Uyan Uygur!
Hey, fakir uygur, uyan, uykun yeter,
Sende mal yok, şimdi giderse can gider.
Bu ölümden kendini kurtarmazsan eğer,
Ah, senin halin tehlike, halin nice beter.
Kalk!dedim,başın kaldır, uykun aç!
Rakibin başını kes, kanını sıçrat!
Bak etrafa iyice,gözlerin aç,
Öleceksin piþmanla ,bir gün yok ilac.
Hele cansıza benzer nazik tenin ,
Ondan mı o kadar merakın yok ölümden?
Çağırsam kıpırdamadan öylece yatıyorsun,
Uyanmadan ölmek mi istiyorsun sen Öylece?
Gözlerini aç iyice etrafına bir bak,
Öz istikbalin hakkında düşün bir uzak.
Giderse elden bu ganimet, bu fırsat,
Gelecek bin bir problem, bin bir dert.
Acır gönlüm sana , hey uygurum,
Yoldaşım, kardeşim, dostum, akrabam,
Merak edip halinden uyandırsam seni,
Duymuyorsun hiçde , ne oldu sana ?
Gün gelirde bir gün pişman olursun,
İşte o zaman sözü görürsün.
Keşke desen o zaman yetişmeden,
O gün Uygur sözünü anlarsın.
Abdulhalik Uygur-1921
