Gönderen Konu: GÖK ALKIŞLARI  (Okunma sayısı 23480 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
GÖK ALKIŞLARI
« : 12 Mayıs 2007 »
KURTULUŞ SAVAŞI ŞİİRLERİ I


Türkeli'me Şiir

Artık kara gözlere
Geceler boyunca
Tel tel uzayan
          Siyah saçlara

İnci dişlere
Mavi düşlere
Sıcak gülüşlere
          Kara kaşlara

Tatlı dillere
İnce bellere
Kalem parmaklara
Güzel ellere
          Sedef tırnaklara

Artık şiir yazmak yok
Yok gayri Türkelimden
Özge güzele güzel demek

Bundan sonra yalnız
Türkeli'm için emek
Vereceğim şiire

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #1 : 12 Mayıs 2007 »
KURTULUŞ SAVAŞI ŞİİRLERİ II


Bir Adım Bağımsızlık-Bir Adım Mustafa Kemal


- 'İstiklal-i tam
   benim karekterimdir.'
   Mustafa Kemal


Güç verdi yeniden
Bitmiş-tükenmiş Türkeli'ne
Umut verdi
Işık verdi
          Ses verdi
                           Sesimize

Bir kez daha seslendi
Amasya'da
                   Sivas'ta
                                  Erzurum'da
                                  hepimize

Güveniyordu budun'una
Güveniyordu kendisine

Çakınlar çakardı beyninde
Ve en önde o giderdi
Komutan değil
                        Sanki bir erdi

Gök gözlü kurt bakışlı
Bir subay
Ve bir budun ölüme koştu
Ardında alay alay

'Ya ölüm dedim ya istiklal
Bir adım bağımsızlık
Bir adım Mustafa Kemal.'

İstiklal-i tam
Benim karekterimdir
Kurtuluş benim
               düşüncem
               göz ışığım
               alın terimdir

Bir tek andımız vardı
Dağ-taş-orman-arı-çiçek
Kadın-erkek-genç-yaşlı
Ya ölüm dedik ya istiklal

Bir yiğit dikildi karşımıza
Ben varım dedi
Ardımda bir budun var
Geleceği görüyorum ak
Türkeli'nin geleceği parlak

Bağımsızlık
Bir Türkü olur dolanır
Türkün dudaklarında
Ekitler yeşerir yeniden
Türkeli topraklarında

Daha durmaz bu yürüyüş
Devirir gider çağları
Dağlar koynunda saklar
Yıldızlar yolunu çizer
Bir bağımsızlık Türküsü
Bir anda Türkeli'ni gezer
Al bayrak dalganır
Bağımsızlık burçlarında

Yarın Türkeli'min her burcunda
Bayrağım dalgalanır al-al
Bir adım bağımsızlık
Bir adım Mustafa Kemal

1998

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #2 : 12 Mayıs 2007 »
KURTULUŞ SAVAŞI ŞİİRLERİ III


Sordu Nergis Sümbüle Mustafa Kemal'i gördün mü..


Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal' gördün mü
Gözleri sanki gök
          Çakmak-çakmak
          Köpüklü ak
          Duruşu uçarsular gibi
          Ak köpüklü bir ırmak

Toplanmışlar
Hep birlikte yiğitler
Almışlar pusatları ellerine
Belli ki savaşa giderler
Dedi nergis sümbüle
Biz de artık durmasak

Doğa geçit vermeyiz dedi yağıya
Koç yiğitlerim endişeniz olmasın
Hele buralara bir gelsin yağı
          Çökeriz üstüne-üstüne
          Dağ-taş-ağaç-toprak-ırmak

Kuşlar kanatlanıp
Yardıma koştu
Kanatları gök kuşlar
Kanatlarımızda taşırız dediler
Ne yükünüz varsa
          Var gücümüzle savaşırız
          Yok yorulmak durmak

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal' gördün mü

II

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal'i duydun mu
Boranlarla geliyor sesi
          Çağırıyor budunu
          Çağırıyor doğayı
          Ya ölmek var ya kalmak

Ölmek daha yeğdir
Tutsak yaşamaktansa
Bütün uğraşımız
          Türk budunu olarak
          Bağımsız olmak

