Ne konarım ne göçerim
Gidem dedim gidemedim
Gönül firkat dağı oldu
Aşam dedim aşamadım
Başın alan gider oldu
Deli gönül heder oldu
Bu ayrılık yeter oldu
Gidem dedim gidemedim
Başımı belaya saldım
Türlü türlü derde daldım
Gurbet yine sende kaldım
Gidem dedim gidemedim
Dostlar göçtü katar katar
Gurbet beni tutar tutar
Deli gönül bu da yeter
Gidem dedim gidemedim
Boşuna kendini yoran
Kimi aran kimi soran
Geçti gitti akran yaran
Gidem dedim gidemedim
Bahar geçti yazı geldi
Bu ayrılık cana değdi
Gönül yine yola daldı
Gidem dedim gidemedim
Feryad figan eder oldum
Bülbül gibi öter oldum
Bende bir Turani oldum
Ötem dedim ötemedim