağlı,
Bir çoğundan bağrım dağlı.
İki değil insan oğlu,
Tek bir ister dilim senden.

Menekşeden gül olmaz mı?
Meyve ise dal olmaz mı?
Bulut gibi bal olmaz mı?
Çiçek olsam gülüm senden.

Emre gibi soyum varsa;
Meydani'yem payım varsa;
Köroğlundan huyum varsa;
Korkar mıyım ölüm senden?