Gönderen Konu: Şehit eşine ev bağışlayan, sıva ustası...  (Okunma sayısı 3135 defa)

0 Üye ve 2 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı BalamirHan

  • Tengri Biz Menen
  • Türkçü-Turancı
  • **
  • İleti: 37
  • Түрк Итикaм Комaндосу, Бозкурт Бирлиги
Fransa’da 27 yıldır sıva ustası olarak çalışan Afyonkarahisarlı Ali Dal, 30 Ekim 2014 tarihinde Diyarbakır'da eşi ile birlikte pazar alışverişi yaparken maskeli iki kişinin silahlı saldırısına uğrayarak şehit olan Astsubay Üstçavuş Nejdet Aydoğdu'nun eşine yeni yaptırdığı evini bağışladı.
Türkiye Cumhuriyet'inde yaşamaktan kıvanç duyan bir Türk olarak; hükümet başta dahil olmak üzere bu ülke adına yapılanları gördükçe en ufak bir umudum yok ama! Ama, böyle yüreği temiz, insanları gördükçe bir kez daha diyorum ki; umut var, kurtuluş günü o kadar da uzak değil.
Berkin Elvan öldü, Türkiye ikiye ayrıldı, farklılıklar gün yüzüne çıktı insanlar deli gibi bağışlar yaptı, sanatçılar şarkılar düzdü, sokaklar alevlendi. Benim kurt soylu şehidim, kahpece arkasından vuruluyor ve sanat camiası ve o kibrinden ezilmiş güruh buna ses etmiyorsa, Tanrı cezanızı en ağır şekilde versin. Bu videoyu izlerken ağladım, düşündüm saatlerce. 70 milyon insanız; TRT vergisi, su vergisi, çöp vergisi, reklam vergisi falan! Ya kardeşim, alın hepimizden 2 lira; bu insanlara gitsin benim vergilerim. Bakın andalar, akalar burada bir trajedi söz konusu, şehidimizin kaldığı evi görün lütfen; çıplak kiremit, boyasız, sıvasız. Diğerlerinin ailelerini de gördük işte hepsi gariban, Anadolu çocuğu.
Bu sıvacı abimizin imkanları kısıtlı olmasına rağmen bir şeyler yapmış elinden geldiğince. Koskoca vali, hatta koskoca ülke adamın yanında aciz kalmış. Mehmetçik vakfına tonlarca para yardımı falan yapılıyor. Nereye gidiyor bu vakfın paraları? Bu insanlar hala neden aciz? Gördük işte Adıyaman'da, geberen o PKK'lıları şehit gösterip para aldılar devletten yıllarca. Bazen düşünüyorum da , bu ülkede kaldıkça benliğimizi unutuyoruz galiba. Adam Fransa'ya yerleşmiş ama Türklüğünü unutmamış, bizse burada insanlığımızı kaybediyoruz (yanlış olmasın o Berkin Elvan'a, Hrant Dink'e ve lüzumsuz onlarca vatan hainine şarkı yapmış, arkasında durmuş, sokaklara yığılmış acizlerden bahsediyorum)
Utanıyorum bunlarla aynı kanı taşımaktan...

Neyse, helal olsun sana abim, kocaman yüreğinden öpüyorum seni...

Bu arada haber metnine buradan ulaşabilirsiniz;
http://www.milliyet.com.tr/sehit-ailesine-evini-bagisladi-gundem-1971345/
Çarpışalım, en doğru söz süngülerindir!