Tüm soydaşlarıma esenlikler...
Bir hafta önce askerliğimi tamamladım. Ve askerlikten dönünce askerlik öncesi zamanla azalan ırkçılığım daha da kabardı. Özellikle Kürt aksanından ve Kürtçeden artık tiksindim ve bıktım. İstanbul'a dönünce ise temiz İstanbul Türkçesini duyunca kulaklarımın pası gitti.
Ordu resmen Kürt kaynıyor. Bu benim birliğime has bir durum muydu bilmiyorum ama nedense şaşırdım. Kürtlerin hepsi Apocu, Apocu olmayanı bile en azından "kötü birisi değil" diyor ve mafya/çete gibi hareket ediyorlar. Resmen tiksindim. Askerliğime zarar gelmesin diye son güne kadar sabrettim ama son gün kara cahil bir Kürt ile tezkeremi aldıktan sonra kavga ettim.
Bunlar resmen parazit. Ordudada parazit. Şehirlerde parazit. İstanbul sahillerinde, adalarda da Kürtler ve Çingeneler çoğaldı. Sokakların kalitesini ve güvenliğini bozuyorlar.
Bir de göçmen meselesi var. Biz Avrupa'nın göçmen atığı ülkesi miyiz? Yunanistan kıyılarında yakalananlar neden Türkiye'ye yollanıyor? Yunanlılardaki bu titizlik neden bizde yok?
