Denizli'de bastığımız toprakları Atalarımız, Türkmenlere borçluyuz.

İŞTE KAZIK BELİ SAVAŞI 

Denizli'de Kazıkbeli savaşını ilk gündeme taşıyan  DoseV ile KeşiF programıdır. Bu programdan etkilenerek 2 yıldır bu bölgede keşif ve araştırma yapıyorum. Onlarca kişi ile röportaj yaparak bu özet yazımı sizlerle paylaşıyorum.


 Denizlide bastığımız topraklara kahraman Atalarımız, Türkmenlere borçluyuz.
Denizli ilimiz 2 önemli savaş sahnesine tanıklık etmiş.
    -İlki 1147 yılındaki Kazıkbeli savaşıdır, II.Haçlı seferi sırasında Anadolu’ya giren Haçlılar, 1147 yılında en kestirme yol gördüklerinden Denizli’den Antalya’ya Hamit Ovası’ndan geçerek gitmek isterler. Haçlıları, Selçuklu uç birliklerinden Avşarlar, Hamit Ovası’nin tabii giriş kapılarından olan bugünkü Cankurtaran’da karşılarlar. Kazıkbeli Savaşı denen bu savaşta Haçlılar perişan edilir.
   -Diğeri ise herkesçe bilinen 1176 yılında yapılan Miryokefalon Savaşı'dır.

Gerek 1147 yılındaki Kazıkbeli savaşı gerekse 1176 yılında Çivril ilçesi yakınlarında yapılan Miryokefalon Savaşı’ndan sonra Türkler Denizli ve çevresinde hâkimiyetini sürdürdüler.


Kazıkbeli Mevkinde Haçlılarla Savaşlar
Denizli'yi Antalya'ya bağlayan  bu günkü  Cankurtaran mevkisinin hemen üstünde kalan Kazıkbeli geçidinde bir savaş yaşanır. Bu savaş tarihin tozlu raflarında gün yüzüne çıkmayı beklercesine    1147 yılının sonlarında ve 7 Ocak 1148' de iki savaşa sahne oldu.İlkinde Fransız Kralı 7. Louis'e bağlı birliklerin İznik'te ayrılan Alman askerlerinde müteşekkil gurup, Denizli'ye geldiler  ve Kazıkbeli'nden geçmek isterlerken, Türkmen kuvvetlerin pususu ile imha edildiler.

Haçlı ordusunun  döküntüleri,Antalya'ya doğru giderler.
Ordunun ana bölümü olan Fransız kuvvetleri,  4 Ocak 1148'de Denizli'ye  geldiler.7 Ocak'ta Kazıkbeli'ne  ulaştıklarında Alman birliklerinin cesetleri ile karşılaştılar. Dehşete kapılan  Fransız askerleri hemen savaş düzenine girerler. Birkaç gün önce Denizli yöresindeki yenilginin intikamını almak için
pusu kuran, Türkmenler bölgeye başka yerden geçmenin mümkün olmadığını
bildiklerinden Kazıkbeli’nin tepesinden Haçlıların hareketlerini izlerler.
Haçlılar; savaşçı birliklerini, öncü ve artçı ikiye ayrılmış olarak Kazıkbeli’ne doğru
yürüyüp,  öncü kuvvetleri gönderilir.


 Savaşçı birliğin hiçbir mukavemetle karşılaşmaksızın Kazıkbeli’nin en yüksek yerine varır. Ve Hamit Ovasındaki Kızıl çukur ovasında kamp kurmak için Kazıkbeli  tepesinden ayrılırlar. Öncü gurubun elini kolunu sallaya  sallaya gittiğini gören, arcı gurup ağır ağır tırmanırken; Türklerin ok yağmurları ile karşılaşan Haçlı ordusu büyük bozguna uğrar. Haclı ordusu, Kazıkbeli boğazında sıkışıp kalır ve çok zayiat  verir. Haclı ordusuna yetişen sadece gecenin kör karanlığı olur.Karanlığın çökmesiyle kral askerlerinden kalanları toparlayıp gider.Türkmenler ise savaş ganimetini alarak uzaklaşırlar.
 Kısa aralıkla olan bu iki  savaş, Kazıkbeli savaşı olarak tarihin sayfalarında yer almaktadır.
  "-Fransa’nın En Güzel Çiçekleri, Şam Duvarları Altında Meyve Vermeden Kazıkbeli’nde Solar."  Kazıkbeli için söylenen bir söz olmuş.

