Şiir-Süveyda

[Abbas Karakaya Bozkurt]

Dinle Beni Süveyda Yeryüzünde Dardayım
İnsanlık Kir İçinde Kılıç Gibi Kındayım
Bir Söz Söyleme Bana Anlatılmaz Sırdayım
Türklük Oyuncak Olmuş Hainin Ellerinde
Sevdamı Kavuruyor Zemheri Yellerinde

[Üçoklu Börü Kam]

Dinle Beni Süveyda Yeryüzünde Dardayım
İnsanlık Kir İçinde Kılıç Gibi Kındayım
Bir Söz Söyleme Bana Anlatılmaz Sırdayım
Türklük Oyuncak Olmuş Hainin Ellerinde
Sevdamı Kavuruyor Zemheri Yellerinde

Bu yılın Mayıs ayı başında kansere yenik düşerek, gencecik yaşında, uçmağa varan Türkçü kardeşimiz, Gökbörü Türkçüler Derneği İstanbul kurucularından ve yöneticilerinden olan, aynı zamanda Otağımızda da AĞASAR kullanıcı adıyla yazan; kalem, şiir ve gönül ehli Onur Kutlu Öztürk'ün de "Sûveydâ" temalı şiir ve sözleri vardı.
Bu vesileyle, şu mübarek seher vaktinde, aziz kardeşim Onur Kutlu ÖZTÜRK'ü rahmet, sevgi ve özlemle yad etmiş olalım.
Ruhu şad, durağı; Teñğri Dağları ve Türk Uçmağı olsun!

''Ve hiç haberiniz oldu mu? dünyâlar dolusu mülkü bağışlasanız da, bir başkasının kalbini kendi kalbinize sığdıramazdınız. Kalpleri birbirine ısındıran ancak Allah'tır...''
         Enfâl Sûresi 63. Âyet

"Ve ben Süveydâ; sufîler rahlesinde, geçersiz âyet İdim"

-Kalk gidelim Süveydâ-

Savaşın çığlıkları dağ tepe köklenirken
Doğudan ve batıdan ordular yüklenirken
Safımıza Leylâ ve Mecnûnlar eklenirken;
Kalk gidelim Süveydâ nereyedir sormadan
Aşılmaz denilen o çöllere aldırmadan

Rûhum kendi teninden bunalıp sıkılırken
Hâşâ dinden îmandan kitaptan bıkılırken
Câhiliye devrinin putları yıkılırken;
Kalk gidelim Süveydâ nereyedir sormadan
İsrâfil kıyâmetin saâtini kurmadan

Bağdat'ı telâş almış Nevâi üzülürken
Nesîmî'nin derisi bin parça yüzülürken!
Rûhum âleme ifşâ göklere süzülürken;
Kalk gidelim Sûveydâ nereyedir sormadan
Hurûfîler saf tutup zikirle yoğrulmadan

Ahvâlimizi görüp cümle cem apışırken
Bozkırı yağmalayan bozkurtlar kapışırken
Yakamıza bin yıllık ihtilâl yapışırken;
Kalk gidelim Sûveydâ nereyedir sormadan
Şamanlar duâ niyâz âşk ile kudurmadan

Uykularım uyanır hayâline göçerken
Lebler kurur adını yudum yudum içerken
Gençliğim gözlerine ibâdetle geçerken;
Kalk gidelim Süveydâ nereyedir sormadan
Sır dolu bu mâbedin kıblesi sorulmadan

Gün doğmadan minârede Gök Tanrı birlenirken
Yorgun tâkâtsiz bedenler huşûyla dinlenirken
Bu muntazâm koca şehîr gün be gün kirlenirken;
Kalk gidelim Süveydâ nereyedir sormadan
Kapkaranlık hesaplar zihnimizi yormadan

Fırat-Dicle kör kütük sarhoşça bulanırken
Kâh Selenge kâh Vey'de boz atlar sulanırken
Ankalar semâh tutup semâda dolanırken;
Kalk gidelim Sûveydâ nereyedir sormadan
Yazgımız başımıza belâlar doğurmadan

Nice korku ve telâş gözleri bürümeden
Rûhum tenden ayrılıp sessizce yürümeden
Tanrı âşkına doğrul bedenim çürümeden;
Kalk gidelim Süveydâ nereyedir sormadan
Dost düşman avuç avuç duâlara durmadan

Züleyhâ'sız Yusuf'a döndü virâne şehrim
Nil beyhûde çağlasın tufânda gönül nehrim
Ey gözümün deminden ciğere akan zehrim;
Kalk gidelim Süveydâ, gök güneşi asmadan
Komutasız ordular obamızı basmadan!

