Ne konarım ne göçerim
Gidem dedim gidemedim
Gönül firkat dağı oldu
Aşam dedim aşamadım

Başın alan gider oldu
Deli gönül heder oldu
Bu ayrılık yeter oldu
Gidem dedim gidemedim

Başımı belaya saldım
Türlü türlü derde daldım
Gurbet yine sende kaldım
Gidem dedim gidemedim

Dostlar göçtü katar katar
Gurbet beni tutar tutar
Deli gönül bu da yeter
Gidem dedim gidemedim

Boşuna kendini yoran
Kimi aran kimi soran
Geçti gitti akran yaran
Gidem dedim gidemedim

Bahar geçti yazı geldi
Bu ayrılık cana değdi
Gönül yine yola daldı
Gidem dedim gidemedim

Feryad figan eder oldum
Bülbül gibi öter oldum
Bende bir Turani oldum
Ötem dedim ötemedim