Bulunan Ok Uçları

Eski Cankurtaran Belediye Başkanı Nazmi Gündüz'ün Cankurtaran hakkında ki sohbetimizde sorularımı cevaplarken. Savaşın delilleri olan Türkmen  ok uçlarını gösteren Nazmi bey "bu ok uçları 964 yıl önce yapılan Kazıkbeli Savaşına ait olduğunu tahmin ettiklerini" söyledi ve şeyle devam etti." Eski Çukur köy olarak bilinen bu yer Tavas'a bağlı bir köymüş.Ve buranın tüm bilgileri Tavas da ki Kaymakamlık Arşivinde mevcutmuş ama çıkan bir yangında birçok bilginin  yok olmuş."dedi.
 
Çukur Köyü 10 Temmez 1940  senesinde büyük bir afet oldu. Köyün içinden gecen sel, onlarca evi yıktı.  derenin yakınlarında bulunan. Dede Taşlı Yatırının zarar görmüştü,  yok olup gitmemesi için yeni bir  mezar yaptırdım." dedi

 Topraklarına Sahip Çıkan Şehitler
Kazıkbeli  ve çevresinde bir yıldır sürdürdüğüm araştırmalarım ve keşiflerim sürerken, Kazıkbeli ile Cankurtaran mevkileri arasında bulunan  Erenleri incelediğim de Kazıkbeli savaşında şehit düşen komutanların mezarları olduğu  ve günümüze kadar ulaştığının tespitini yaptım. Kayıtlarda geçmesine rağmen herhangi bir düzenleme çalışması gerçekleşmemiş olması hayli üzücü bir durum.

Bu bölgede beş yatır bulunmakta:

Karaçam Mevkisinde Karaçam Yatırı (Kara İbrahim)
Gölcük Mevkisinde Gölcük  Dedesi
Kasaba içinde, Dede Taşlı Yatırı,
Kasaba içinde, Bekirler Dedesi Yatırı,
Çamrak Mevkisinde, Çamrak Dedesi Yatırı,

Yatır mezarlıkları  olarak  bilinen mezarların Haclı savaşlarında şehit düşenlerin mezarları olduğu söylenmektedir.
   
Karaçam Dedesi

Karaçam Dedesi

 Karaçam dedesi:  Köylüler tarafından en keskin eren olduğu söylenir. Karaçam'a ulaşmak için bir patika aradım ama ne yazık ki bulamadım boyuma ulaşan sık çalılara aşarak ulaşabildiğim  karaçam dedesi rivayete göre halen bu tepeyi zaptettiğini  ve çam kozalağını bile  alınmasını dahi  müsaade etmediğini söyleyen köylüler. Bu bölgeye hayvanın bile girmediğini tepenin çevresinden dolaşarak geçtiğini  söylerler.


Gölcük Dedesi
Gölcük Dedesi de Eren yatırı olarak bilinir. Kazıkbeli savaşın da şehit olduğu söylenir. Köylüler  Karaçam da olduğu gibi, Gölcük dedesinden de bir kozalak bile alamazlar. Rivayete göre alan kişinin başına mutlaka bir musibet geldiği söylenir.

Eski Belediye başkanın yaptırdığı Dede Taşlı Yatırı olarak bilinen bir ALP EREN'dir.
Dede Taşlı Yatırı

 Pamukkale Üniversitesinin araştırmalarında  Kazıkbeli  geçidinde, toprak numuneleri alınarak tahliller yaptırılmış. Kazıkbeli  savaşının en hararetli geçtiği bölgede bilinmektedir.  Cankurtaran mahallesin de bu  savaşı bilmeyen  bir çok kişi var. Keza Denizli'de ki yetkililerin bilgileri olduğu da, şüpeli.

Ve bu günlerde Kazıkbeli  savaşının yaşandığı bu  topraklara sahip çıkılıyor.
Kazıkbeli savaşının, farkındalığı yarattığımız için mutluyum.Bu bağlam da DoseV ailesine de teşekkürlerimi borç biliyorum.

 Kazıkbeli savaşını tanıtmalıdır. Cankurtaran mevkisinde bir abide dikilmelidir. Bu  abidede Kazıkbeli  Savaşlarını anlatılmalidir. Yatır olarak bilinen, şehit mezarları  düzenlenmeli.  Mezar taşlarına   şehit düşütükleri savaşı ve  tarihleri de   yazılmalıdır.

Türklük, Medeniyetler Beşiği Anadolu'da Dik Durabilmektir.

http://zirvedekitaslar.blogspot.com/
2 weeks ago, Murat yılmazer tarafından yayınlandı
Etiketler: MuRaT YILMAZER

Takip ettiğim Denizli Doğa Sevenler (DOSEV) ve Murat YILMAZER'e teşekkürlerimle.

