Analarım sizler ki oğullar verdiniz
Her birisi ateş parçası
Bozkurt gibi yirmilik civanlar
Ak sütünüzle büyüttüğünüz yiğitler
Kimi Edirneli kimi Karslı kimi Antepli
Öbürü İstanbullu  Zonguldaklı Konyalı
Saçlarını koklayıp kınalayıp yolladınız
Dediniz ki oğul vatanın için git
Bayrağın için toprağın için git
Biliyorum ki sizler onlarsız kan ağladınız
Günleri şafakları seherleri saydınız
Mektuplar gönderdiniz yavrularınıza
Dolu dolu acı acı ağlaya ağlaya beklediniz
Hasret buram buram oldu tüttü gözünüzde
Günleri günlere ayları aylara eklediniz
Ve birgün kara haber geldi çattı evinizde
...................ŞEHİT oldu dediler inanamadınız
Eşiniz oturdu bir sigara yaktı ağladı
Bağrını ciğierini yaka yaka ağladı
Ağladı ağladı ağladı ağladı
İçin için bir ŞEHİT babası olarak ağladı
Ne var ki o baba ağladı ile kaldı yazık...
Ve sen yaslı vefakar sadık anne
Gününü beklediğin yollarını gözlediğin
Yıllar yılı hastalığında ve sağlığında
Oğlum diye diye bağrına bastığın
MEHMEDİ MEHMETÇİĞİNİ EVLADINI kaybettin
Halbuki Asker ocağı gittiği günü
Daha dün gibi hatırlıyordun aklındaydı
Konu komşu çoluk çocuk hep beraber
Terminale inmiştiniz Mehmedin eller üstündeydi
En büyük Asker bizim asker diyerek yollamıştınız onu
Son bir defa gözlerine bakmıştın
Ğlum diyerek Mehmedim diyerek gözümün nuru diyerek
Oğlun belki bekardı belki evli belki nişanlıydı
Ama oğul oğuldu evlat evlattı gidiyordu işte
Dualar ediyordun onun için dualar/seccadenin başında
Ana yüreğin hasretin kahrını çekemezken
Gelen bir kara haber  seni yıkıyordu
Sen artık kaybedilmiş bir oğlun annesi idin
Bir İsmailin bir Şehidin bir Mehmedin annesiydin
Ve birgün ALBAYRAĞA sarılı tabutunu getirdiler sana
Dualarla Türkülerle yolladığın yiğidin
Şehit olarak ''Herşey vatan için'' diyerek geliyordu
Sarıldın tabutuna elini döşüne vura vura
Ağlayan senin yüreğindi ana yüreğindi
Ama gururluydun bir Şehit anası olarak
Akan yaşın şunu diyordu Türkiye'ye
''Ben bir oğul yitirdim yirmi yaşında
O bu vatan için ŞEHİT düştü
Belki teskereyi alınca evlenecekti
Ama yiğidim canımın parçası Şehit düştü
Ben de bir İsmail verdim bu vatan için
Herşey vatan için herşey vatan için...''
Ama sen ağlıyordun Annem
Resimlerini yüreğin bastığın aslan parçasına
Kana kana yana yana döne döne
Ağlama anne sil yaşını bizler yetiştik
Onların öcüyle kor ateşlerde piştik
Ellerinden öperim
Ellerinden öperim
Ellerinden öperim

Eyvallah andam.Karabudun Bozokluyu kıvandırdın.

Amma hergün bir Şehit naaşının geldiği bugünlerde bizlerde bu meydanda olduğumuzu ve Aziz Şehitlerimizin Aziz Annelerine karşı vazifemizin teminatını vermek istedik.

Vatan Sağolsun diyen o Kahraman Anaların yarelerine derman olmaya geleceğimizi belirtelim istedik.İstedik çünkü;bu vazife bir yere kadar kalem ile gider;ya sonra o zaman bu milletin sabrını taşıran ''Kandil Dağı çakalları'' azabımızdan titresinler!..

O KANDİL SÖNECEK!!!