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal'i duydun mu

III

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal'i yaşadın mı
Yaşadım dedi gök
Yaşadım dedi yer
Ve hep birlikte dediler
Boşa geçmiştir bil ki ömrün
Yaşadınsa eğer

Neyi var neyi yoksa
Hepsini ortaya dökmüş budun
          Sadece yalnız sadece
          Bağımsızlığa vermiş değer

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal'i yaşadın mı

IV

Sordu nergis sümbüle
Mustafa Kemal' andın mı

Karlı dağ doruklarından ovalara
         Irgalanır boy-boy
         Güzelce ve esrik
         Selce akar sesi
         Menekşeler -gelincikler
         Biz de bu uğraşta varız diye
         Bağırır çıktığı kadar nefesi

Sordu  nergis sümbüle
Mustafa Kemal'i andın mı

17.02.98

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #3 : 12 Mayıs 2007 »
KURTULUŞ SAVAŞI ŞİİRLERİ  IV


Çiçek Bile Yok Dallarında


Pusat mı ne
Gül mü ne
Ne güzelde yakışmış
          Duruyor ellerinde

Sanki gök yüzüne uçmuş
Anadan-babadan-yardan geçmiş
Gül üstünde gül açmış
Göğsündeki güllerinde

İnce çubuk gibi bir boyu var
Bıyığı bile terlememiş daha
O kadar körpe ki
Daha çiçek bile yok dallarında
     
Daha o dört on beş yaşında
Tüfek boyundan uzun
Tüfek ağır geliyor
Taşıyamıyor kollarında

Haber yok uzun zaman
Anasının düşü artık
Hayra yorulmaz
Boz bulanık bir sel gördü
Düşünde anası
Boz bulanık bu sel
Gayrı kolay           
                   kolay durulmaz

Tırpan gibi biçer
Biçer yiğidim
Biçer yağıyı
Yiğidimin durulmaz
                                yollarında

Yavuklusu olmalıydı şimdi
Yiğidimin düşlerinde
          Düşlerinde yağı var
          O kadar ağır ki bu düş
          Düşünü bile taşıyamaz
                                      kollarında

  06.98

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #4 : 12 Mayıs 2007 »
KURTULUŞ SAVAŞI ŞİİRLERİ  V


Oğul

- Oğlum Mustafa'ya

Çıplak ağaçlarda
Kuşlar dondular
Islık çalıyor rüzgar
Dışarda tipi kar
     Kar... oğul kar

Vurulup ta düşsem toprağa
Beni öldüremezler
Bir canım yok benim
Binlerce canım var
     Var... oğul var

Binlerce yıl
Özgür yaşamışım
Sevmişim bu toprakları
Uğruna can vermişim
Kan vermişim
Tutsak yaşamak bana ar
     Ar... oğul ar

Beni sürmek isterler
Bu sevdiğim topraklardan
Başka el'de yaşayamam ben
Bu topraklar bana yar
     Yar...oğul yar

Öyle sevmişim ki
Bu toprakları
Bir gün ölürsem eğer
Üstüme kefen istemem
Çıplak bedenimle beni
Toprağa öyle sar
     Sar... oğul sar

Ekim. 99

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #5 : 12 Mayıs 2007 »
KURTULUŞ SAVAŞI ŞİİRLERİ  VI


Onların Yemen'de Ne İşi Vardı
                        
                                
   - Servet GÜRCAN'a
   
   
      " Kara çadır ismi tutar
        Martin tüfek pas mı tutar
        Ağlayanım anam - bacım
        El'in kızı yas mı tutar                                           
   
        Tarlalarda biter kamış
        Uzar gider vermez yemiş
        Şu Yemen’de can verenler
        Biri Memmed biri Memiş"
   
                                  Ağıt
   
   
   Aç - çıplak - sakat - atsız
   Yorgun - uykusuz - susuz
   Mermisiz - pusatsız ama
   Koşmuş cepheye
                          
   Bilmez kaç yıldır
   Kaç cephede savaşmış
   Kaç ateş çemberini
   Süngüyle
                 yarmış - açmış
   
   Yatağı toprak
   Yastığı taş olmuş
   Bilmez kaç yıldır
   Görmemiş yavuklusunu
   Anasız - babasız - yarsız
   Kalmış bilmez hangi cephede
   Kim için                                           
          Ne için
                Ne kadar
                      Savaşmış
   
