Muhterem ilk önce kendi kökenini belirtse ya!

Bu yanlışa bu gün çokça düşülüyor o yıllarda Diyarbakırlı olduğu için Ziya GÖKALP için kürt dediler ve bu gün ise bunu savunuyorlar .

Ve işin diğer bir kötü yanı bu gün ülkenin batısı doğusunu tanımıyor ön yargılı bakıyorlar oysa doğuda bir çok Türk vardır  bende bunlardan biriyim Maraş bölgesi doğuda kürdün en az olduğu hatta yok sayıldığı bir yer iken maraşlıyım dediğinde kürtmüsün diyorlar hatta hayır değilim dediğinde ısrarla yok yok kürt sün diyerek kötü söz işitmek zorunda kalıyorlar .
 Geçenlerde bir andamız bir kürdü nereden tanırsın diye bir yazı eklemiş ve inaniın üzüldüm çünkü onun kürtlere mal ettiği özelliklerin çoğu doğulu Türklerin özellikleriydi acı yemek halay çekmek gibi .
Ben Elbistanlı Zlkadır oğlu Bozkurt beg in torunlarındanım kimse bana kürt diyemez zira bizim en matrak ve küfürlü atasözlerimiz deyimlerizim doğrudan kürtler üzerinedir:)

Ziya Gökalp Atam ruhun şad olsun!!!

Ziya Gökalp Beğ ; Türkçü gençler burada.Sen rahat uyu.Bayrağı yere düşürmeyeceğiz.Sana atılan iftiralara karşı da Bozkurtça duruşumuzla karşılık vereceğiz.

Düşmanın ülkesi viran olacak ,TÜRKİYE BÜYÜYÜP TURAN OLACAK!

 
 Türkçülük, politik bir parti değildir; bilimsel felsefi, estetik bir ekoldür. Başka bir deyimle, kültürel bir çalışma ve yenileşme yoludur. Bu nedenledir ki Türkçülük, şimdiye kadar, bir parti şeklinde politik mücadele hayatına atılmadı. Bundan sonra da, şüphesiz atılmayacaktır.

 Bununla beraber, Türkçülük büsbütün politik ideallere kayıtsız da kalamaz. Çünkü, Türk kültürü, başka ideallerle beraber, politik ideallere de sahiptir. Mesela, Türkçülük hiçbir zaman klerikalizmle, teokrasi ile, baskı rejimi ile bağdaşamaz. Türkçülük, modern bir akımdır ve ancak modern niteliği olan akımlarla ve ideallerle bağdaşabilir. İşte bu nedenledir ki, bugün, Türkçülük Halk partisine yardımcıdır. Halk Partisi egemenliği millete yani Türk halkına verdi. Devletimize Türkiye ve halkımıza Türk milleti adlarını bağışladı. Halbuki Anadolu inkılabına kadar devletimizin, milletimizin, hatta dilimizin adları Osmanlı kelimesi idi. Türk kelimesi ağzına alınamazdı. Hiç kimse, "Ben Türküm" demeğe cesaret edemezdi. Son zamanda Türkçüler böyle bir iddiaya kalkıştıkları için, sarayın ve eski kafalıların nefretini üzerlerine çektiler. İşte, Halk Partisinin annesi olan Müdafaa-ı Hukuk Cemiyeti, büyük kurtarıcımız olan Gazi Mustafa Kemal Paşa Hazretlerinin doğru yolu göstermesi ve öncü olmasıyla bir yandan Türkiye'yi düşman saldırılarından kurtarırken, öte yandan da devletimize, milletimize, dilimize gerçek adlarını verdi ve politikamızı baskıcı rejimlerin ve yabancı unsurlar politikasının son izlerinden bile kurtardı. Hatta diyebiliriz ki Müdafaa-ı Hukuk Cemiyeti, hiç haberi olmadan, Türkçülüğün politik programını uyguladı. Çünkü, gerçek birdir, iki olamaz. Gerçeği arayanlar başka başka yollardan hareket etseler bile, sonuçta aynı hedefe ulaşırlar. Türkçülükle halkçılığın sonunda aynı programda birleşmeleri, ikisinin de amaca ve gerçeğe uygun olasının bir sonucudur. İkisi de tam gerçeği buldukları içindir ki, tümüyle birbirleriyle uyuştular. Bu aynılığın bir yansıması da şudur ki, bütün Türkçülerin - hiç biri dışarıda kalmamak üzere-Anadolu Savaşı'nda katılmaları ve onun en ateşli savunucuları olmalarıdır. Türkiye'de Allah'ın kılıcı halkçıların pençesinde ve Allah'ın kalemi Türkçülerin elinde idi. Türk vatanı, tehlikeye düşünce, bu kılıçla bu kalem birleştiler. Bu birleşmeden bir toplum doğdu ki, adı Türk Milleti'dir.

 Gelecekte de, daima halkçılıkla Türkçülük el ele vererek, idealler dünyasına doğru beraber yürüyeceklerdir. Her Türkçü politika alanında halkçı kalacaktır, her halkçı da kültür sahasında Türkçü olacaktır. Dini ilmihalimiz, bize inançta mezhebimiz maturidilik ve hukukta mezhebimiz hanefilik" olduğunu öğretiyor. Bizde, buna benzeterek, şu ilkeyi ortaya atabiliriz:
Politikada mesleğimiz halkçılık, ve kültürde mesleğimiz Türkçülüktür."



ALINTIDIR...