Kor düştü!
Yüreklere acı kor düştü
Dursun'a Süleyman'a kıydılar anne
Başlarımızı kara yaslar ile eğdiler anne
Bozkurtların Otağı'na kor düştü
Tokatlıma kahpelikler namertlikler ettiler
Süleyman'a karanlığın kurşununu sıktılar anne

Kor düştü!
O iki yiğitten geriye bize zor düştü
Zor düştü çünkü onlar sıralarını savdılar
Yiğitler gittiler önden Tanrıdağı'na doğruca
Bir kahpe el sırtımızdan vurdu bizi ey Annem
Onlar vurdu biz düştük
Onlar vuru biz düştük kara toprağa
Bir düşerken biz düşerken kutsal toprağa
Bin geldik onbin geldik yüzbin geldik anne

Can düştü!
Can düştü anne!
Eğilmez başımızdan bir can düştü
Canlarımız düşerken de feleğe çatmadık
Ne tabutluklar ne ne zindanlar yıldıramadı bizi
Biz oralara -ki karanlığın orta yerine- tıkıldıkça
Tanrıdağ'dan gelen Bozkurt seslerini dinledik ha bire
Yenilmedik ki biz yenilmedi ki anne küfrün oyunlarına
Sevda denen ateşin közleriyle ısındık
Ülkü denen nazlı gelini yastığımız ettik anne!
Taş Medreselerde büyüdü kutlu gövdelerimiz bizim

Han düştü!
Durmaz giden Durusunla beraber bir damla kan düştü!
Evlatları kahpece vurulurken annem
Sultan Alparslan yürüdü dayanamadı o da düştü
Ve sonra anne Sultan Satuk Buğra Karahan düştü
Torunlarıyla beraber yığıldı kaldı onunda boynu büküldü
Ama onlar yenilmemek içün düştü
Yarın şafakta ALBAYRAKTA dalganırken görebilirsin onları
Anne!

Atsız düştü en son!!!
Tanrıdağ'da o kutlu resmi geçit gününden önce
Kürşad'a varmak için Dursunla Süleymanla beraber
Ve onların kutlu gölgelerinde Kurt Başlı Sancak yürüdü
Turan'a Turan'a Turan'a doğru!
Ve Kul Turani yani senin oğlun anne
Dedelerinin çadırlarına kımız götürdü Kırgız Kımızı!
Türk Tarihi Dursunuyla Süleymanıyla şehr-i ayin yaptı
Önde Gökbayrak arkada kan ile yıkanmış Aylı kızıl kırmızı!

TANRI TÜRKÜ KORUSUN.