   Soğuk karanlık gecelerde
   Üstüne örtecek
   Bir kaputu bile yokmuş
   Kaç kış geçmiş üstünden
   Kaç yaz geçmiş
          Kış üşütmüş
          yaz yakmış
      
   
   Yıllar yılları kovalamış
   Yıllar bir yıldız gibi akmış
   
   Yıldızlar yoldaşı olmuş
   Alkışları eksik etmemiş dudağından
   Yıllarca ayrı kalmış
   O çorak toprağından
   
   Gökyüzünde yıldızları
   Saymış tek - tek
   Yıldızları yoldaş tutmuş
   
   Çocukları ne kadar oldu
   Belli ki büyümüşlerdir
   Belki onun boyunda
                     olmuşlardır
   Kaç yıl oldu görmeyeli
   Yüzlerini unutmuş
   
   Şimdi gitse
              onu tanırlar mı
   Babam gelmiş diye
               sarılırlar mı
   
   Gün olmuş
   Bir kuru ekmek
   Bile bulamamış
   Ha doymuş - ha doymamış
   Gündüz gece dememiş
   Ha uyumuş - ha uyumamış
   Bir tek şeyi
            Savaşmayı unutmamış
   
   Yemende - Arabistanda
   Balkanlarda - Kafkaslarda
   Galiçyada
           Ne işi varmış
           Bitmemiş savaş
           Bitmemiş acı
           Yüzyıllardan beri
           Kırılmış bitmiş
                        Türkelimin insanları
   
   Acısını bize çektirdiler Türkelinin
   Varsılını başkaları paylaştı
   
    Savaş demişler gidilmiş
    Barışta- Yurdu besle demişler
                                 yapılmış
    En gökçek yiğitlerim
    Savaşlarda vurulmuş
   
    Daha körpecikken gençlerim
    Daha henüz on dördünde iken
    Sevmek neymiş bilmez iken
    Yarin saçları yerine
                      Tüfek tutturulmuş ellerine
                       Savaşlarda kırılmış
   
    Acısını bize çektirdiler Türkeli’nin
    Varsılını başkaları paylaştı
   
                       Bize şimdi onlardan
    Yalnızca yanık Türküler kaldı
    Ağıtlar - Türküler yakılmış
    Savaş üstüne
   
   Çanakkale içinde
   Vurdular beni....
   Bura Yemendir
            Gülü çemendir
            Giden gelmiyor
            Acep nedendir diye
   
   Nedenini bilmemiş hiç
   Sormamışta
   
   Acısını bize çektirdiler Türkeli’nin
   Varsılını başkaları paylaştı   
   
   Onların Arap çöllerinde
   Ne işi vardı
   Onlar Yemen’e niçin gittiler
   Giderken birer dağ gibiydiler
   Pusatları alınmıştı ellerinden
   Arap çöllerinden
   Dönerken yiğitlerim
   Cenbiyelerle biçildiler
   
   Acısını bize çektirdiler Türkelinin
   Varsılını başkaları paylaştı
      
   Yiğitlerim Medine’de
   Fahrettin Paşa emrinde
   Günlerce - haftalarca
   Çekirgeyle beslendiler
   Vermediler Hz. Peygamberin
   Kabri olan o kutlu kenti
   Aç kaldılar
                 susuz kaldılar
                 uykusuz kaldılar   
   
   Başı karlı dağ gibiydiler giderken      
   Çöllerin sıcağından değil
                 Hainlikler karşısında
                          Eridiler
   
   Acısını bize çektirdiler Türkelinin
   Varsılını azınlıklar paylaştı
   
 2002
   
Alkış: Dua
Cenbiye: orağa benzeyen
               bir çeşit Arap bıçağı

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #6 : 13 Mayıs 2007 »
BİR MAVİ TÜRKÜDÜR BAĞIMSIZLIK


-29 Nisan 1951 de URUMÇİ’de Çinliler tarafından
asılarak uçmağa vardırılan Doğu Türkistan’ın bağım-
sızlık savaşçısı OSMAN BATUR’un kutlu tinine


