Bir üreyin feryadı

“Türkem”-dedim,
Dinme! -dedin,
Meni mene yad eyledin.
Tariximi unutdurdun,
Esrlerce qan uddurdun.
“Türkem”-dedim,qılıncını işe saldın,
Of demeden neçe-neçe canlar aldın.
“Türkem”-dedim,iki böldün bir veteni,
Üreyime dağlar çekdin,diddin meni.
“Türkem”-dedim,torpağımı qan bürüdü,
”Türkem”-dedim,üstüme tanklar yeridi.
Cavidime,Müşfiqime”xain”dedin,
Öz yurdundan sürgün etdin,gülleledin.
Derd vermisen,sevincimi kem etmisen,
Sen Bozqurdu bir tülküye yem etmisen.
Unutmuşuq,unutmuşuq...
Qaniçene “baba”deyen biz olmuşuq,
Bir cellada boyun eyen biz olmuşuq.
Onlar deyib,
Biz susmuşuq.
Onlar döyüb,
Biz susmuşuq.
Susa-susa uduzmuşuq...
Bu susmaqla sanma senin bu derdlerin yox olacaq,
Bu susmaqla Gülüstanlar,Türkmençaylar çoxalacaq.
Susma,danış,ürekli ol! Hüner göster,
Azad olmaq ürek ister,hüner ister.
Besdir daha! Bu susqunluq,daha besdir,
Bu ses bize Qarabağdan gelen sesdir.
Axı ne vaxtacan susmalıyıq biz,
Tarixi qan ile yazmalıyıq biz!
 
Afiq Agdami