ANADOLU'DA HAÇLILARA KARŞI SAVAŞ (1097-1190) Doç. Dr. Ebru ALTAN "İkinci Haçlı Seferi sırasında Sultan Mesud, Haçlı ordusunun Anadolu’daki yürüyüşünü yakından takıp ederek saldırıya geçmek için uygun yer ve zamanı bekledi ve Alman Haçlı ordusunu nihayet Eskişehir yakınındaki Sarısu Irmağı’nda pusuya düşürdü (26 Ekim 1147 - Dorylaion Savaşı). Türklerin uyguladığı savaş taktığı yüzünden, bir taraftan açlık ve susuzluk, diğer taraftan da bölgeyi çeviren Türk okçularının hücumları yüzünden perişan hale gelen Almanlar, ırmak kenarında kamp kurmaya çalışırken birdenbire Türk ordusunun hücumuna uğradılar. Hafif teçhizatlı ve süratli atlara sahip Türk süvarilerinin, Haçlı ordugâhına düzenledikleri bu ani taarruz, zaten aç, susuz ve yorgun olan Almanlar arasında tam bir kargaşa yarattı. Bundan elli yıl önce aynı yerde Türkler Haçlılar karşısında yenilgiye uğramışlardı. Şimdi ise, Türkler saldırılarını büyük bir çeviklikle defalarca tekrarlarken, Almanlar güç ve silâh yönünden Türklerden çok daha üstün oldukları halde ağır zırhları ve kalkanlarıyla Türklere karşı savaşamıyor, atları da bitkin bir halde olduğu için süratli hareket edemiyorlardı. Buna karşılık Türkler savaş naraları atarak uzaktan Haçlıları ok yağmuruna tuttuktan sonra hızla kaçıyor, sonra geri gelerek tekrar saldırıyorlardı. Böylece Türkler Haçlı ordusuyla bir meydan savaşına girmek yerine, arka arkaya düzenledikleri şiddetli saldırılarla kalabalık Alman ordusunu kademeli olarak imha etmeye çalışmış, Haçlılar ise Türkler’in bu saldırılarına karşılık verme fırsatı bulamamışlardı. 1147’de Fransız Haçlı ordusuna karşı da gerilla taktiğini kullanan Türkler, bu kez Menderes Nehri’nin her iki tarafında tertibat aldılar. Türk kuvvetlerinin bir kısmı Haçlı ordusuna arkadan saldırmak için ovaya, bir kısmı da onların nehirden geçişini engellemek için karşı kıyıya yerleşmiş, okçular da tepeleri tutmuşlardı. Böylece Türkler. 1 Ocak I148‘de Pisidia Antiokheia’sı yakınında nehri geçmeye çalışan Haçlılara hem arka saflarına hem de ön saflarına oklar yağdırmaya başladılar. Fakat bütün çabalarına rağmen Haçlıların nehri geçişini engelleyemeyen Türkler süratle dağlara çekilmişlerdir. Yine, 1148’de, Fransız Haçlı ordusu Denizli'den sonra, Honaz Dağı’nda, çok dik ve dar olan Kazıkbeli geçidinde Türklerin pususuna düştü. Haçlıları yol boyunca takıp eden Türk okçuları, geçitte öncüler ile ardçılar arasındaki bağlantının koptuğunu ve Haçlıların ikiye bölündüğünü görünce, Haçlı ordusunun kargaşa içine düşmüş olan orta kısmına saldırdılar, kayaların ve ağaçların üzerinden onları ok yağmuruna tuttular, ağır zırhlı şövalyeler ise kaygan yüzeyde süratli hareket edemediklerinden ancak atlarının üzerinden mızraklar fırlattılar. Atları ok yağmuru altında ölünce de yaya kaldılar; sadece oklarla değil kılıçlarıyla da adam adama mücadele eden Türkler tarafından sıkıştırılarak yok edildiler. Sağ kalabilenler ancak karanlığın çökmesi sayesinde kurtulabildiler. Haçlılar için bir felaket olan bu savaşta 40 kişilik maiyetini kaybeden kral bile canını zor kurtardı." Kaynak: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Dergisi Sayı: 47

TTK.

17 Eylül 1176'da Sultan II.Kılıçarslan komutasındaki Selçuklu Ordusu, Karamıkbeli(Miryokefalon'da) Bizans sürülerini bozguna uğrattı. Böylelikle bizanslıların Türkleri Anadolu'dan atma hayalleri sona ermiştir.

Hala bu hayali taşıyan Türklük ve Türkçülük düşmanı devşirme artıklarının sonlarıda; Yüce Atalarımızın kılıçtan geçirdiği bizans güruhu gibi olacaktır.

TANRI TÜRK'ÜNÜ KORUYACAKTIR!

GÖKBÖRÜ TÜRKÇÜLER DERNEĞİ