O SÖYLEDİ

“Tutsaklık ağır
  Tutsaklık ölümden ağır
  Tutsaklık yüreklerde
  Kara Türkülerle çoğalır”

Asya bozkırlarında
Bir yiğit
Bir umut olur
                    bayraklaşır
Tanrıya açılan avuçlarında
Göğün mavisini taşır
Bayrak onunla bayrak olur
Toprak onunla vatanlaşır

Kolları güçlü-kuvvetli
Omuzları dimdik durur
Ve geniş göğsünde
Asya’nın kalbi vurur

Asya nabız-nabız atar
Bir sevgiliyi kavrar gibi
Pusat kavrayan
Tetik çeken
Alev-alev yanan
Parmak uçlarında

Daha balalar
Yürümeğe durmamışken
Konuşmaya durmamışken daha
Işık yüzlü-badem gözlü balalar
Daha “ana-ata” demeden daha
Tutsaklığı öğrendiler
Daha yürümeğe
Daha konuşmaya durmamışken
Çekik gözlü balalar

Bağımsızlık bir tutkuydu
Bütün gönüllerde
Şekillendi kelimeler
Yavaş-yavaş
Balaların-anaların
Ak sakallı dedelerin
Ve kara pürçekli
Gelinlerin-kızların
Sürgülenen ağızlarında
Sararmış-solmuş benizler
Dalga-dalga
                   Kanlandı
Ve bir umut
Bayrak-bayrak
                    Yüreklerde
                    Dalgalandı

Bir telaş başladı
Konar göçer evlerde
                             Devlerde
Yoktu
          Bunca hırs
                          Bunca güç
                                         Bunca umut

Dediler
            “Bir yiğit
             Dağ gibi görkemli
             Yumrukları
             Yalçın kayalarca sert
             Ve öfkesi selce...”

Ve güzelce
Ve ince
Ve umut dolu
Bir Türkü tutturdular
Asya bozkırlarında
Yankılandı Türküleri

Açılmış alkış toplar
Uygur’umun elleri
Bir zamanlar
Çinliye baş eğdiren
Şimdi Çinliye tutsak olmuş
Uygur’umun elleri
Yedi veren bir güldür
Bağımsızlığın gülleri
Her göğüste bir güldür
Kanla sulandıkça
                     Gümrahlaşır-açar
Tutsaklığın utancı
Çekik gözlü yiğitleri
                                Kamçılar

Bir mavi Türküydü bağımsızlık
Bir anda dolaştı
Baştan başa Asya’yı
Mavi çiçekler açtı
Dudak uçlarında

Ölüme koştu savaşçılar
Pusatları
             Yumruklarıydı
             Yürekleriydi
             Mavi Türküleriydi

Gök bayrak dalgalansın diye
Bağımsızlık burçlarında


BİZ SÖYLEDİK

“El eden
 Sensin bize el eden
 Kahrolsun yavaş-yavaş
 Seni bize el eden “

 1970

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #7 : 13 Mayıs 2007 »
MAVİ AYDINLIĞA YÜRÜMEK


                                               “Bir defa yükselen bayrak bir daha inmez.”
                            M. Emin RESULZADE

                                                İthaf: Türk birliğinin öncülerinden
                     Ebulfeyz ELÇİBEY’e


Hilaller yükselir delerek arşı
Özgürlüğe doğru koşar giderler
Hep birden söylenir özgürlük marşı
Bütün engelleri aşar giderler

Yürüdüler arkalarından dağlar yürüdü/ Ölüler yürüdü-sağlar yürüdü/
Çağlar açıldı-çağlar kapandı-çağlar yürüdü/ İşçiler-köylüler-ağalar-
beyler yürüdü/ Tanrı dağlarını dumanlar bürüdü/ Açıldı bağımsızlığın
bayrağı gül-gül/ Bir ordu oldu yiğitler-ölümlere yürüdü/ Sınırlar kalktı
 aradan/Dargınlıklar-kırgınlıklar-yağılıklar kalktı/ Kırgız-Kazak-Azeri-
Türkmen yürüdü/ Bağımsızlık için- birlik için/ El ele verdi- kafa kafaya
gönül gönüle verdi/ Hep birlikte yürüdü/ Yağıyla savaşmak için/
Bağımsızlığın engellerini aşmak için/ Akan çağlara ulaşmak için/ Uçmağa
Kavuşmak için/ Yiğitler-kadınlar -çocuklar -yaşlı- genç hep birlikte yürüdüler.

