1950 yılındaki Kore Savaşı’na BM’nin çağrısına uyarak yaklaşık 5.000 asker göndermiştik. Şimdi bu savaşın nedenlerini, niye asker gönderdiğimizi ve savaşta neler olduğunu anlatacak değilim. O savaşta bir askerin öyküsü var ki, çok ilginç! Onu anlatacağım.
Yıl 1952. Aradan 1,5 yıl geçmiş ama savaş hala sürüyor. Kore’ye giden Türk askerleri bilmediği düşmanla savaşıyor. Hem de anayurtlarından uzakta bir yerde. “Mehmetçik alışmış kendi sınırı ve yakınında savaşmaya; nasıl savaşsın deniz aşırı bir yerde?” diye düşünenlere ders verircesine ölümüne çarpışıyor. Hatta buna Güney Kore ve Amerikan askerleri dahi şaşırıyor. İşte, tam bu zamanda bir askerin akılmaz mücadelesi ve delice hırsı tarihin saklı sayfalarına yazılıyor.
Kore topraklarında ilerleyen BM’nin askerleri, Kore’nin kuzeyine doğru keşif için öncü bir birlik gönderiyor. Öncü birlik ilerlerken 22 Kızıl Çin askeri bunu görüyor ve keşif birliğine ateş açmaya başlıyor. Keşif birliğindeki bir asker buna çok kızıyor ve süngüsünü takarak 22 Çinli askere saldırıyor. 1 subay ve 3 askeri öldüren bu asker hızını alamayıp kaçmak zorunda kalan 18 Çinli askerin de peşine düşüyor. Kore’de 22 Çinli Askeri Tek Başına Kovalayan Türk!
Yıl: 23. Nisan 1959. Kutlamalar bütün gün sürüyor. Kore’de savaşmış bir gazi askere Amerika’dan gelen bir madalyon sunuluyor. Törende Amerikan generali Samuel Vilhems tarafından gönderilen kahramanlık madalyası gazimizin göğsüne takılıyor. Gazimiz göğsüne asılan bir madalyonun gururunu hissetmeye çalışıyor. Binlerce insan onu izliyor ve alkışlıyor. Gülümsemeye çalışıyor kalabalığa, ama beceremiyor, yüzündeki çizgilere kaşlarını çatarak. Bir yandan sürekli boynunu sallayarak tebrikleri kabul ediyor.
Oysa, bu askerin aklı hala Kore’de. “Kaçan 18 düşmanı nasıl vuramadım?” diye hayıflanıyor.
Bu anların yaşandığı yer Giresun. 22 askeri tek başına kovalayan gazi Giresun’un Burhaniye köyünden Necdet Ayhan Çavuş.
Bu ismi araştırdığımda gazimizin merhum olduğunu öğrenirken biraz içim burkuluyor…
Not: Asker resmi Kore Savaşından alınmıştır. Necdet Ayhan Çavuş’a ait değildir.
Kaynaklar: Milliyet arşivleri, Giresun yerel web siteleri
http://www.ayhandemiral.com/?p=4446#ixzz1KBpqgXYS