Kutlu murâda erer bittiğinde bu acı
Han sâhibi Hüdâ'dır gönüller bir kirâcı
İlhâm olsun doğrul da Muhammed'in Mirâc'ı
Kalk gidelim Süveydâ kalanlar bizden değil
Boyu posundan belli bu çetrefil âlemin
Mürekkepler kirlenmiş lekeler bizden değil
Böyle devrân içinde hükmü kalmaz kalemin

Onur Kutlu Öztürk

[Üçoklu Börü Kam]

Dinle Beni Süveyda Yeryüzünde Dardayım
İnsanlık Kir İçinde Kılıç Gibi Kındayım
Bir Söz Söyleme Bana Anlatılmaz Sırdayım
Türklük Oyuncak Olmuş Hainin Ellerinde
Sevdamı Kavuruyor Zemheri Yellerinde

Lügatlerde SÜVEYDÂ

( ﺳﻮﻳﺪﺍﺀ– ﺳﻮﻳﺪﺍ) i. (Ar. sevād “siyahlık, karartı”dan suveydā’)
1. tasavvuf. Kendisiyle, mümin kalbine tecellî eden Cenâbıhakk’ın müşâhede edildiği ve kalbin tam ortasında bulunduğu kabul edilen siyah nokta, insan varlığında ilâhî tecellînin odak noktası: Süveydâya hayâl-i tal’atin cânâ sığıştırmış / Gönül bir zerreye mihr-i cihân-ârâ sığıştırmış (Fıtnat Hanım). Sevdân ile zindedir süveydâ / Rûh-i dil-i nâ-tüvânım oldu (Muallim Nâci’den). Müminin kalbi Tanrı’nın tecellî ettiği yerdir, Tanrı onunla bilinir; bu noktaya süveydâ derler (Ali N. Tarlan).
2. mec. Kalpte gizlenen günah.
3. bota. Tohumun içindeki embriyonu çevreleyen ve gelişinceye kadar beslenmesini sağlayan kısmı, besi dokusu.
ѻ Süveydâ-i kalb – Süveydâü’l-kalb:
1. Kalbin ortasındaki bütün damarların birleştiği kara nokta, sevâd-ı kalb.
2. tasavvuf. Kalpte rûhun ve hayâtın merkezi olduğu kabul edilen nokta.

Süveyda yürekte siyah bir noktadır ki, insanın tüm varlığının hakikati oradadır. Bu öyle bir özdür ki maddi ve uhrevi alemin tümünü kuşatır. Nasıl ki bir meyvenin çekirdeğinde kendi ağacı toplu bir şekilde mevcut ise aynı şekilde bu süveyda adı verilen noktada da bütün kainat bir öz şeklinde mevcuttur. Aslında suveyda için gönül noktası dense yeridir.
Zira ilahi namenin nüshası gönüldür. Sırların taşıyıcısı gönüldür. Bu itibarla her kim ki kendi gönlüne girmiştir, su ve toprak zahmetinden kurtulup can ve gönül sohbetini bulmuştur.

Türk Dil Kurumu sözlüğünde süveyda:

(süveyda:), Arapça suveydā
1. isim, eskimiş Kalbin ortasında var olduğuna inanılan siyah benek.

2. isim, eskimiş, mecaz Kalpteki gizli günah.

Ve Onur Kutlu ÖZTÜRK kardeşimizin bilge kaleminden Sûveyda'nın tarifi:

[Abbas Karakaya Bozkurt]

Onur Kutlu Öztürk Kandaşım Şahsen Tanımasam Da Uçmağa Vardığını Sosyal Medyadan Duymuştum Bu Guzel Dörtlüğü Ona İstinaden Yazmıştım Aziz Ruhuna Hitap Olsun Ruhu Şad Mekanı Tanrı Dağı Olsun...

Esenlikler Dilerim

[Çağrıbey]

Bu yılın Mayıs ayı başında kansere yenik düşerek, gencecik yaşında, uçmağa varan Türkçü kardeşimiz, Gökbörü Türkçüler Derneği İstanbul kurucularından ve yöneticilerinden olan, aynı zamanda Otağımızda da AĞASAR kullanıcı adıyla yazan; kalem, şiir ve gönül ehli Onur Kutlu Öztürk'ün de "Sûveydâ" temalı şiir ve sözleri vardı.
Bu vesileyle, şu mübarek seher vaktinde, aziz kardeşim Onur Kutlu ÖZTÜRK'ü rahmet, sevgi ve özlemle yad etmiş olalım.
Ruhu şad, durağı; Teñğri Dağları ve Türk Uçmağı olsun!

Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından
Koşar adım gitmeli onların arkasından.
Kahramanlık; içerek acı ölüm tasından
İleriye atılmak ve sonra dönmemektir.
                             H. Nihal Atsız

Uçmağa varıșıyla can ocağımıza ateş düşüren dünya ve ahiret kardeşim Onur Kutlu ÖZTÜRK'ün ruhu şad, durağı Türk Uçmağı olsun!
Ölüm hayatın en büyük gerçeğidir. Bu gerçek her faniye ulaşacaktır.
Kimine er, kimine geç.
Onur kardeşimize er vakit uğradı ölüm meleği.
Kalbimizde yaşatacak, davasının takipçisi olarak ruhunu şad edeceğiz.
Milletimiz, davamız sağolsun.

Ne Mutlu Türk doğup Türk gibi yaşayana...
Saygılarımla.
Çağrıbey.