Tek ülkü
      Tek gönül
            Tek inanç olur
      Türkelim-Türk insanım      
      Yürür aydınlığa


Sinirler gerilir çelik yay gibi
Her bir erim olur bir alay gibi
Yiğitlerim güneş gibi ay gibi
Ak köpüklü selce taşar giderler

Haddehanelerde çekildi-çeliğin en özgesi/ Bilincimiz-aklımız-gücümüz/
Biz de varız dedik artık-çıktık ortaya/ Tarihimizle-kültürümüzle-inancımızla/
Yeniden şekil vermeliyiz acuna/Yeniden şekil vermeliyiz insanımıza/
Kokuşmuş Düzenin son artıklarını/ Neleri varsa hepsini/ Vermeliyiz kendilerine/
 Yeniden yazılmalı tarihimiz/ Yanlış-doğru ne varsa/ Bilmeliyiz-öğrenmeliyiz hepsini/
Yeniden düzenlemeliyiz eskiye ait ne varsa/ Çeki-düzen vermeliyiz kendimize/
 Yeni bir yüzyıla girerken toparlanmalıyız/ Bizden söz etmeli yarın acun...

Tek bilek
     Tek yürek
           Tek dilek olur
      Türkelim-Türk insanım
      Yürür aydınlığa


Öfkeler kabarır öfkeler büyür
Kuruyan dallara bengi su yürür
Özgürlüğü ancak balalar görür
Ölümden sonra da yaşar giderler

Mavi bir ışık salkımı uzar akar şafakla/ Gökyüzünü-yeryüzünü kaplar/
Sarar-kucaklar-ısıtır-aydınlatır Türkelini/ Birer ışık topu olur yiğitlerim/
Toplar gök gürültülerini mavi pusatlar/ Aydınlatır geceleri-gündüzleri/
Aydınlatır beyinleri-gönülleri/ Aydınlatır bütün yürekleri yiğitlerim/
Sonra bir çavlan olur yiğitlerimin kanları/ Gökyüzünden dökülür uçarsu
gibi/ Suya kanamış topraklara/ Çağıl-çağıl/ Toprak hasret giderir/ Ağaç-
yaprak-çiçek hasret giderir/ Dökülür uçarsular bağımsızlık topraklarına

Tek kaygı
       Tek tasa      
   Tek sevinç olur
          Türkelim-Türk insanım
          Yürür aydınlığa


Bir fırtına kopar elbet Asya’da
Ata toprakları verilmez yad’a
Türk birliği doğar yarın acunda
Ölümden ölüme koşar giderler

Yaklaştı zaman/ Daha durulacak zaman değil/ Çekilmeli çifte su veril miş/
Gök mavinin en hası pusatlar/ Hazırlanmalı yiğitlerim kutsal uğraşa/
 Namlulara sürülmeli mermiler/ Namluda mermi-ana karnında çocuktur/
 Doğum sancıları başladı artık/ Vakit-saat tamam/ O zaman hazır olmalı her şey/
 Kafa-gönül-bilek-yürek-düşünce hazır olmalı/ Hazır olmalı pusatların en hası/
Temizlenmeli yağlanmalı/ Hazır olmalı mermiler/  Yağıları birer birer vurmak için/
Türkelini yağılardan kurtarmak için/ Yeniden Türk birliğini kurmak için...

Tek abece
       Tek dil
             Tek düşünce olur
                                        Türkelim-Türk insanım
                      Yürür aydınlığa


Kırgız-kazak mısın sorsam adını
Uçmağ listesinde görsem adını
Sana uçmağ diye versem adını
Mavi ufuklarca coşar giderler

Yağılar böldüler bizi/ Böldüler-parçaladılar/ Kazak dediler- Kırgız dediler-Tatar dediler.../
Oysa hepimiz aynı soyun-aynı toprağın insanıyız/Daha gelmedi usumuz başımıza/
Türkülerimiz birdi/ Sevincimiz-tasamız-düşüncemiz birdi/ Bayrağımız-toprağımız birdi/
 Dilimiz-destanımız-ülkümüz birdi/ Parça parça ettiler böldüler bizi/ Yeniden kalkmalıyız ayağa/
Hiçbir şey olmamış gibi/ Var olmak-bir olmak kavgası başlamalı artık/
Bu topraklara-bu insanlara ıssı çıkmalıyız/ Yıkmalıyız karanlığın kalın duvarlarını/
Kırmalıyız çelik kapılarını/ Kırmalıyız bileklerimize-düşüncelerimize vurulan çelik kelepçeleri...

