Atatürk kendisini insan üstü bir varlık olduğunu söylemelerini hiç hoş karşılamazdı. Çocukluk arkadaşı Nuri Conker'in sert şakalarını büyük bir neşeyle dinler ve hepimizin önünde tekrarlattırırdı.
Bir gün sofrada ismini zikretmek istediğim bir zat :
- Paşam, demişti. Kim bilir çocukluğunuzda ne müstesna bir insandınız. Kim bilir, ne harikulade hatıralarınız vardır. Atatürk güldü ve Nuri Conker'e döndü:
- Nuri, anlatsana!.. dedi.
Nuri Bey her vakit ki şakacı diliyle:
- Bakla tarlasında karga çobanlığı ederdi, cevabını verdi. Deminki suali soran zat, lafın bu yolu almasından fena halde ürktü. Suali ortaya attığına bin kere pişman oldu:
- Aman efendimiz... diyecek oldu. Atatürk hemen sözünü kesti:
Bana insanlar üstünde bir doğuş atfetmeye kalkışmayınız.
Doğuşumdaki tek fevkaladelik, Türk olarak dünyaya gelmemdir.
