Tökezlemek iyidir adamı pişirir,
Olur ya gün gelir dağları da aşırır,
Dik duran yiğitlere dost düşman şaşırır,
Tökezlemek iyidir adamı pişirir....


Türk ulularından Ahmet Yesevi'ye sormuşlar ya hani; "Müslüman mısın?"
Hoca Yesevi cevaben; "Elhamdülillah Türk'üm müslümanım" demiş.
Niye Türklüğü katıyorsun demişler bu kez.
"Din kendi seçimim, Türklük kaderimdir" demiş.

Türklük kaderdir, tarihin hangi dönemi doğmuş olsanız dahi kötü bir kaderdir.
Diğer soylar gibi değildir Türk olmak hep zorludur, zorluklarla doludur.

Hani biz deriz ya tespit olarak, ne kadar çok hainimiz var diye, Türklüğe riayet edemediğini söyleriz ya birçok Türk'ün. İşte bu aslında Türk olmanın kötü kader dediğimiz kısmının izahıdır.
Alman doğsanız her hakka sahipsiniz, eşcinsel olsanız, yüzünüze halka halka zincirler taksanız, ne yapsanız dahi Almanlığınıza halel gelmez, Almanlıktan çıkmazsınız.

Peki ya Türklük öyle mi!

Türk olmanın binbir gerekliliği vardır.
Türk onurludur, gururludur, dürüsttür, merttir, namusludur, cesurdur, gözüpektir...... Şiir gibi uzatılabilir... vesaire vesaire...

Birde Türkler içinde ve 21.yüzyılda Türkçü olmak vardır, işte Türkçü olmakta kaderdir.
Türkçülük Türkler içinden kimilerine nasip olan, özel bir kaderdir. Karadır kapkaradır. Meşakkatlidir, başka şeye benzemez.

Türkçü olmak 21.yüzyılda kaderdir.
Belki 22.Yüzyılda Türkçü olmak hayaldir demeden geçemedim.

Ata Ruhlar sizi rahatsız eder, içinize girerler, cinlenmek gibidir diye espirili bir benzetme yapayım.
Evet yaşadığınız bazı olaylardan dolayı Türkçü olduysanız, bu mecburi Türkçülüktür diyelim.
Birde her halukarda, doğuştan Türkçü olan, adını koyamasa dahi, kendimi bildim bileli böyleydim diyenleriniz vardır ya, hah işte siz Türkçülüğün temel taşlarısınız.
Kocası polis ve tayini Bingöl'e çıktı, bu yüzden ailecek Türkçü olanlar, yarın tayinleri İzmir'e çıkarsa kimbilir ne olurlar, Çanakkale'ye tayinleri çıkarsa ne olurlar acaba.

Türkçülük toplumda öcü gibi görülmek, dışlanmak veya konuşup fikir belirttiğinizde aval aval bakılmak veya aşırı tepkiye maruz kalmaktır.
Türkçülük kimi milliyetçiyim diyenler tarafından dahi dışlanmaktır.
Türkçülük okulda horlanmak, öğretmen tarafından sınıfta bırakılmak, toplumda yan bakılmak, akrabalarınız tarafından dahi tepkiye maruz kalmaktır.
Türkçülük hayal dünyasında yaşamaktır, şanlı maziyi gece gündüz yaşarmışçasına yad edebilmektir heran.

Türkçülük hatta kendine Türkçüyüm diyen bir diğeri tarafından bile anlaşılmamaktır.
Kâfirliktir Türkçülük, Allah'tan fazla Türk'ü sevip dinden çıkmaktır.
Alevilerde düşkünlüktür Türkçülük, dar'a çekilmeye sebebiyet vermektir tabiri caizse.
Şaman gözüyle belki de kötü ruhlarla dolmuş olmaktır, al girmiş, uğranmış, aldamış, büyülenmiş....olmaktır.

Türkçülük heryerde ve herzaman sürekli tökezlemek ve her tökezlediğinde doğrulup daha dik durmak, tecrübelerle piştikçe pişmektir, kıvama gelmek kıvamını bulmaktır.
Nihayetinde Türklüğe canını da vermek, anıldığında ruhunun sarhoş olmasıdır.

Türk olmak zordur, kalmak daha zordur.
Türkçü olmak pek zordur, kalmak ise çok zordur.

Tökezleyeceksiniz, sürekli tökezleyeceksiniz, pişeceksiniz ve herzamankinden daha dik duracaksınız.

Tökezlemek iyidir, ben bugün tökezledim kandaşlar. Pişiyorum....

1993 senesi teşkilattan ayrıldım, MÇP'nin tekrar MHP olduğu yıldı.
Elde olan be biraz da olmayan sebeplerle uzaklaşmıştım.
Yine de az çok haşır neşir oluyordum teşkilat ile, resmî bir görevim yoktu.
2000'li yıllarda ise hemen hemen hiç bağım kalmamıştı.
Geçenlerde teşkilata uğradığım bir an, başka masada oturanlarla bir sohbet açıldı.
Masadan masaya söz yetiştiriyorduk. Dinleyicilerden birisi konuşmamız bitti bitmedi gibi bir esnada, bana biraz zamanım olup olmadığını sordu. Zamanım var dedim, bir odaya davet etti ve çok hoşuma giden bir teklifte bulundu.
Cumartesi akşamları 15-20 yaşındaki gençlere zaman ayırabilir misini dedi.
Bir hafta cumartesi teşkilatın içindeki caminin hocası din'i sohbet edecekti gençlerle, bir cumartesi ise ben Türk Milliyetçiliğini, Türk Tarihi'ni anlatacak ve gençleri ufak ufak bilgilendirecek, donatacaktım.
Meğer böyle benim için kolay bulunmaz güzel teklifin tabiki vahim bir sonucu, çok kısa bir sürede doğup belirmeliydi. Daha haftası dolmadan bana genç kurtlarla ilgilenme teklifini yapan teşkilatta gençlikten sorumlu olan kişiye, birşeyler mırıldanılmaya başlanmış.
Ben bu güzel teklife başlayamadan bitti bitmesine fakat arkamdan söylenilenlere güler misin ağlar mısın bilemedim.
Kafatasçı diyen olmuş, şamanist diyen olmuş, Atsızcı diyen olmuş, Türkçü o Türkçü bile demişler.

Ne olacaktım Nakşibendi Tarikatçısı mı? Tabiki o gençlere Milliyetçilik Türkçülük aşılanmalı, amacınız ney sevgili Ülkücüler! Milliyetçi dahi olmayan bir gençlik mi! Türklüğün ikinci plana atıldığı bir yeni nesil mi!

1993'ten bu yana ilk defa resmî bir görevim olmadan, iki haftada bir cumartesi katılan gençlere birşeyler anlatma, bende varolanı aktarmaya nasıl da heveslenmiştim ki, hevesim kursağımda kaldı.

Halbuki ne çok boş zamanım var, gayet yoğunum günlük hayatım, çalışma hayatım hiç düşük tempoda değil.

Sözün özü ben yine birdefa daha tökezledim.