Tek budun
     Tek vatan
        Tek Bayrak olur
                                                             Türkelim - Türk insanım                                                   
                                                              Yürür aydınlığa


Aralık/1988

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #8 : 15 Mayıs 2007 »
UTKU TÜRKÜLERİ (MARAŞ DESTANI)  I


Kurtuluş Destanı I Giriş

                                       -'Maraş bize mezar olmadan
                                         Düşmana gülzar olmaz.'


Gebedir geceler ak sabahlara
Sabahlar utkuyu koynunda saklar
Mermiler sürülür gök silahlara
Bir cehennem olur yollar sokaklar

Çöktü karanlık gün ortasında/ Kesti maviliği bir kara çizgi/ Demek bu imiş yazgı/
Çığlık-çığlığa kaldı kuşlar/ Ölüm kapımızı çaldı kuşlar/ Savaşın en çetin bir yerinde/
Yiğitleri yitirdik/ Büyüdü karanlık daha bir büyüdü/ Silahlarla-süngülerle-kanlı çizmelerle/
Yılanlar-çiyanlar kaldırdılar başlarını/ Dilleri yılan dili/ Kan çanağı-baykuş bakışlı gözleri/
 Saldırdılar gün ortasında/ Çığlık-çığlığa havalandı kuşlar/ Daha görülmemiş vahşetin böylesi/
Daha görülmez.

Mahmuzlanır aydınlığın atları
Çöker göğse göğün bütün katları
Tanrı'ya açılır ak kanatları
Koçyiğitler ölümleri kucaklar

Bir ışık beklerim-bir haber/ Güvercin kanatlarında umutlarım/ Kanım durmaz damarımda/
Mağma sıcaklığında her yanım/ Volkan-volkan savrulur yanarım/ Bir sevgiliyi bekler gibi beklerim bir haber/
 'Haydi yiğitler' densin hele bir/ O zaman görün beni meydanlarda/ Ellerim büyür kocaman olur/
Bükülür yumruk olur/ Birer dağ olur-büyür yumruklarım/ İner yağı üstüne-bütün karanlıkların/
Bütün hainliklerin üstüne yumruklarım.

Şaha kalkar zaptedilmez hıncımız
Topa karşı ellerde kılıncımız
Hiç dinmiyor bağrımızda sancımız
Uçmağa vardılar bütün koçaklar

Şuradaki ağaçlar-taşlar-evler uçmağa vardı/ Şuradaki ağaçlar-taşlar-evler tutsak/ Irmaklar yas tuttu/
Gökyüzünde bulutlar ağladı/ Bir uğursuz gün geldi-dayandı kapımıza/ Yağı içimizdeydi-yanı başımızdaydı/
 Bunca yıl tuz-ekmek yedik/ Namusu namusumuzdu öyle belledik/ Yağıydı ama-kolladık gözledik/
 Kimseye ezdirmedik/ Sonra hainlikleri çıktı ortaya/ Kalleşlikleri-kancıklıkları çıktı/ Yanyanaydı evlerimiz/
 Evleri silah doluydu-cephane doluydu-tuzak doluydu/ Ve yaktık evlerimizi/ Evleri de yansın diye/
Bu acımız dinsin diye/ Yanan vatan sönsün diye.

