BOZKURTLAR AĞLIYOR
Yıl 1975 ay aralık gün cuma
Büyük Türkçü Nihal ATSIZ Bey de öldü...

Bozkurtlar ağlıyor
Tanrı dağı dumanlı...Ötüken yaylaları yaslı...

Bozkurtlar ağlıyor
Kürsatların gözleri kanlı...Almılalar, Ay Hanımlar karalar bağlıyor

Bozkurtlar ağlıyor
Türkçülüğün son kalesi de düştü...Düşman kıvançlı...

Bozkurtlar ağlıyor
Sarsın yeryüzü,öpsün gökyüzü,Atsız'dan kalan bunca öksüzü...

Bozkurtlar ağlıyor
Üzgün kucaklar Oguzata,Bilgehan,Alpaslan...

Bozkurtlar ağlıyor
Ey Gök Tanrı,Gökçe Tanrı!
N'olurdu Atsız Bey'i Bozkurtlara bağışlasan,almasan!

Bozkurtlar ağlıyor
Atsız Bey Atsız Bey!
Üstte gök çökmedikçe,altta yer delinmedikçe
Öldüğün yolda,eserlerini bir Meşale edeceğiz,
Türk doğduk,Türk öleceğiz...

Bozkurtlar ağlıyor
Yaşayacak Bozkurtlarda yaşayacak TÜRK soyu...
Tanrı'nın rahmeti üstüne olsun...Sen rahat uyu!.
A.Rahim BALCIOGLU

Yüreğimize ak kor düşürdün TEMİR YALIĞ. Bu kadar sahte bozkurtun ortasında gerçek Bozkurt'u anıp, yürek yangınımızı büyüttün.

Atsız Atam ruhun şad mekanın Uçmağ olsun... ülkülerin fikirlerin bizlerle ve Türk Irkı var oldukça var olacak....esenlikler

BÜYÜK TÜRKÇÜ ATSIZ'IN ARDINDAN

Nefsin için bir saat yaşamadan gönlünce.
Irkına vakfettiğin çile dolu ömrünce.
Ufuklardan bekledin bir akın müjdesini
Rüzgarlardan dinledin cedlerinin sesini

İsterdin dönsün zaman, geçmiş gelsin yakına;
Kaç kez çıktın kimbilir Çin'e doğru akına;
Mazide yaşıyorken özlediğin atiyi;
Bizlere sen öğrettin şeref taşan maziyi

Ardından boyun büküp baktık kolsuz kanatsız;
Bizi yetim bırakıp, uçmağa vardın Atsız;
Sönsün gözlerin nuru, bugün akmazsa yaşı
Bir yıldız gibi kaydın, Türklüğün mihenk taşı

Faniliğin bittiği sınırın ötesinde;
Bozkurtların önünde, tuğların gölgesinde
Seni Tanrı Dağında Kürşad ağırlayacak,
Elbet tarih seni de bir gün alkışlayacak
Bir gönül ülkesinde saltanat sürüp tahtsız,
Taht kurdun gönüllerde, abide oldun ATSIZ....
Fazıl Ahmet Bahadır