Muhammed, Kur'an haricinde koyduğu buyruklarla Türkleri, en aşağılık, en tiksinti verici ve insanlığa felaket getirici yaratıklar şeklinde tanımlamıştır. Bu tanımlamalardan birkaç örnek şöyle:
"Siz Müslümanlar, küçük gözlü, basık burunlu, yüzleri kalkan gibi, derisi üst üste binmiş olan toplumla (Türklerle) öldürüşmedikçe Kıyamet kopmayacaktır. . ."
"Şu da Kıyamet alametlerindendir ki: Kıldan keçe ayakkabı giyen bir toplumla (Türklerle) vuruşup öldürüşeceksiniz. Geniş yüzlü, yüzleri kalkan gibi, üst üste binmiş derili toplumla öldürüşmeniz Kıyamet alametlerindendir. Siz Müslümanlar, küçük gözlü, kızıl yüzlü, basık burunlu, yüzleri kalkan gibi, derisi üst üste binmiş olan Türklerle öldürüşmedikçe Kıyamet kopmaz."
"(Siz Müslümanlarla), küçük gözlü toplu Türkler savaşacaktır. Siz onları üç kez önünüze katıp. . . süreceksiniz. (Sonunda) onların tümü kırılacaktır.. ."
Muhammed'in bu sözlerini, Buhari'nin e 's-Sahih , Kitabu'l-Cihad, Müslim'in e's Sahih/Kitabu'l-Fiten, Ebu Davud'un, Sünen ve Kitabu'l-Cihad, Nesei'nin Sünen/Kitabu'l-Cihad ya da Tirmizi ve İbn Mace gibi temel kaynaklarda bulmak mümkün. Hemen ekleyelim ki, Muhammed'in "vahiy" olarak yerleştirdiği bütün Islami veriler, yüzyıllar boyunca Arabın, tarihi Türk düşmanlığı duygularının malzemesi olmuştur. Bundan dolayıdır ki, Islam kaynaklarında yer alan Türklerle ilgili bölümlerin başlığı genellikle "Kıtalu't-Türk" şeklindedir ki "Türklerle öldürüşmek" (Türklere karşı savaş) anlamına gelir. Bu tür sözler, yüzyıllar boyunca Arap milletinin mutluluğunu sağlamıştır. Bu nedenledir ki Araplar, yüzyıllar boyunca Türk'ü "kana susamış", "yabani", "cani ruhlu", "insanlığa felaket getirici", "İslam uygarlığını yok edici", "fikren yetersiz" vs. gibi aşağılamalarla tanımlamışlardır. Bu düşmanlık 1400 yıl boyunca sürmüş ve hala daha sürmekte ve her vesileyle kendisini belli etmektedir. Bizim kendi mollalarımız da onlardan aşağı kalmayıp yardımcı olmuşlardır; hem de öylesine ki, Muhammed'in Türk'ü küçültücü tanımlamalarıyla adeta sihirlenmiş olarak içlerinde, Kanuni Süleyman döneminin Divan-ı Hümayun katiplerinden Hafız Hamdi Çelebi gibi konuşanlar çıkmıştır. Padişaha sunduğu bir şiirinde Hafız Hamdi Çelebi şöyle der: "Padişahım. .. Türk'ü öldür, baban olsa da. O iyilik madeni yüce Peygamber (Muhammed): Türkü öldürünüz, kanı helâldir' demiştir."