Dağımız ses vermez küskün ovamız
Yakılmış yıkılmış gökçek yuvamız
Gönüllerden eksilmesin duamız
Yeniden tütecek bütün ocaklar

Gök sustu-dağ-taş-orman-ağaç sustu/ Kuş sustu-böcek sustu/ Susmadı namlular/
Geceler-gündüzler boyu kan kustu namlular/ Kustu bütün iğrençliğini yağı/
 Kustu kafatasının içindekini yağı/Yıllarca gizlediği-biriktirdiği kinini-öfkesini/
 Salyalı kan köpüklü kuduz ağızlarından/ Ağızlarında utku Türküleri/
 Utkuların esrikliğinde başları/ Ve ardından vahşete başladılar/
Ne durdular-ne usandılar-ne yavaşladılar.

Kazanında kaynatacak aşı yok
Kimse bilmez mezarı yok taşı yok
Savaşmayı bilir özge işi yok
Gök maviyle bilenir gök bıçaklar

Bir yangını8n ortasında kaldık/ Ne elde kaldı-ne avuçta/ Yer demir oldu-gök bakır/
Seslensek sesimiz ulaşmıyor dağlara/ Kendi yurdumuzda yetim-öksüz-yoksul kaldık/
Yıllarca sömürdüler-kanımızı emdiler/ Yapışkan pis sülükler/ Boşa gitti alın terimiz_göz nurumuz/
 Başımıza dikildi-yağının en soysuzu-en haini/ Yeniden hazırlandık bir büyük kutsal savaşa/
 Yeniden hiç savaşmamış/ Hiç yorulmamış-hiç vurulmamış gibi/ Sanki ilk savaşın heyecanı var içimizde/
Savaş bize özgü-savaş bizim işimiz.

Şarapneller gökyüzünde savrulsa
Koca dağlar üstümüze devrilse
Tüm namlular göğsümüze çevrilse
Bizi durduramaz gayrı yasaklar

Yoğrulur kanım toprakla/ Binlerce yıldır/ Ben yoğrulurum toprakla/Şu ağaç benim etim-kanımdır/
Şu çiçek sevdiğimdir-canımdır/ Şu ırmak-şu taş-şu toprak vatanımdır/ Bir tek kalsam bile/
Yağı bastırmam üstüne/ Ağaçları-ırmakları-dağları-taşları küstürmem kendime/
 Susturmam-dizginlemekm artık yüreğimdeki öfkeyi/ Öfkem yüreğimde çoğalır-katlanır artar/
Gün geçtikçe bilenir büyür/ Sığmaz olur içime deprenir durur/ Sonra bir mermi olur/ Vurur yağıyı can alıcı yerinden.

Saçaklar buz tutmuş ayaz geceler
Çocuklar ki 'Hürriyeti' heceler
Parçalandı beşikteki bebeler
Yakında bitecek kanlı şafaklar

Kan gölleri büyür/ Geceyi böler silah sesleri/ Geceler yıl kadar uzar/ Geceler bitmez/
 Kararmaz içimdeki umut-içimdeki ışık/ Bir kıvılcım olur-yüreğimde savrulur/ Yakar bütün
yürekleri-yakar tutuşturur-kavurur/ Bir büyük yangın olur/ Kimse söndüremez/
 Döndüremez bizi yolumuzdan/ Ne ölüm ne korku/ Ölüm ey şanlı ölüm/ Bin kere
yeğsin tutsaklıktan/ Ve tutsaklığın utancıyla yaşamaktansa yiğittler/ Ve savaşa
ve ölüme ve bağımsızlığa soyundular/ Perçinlediler gökyüzüne Türkün bağımsızlığını/
 Açıldı bağımsızlığın gülleri öbek-öbek.

Savaştan öncede sonrada bir hiç
Serveti madalya evleri kerpiç
Ganimet üleşti üç-beş tane p...
Daha itibarlı şimdi kaçaklar

Bütün ağızlar kilitli-bıçaklar açmaz/ Meydanlar dar gelir yiğitlerime/
 Yiğitlerim meydanlardan kaçmaz/ Bir şafak vakti/ Daha gün ağarmamış-
daha gün doğmamıştı/ Daha karanlıktı gece/ Daha ezanlar yeni okunmaya
başlamıştı/ Önce abdest alıp Tanrının huzurunda durdular/ Sonra bir dev
 gibi doğruldular/ Ve silahları aldılar ellerine/ O kutlu ellerine/ O kurban olası
ellerine/ Silahları kazmaydı-kürekti/ Ve onlar yağı üstüne yürüyen/ Bir tek el-
bir tek yürekti/ Dayandı yiğitler-daha dayandı/ Karanlığı yırtmak için direndi/
Gönüllerinde kutsal utku/ Dudaklarında mavi Türküler/ Uçmağa vardılar birer-birer/
BİZDEN ŞİMDİ SADECE BİR FATİHA BEKLER/BÜTÜN ŞEHİTLER.


