MERHAMETİMİ ÇALDIN

Zamanın birinde delikanlının birisi at çiftliğinin önünden geçerken gözüne bir tay ilişir. Bu taya adeta aşık olur. Çiftlik sabine varır ‘’- Bu atı bana sat’’ der. Çiftlik sahibi ‘’- Ver Beş bin altın tayı al’’ der. Delikanlı çiftlik sahibi ile el sıkışır yanındaki parayı da kaparo olarak verir beş bin altını kazanmak için yollara düşer. Gel zaman, git zaman aradan yedi yıl geçer ve delikanlı beş bin altını tamamlar çiftlik sahibine götürür verir beş bin altını tayını alır. Tabi tay da bu yedi yıl içinde tam bir küheylan olmuştur. Delikanlı sevinçle atına biner memleketinin yolunu tutar. Epey bir yol gittikten sonra hem kendi karnını hem de atını doyurmak için bir dere kenarında mola verir. Allah ne verdiyse çıkınındaki soğan ekmeğini yemeğe başlar ki, üstü başı yırtık, sersefil olmuş biri gelir ‘’- Selamünaleyküm delikanlı üç gündür boğazımdan lokma geçmedi bana da yiyecek bir şeyler verir misin’’ der. Delikanlı hemen toparlanır yabancıyı buyur eder. ‘’ – Aleykümselam amca, biz Türklerin töresinde düşküne yardım, olan yiyeceğimizi paylaşmak vardır gel Allah ne verdiyse birlikte yiyelim’’ der. İkisi birlikte yemeklerini yemeye başlarlar. Sonradan gelen açım, perişanım diyen, yabancının karnı doymaya başlayınca delikanlının atını gözüne kestirir. Delikanlının bir anlık gafletinden yararlanan yabancı atın üzerine biner ve oradan hızla uzaklaşır. Delikanlı yabancının atını çaldığını fark ettiğinde artık iş işten geçmiştir. Atını çalan yabancının arkasından; ‘’Açım dedin rızkımın yarısını verdim ona yanmıyorum,  atı almak için yedi yıl çalıştım yedi yıllık emeğimi çaldın ona yanmıyorum. O yedi yılda atı almak için beş bin altın biriktirdim şimdi o beş bin altını çalmış oluyorsun ona yanmıyorum, beş yıl aç, susuz kaldım çalıştım didindim altın biriktirip aldığım hayallerimin atını çaldın ona da yanmıyorum, (Merhametimi Çaldın) ona yanarım.’’ diye bağırmış.

KISSADAN HİSSE;
Yüce Türk Milleti Ülkesini istila eden düşmanları kanıyla, canıyla savaşarak ülkesinden kovduktan sonra yıllarca çalışıp didindiği, emek verip kalkındırdığı ülkesine aman dileyip gelenleri geri çevirmedi, merhamet etti ekmeğini-aşını paylaştı, evini, ocağını açtı. Ama o acınacak halde gelenler karınları duyunca yüce Türk Milletinin canına, malına, ırzına kastetmeye başladı. Yüce Türk milletinde de kim bilir ilerde vatanıma da kastederler endişesi oluşmaya başladı. Kucak açtıklarının nankörlükleri sonucu oluşan bu endişe yüce Türk Milletinin ‘’Merhamet duygusunu’’ zedelemez İnşallah. Yüce Türk Milletinin merhameti kadar hiddeti de yücedir. Aman dileyip gelen yabancılar artık tez zamanda ülkelerine dönerler de Türk Milletindeki yüce merhametin yerini Cehennemi hiddet almaz.
Girecek olan (2019) yılı tüm insanlık ve Yüce Türk Milleti için Mutluluk yılı, misafir olarak gelenlerin de ülkelerine geri dönüş yılı olur.
Mutlu Yıllar!..

Adil ÖZTÜRK