- Utku Türküleri (Maraş Destanı)     
  K.Maraş, Türk Ocağı Yayınları
  Şubat,1998

Çevrimdışı nyucel

  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 53
Ynt: GÖK ALKIŞLARI
« Yanıtla #9 : 15 Mayıs 2007 »
UTKU TÜRKÜLERİ (MARAŞ DESTANI)  II


Kırk Işık Kız

- Kurtuluş savaşında kırk gün
  Kuran okuyan kırk ışık kıza


Kırk
Kırk bakire
Kırk bakire kız
Kırk bakire kız kırk gün
Kırk kutlu evde toplandılar
Diz çöktüler secdeye kapandılar
Huşu içinde sessizce kuran okudular
Kırk  kız  kırk  gün  kırk  ikindilere kadar
Sabrı - acıyı  ve  kurtuluş  umutlarını
Ulu tanrıya açılan  gök avuçlarıyla
Ayet-ayet gökyüzüne dokudular
Kırk bakire kız kırk gün
Kırk bakire kız
Kırk bakire
Kırk


Kırk
Kırk bayrak
Kırk bayrak kız
Kırk bayrak kız kırk gün
Zaman ve mekan dışı yaşadılar
Küüt - küüt  attı  utku  nabızlarında
Savaş açtılar yağıya dillerinde kuran'la
Bütün  cephelerde  ölümlere koşan kızlar
Savaşan  onlardı  ellerinde  kuran'la
O günden beri hala dalgalanırlar
Ufuklarda bayraklaşan kızlar
Kırk bayrak kız kırk gün
Kırk bayrak kız
Kırk bayrak
Kırk


Kırk
Kırk ışık
Kırk ışık kız
Kırk ışık kız kırk gün
Bitmeyen karanlık geceleri
Birer güneş olup aydınlattılar
Kimdiler - nerde mezarları bilinmez
Uçmağa doğru birer yıldız gibi aktılar
Karanlıklar kuran'la ışıklandılar
Yüreklerdeki utku ışıklarını
Birer kandil gibi yaktılar
Kırk ışık kız kırk gün
Kırk ışık kız
Kırk ışık
Kırk


Kırk
Kırk gök
Kırk gök kız
Kırk gök kız kırk gün
Gök utkuları muştuladılar
Ölmezliğin  sırrına ulaştılar
Yüzleri  bir  tolunaydı  kızların
Kaşları bir gerilmiş yaydı kızların
Her bir bir Asena'ydı kızların
Demir dağları delip aştılar
Gök çığrığı kargışlladılar
Kırk gök kız kırk gün
Kırk gök kız
Kırk gök
Kırk


Kırk
Kırk umut
Kırk umut kız
Kırk umut kız kırk gün
Tanrının adıyla başladılar
Dua-dua Ayet-ayet Sure-sure
Kuranı okudukça acunu unuttular
Kırk kız kırk mavi kanatlı güvercin olup
Gökyüzüne doğru kanat açıp uçtular
El  verdi  gök erenler  ellerine
Gök erenler sırlarını açtılar
Kırk umut kız kırk gün
Kırk umut kız
Kırk umut
Kırk


Kırk
Kırk kurt
Kırk kurt kız
Kırk kurt kız kırk gün
Bilediler  öfkelerini bilinçle
Yumruklarını gökyüzüne kaldırdılar
Gök yüzünü öfkeyle- hınçla yumrukladılar
Bakışları  kurt bakışlı - özleri kurt soyundan
Tanrı  önünde  önce  dua ettiler sonra
Yalın kılınç meydanlarda durdular
Döllendi özlerde ak umutlar
Kırk kurt kız kırk gün
Kırk kurt kız
Kırk kurt
Kırk


- Utku Türküleri (Maraş Destanı)     
  K.maraş Türkocağı Yaynları
  Şubat.1998