UMUT
Akça sakalımdan,akça saçımdan
Kut bulup yaşıma eresi balam!
Ben göremem, öyle geçer içimden,
Azatlık gününü göresi balam!
Son gülü kopardı güz toprağımdan,
Kanmadı o kanlı göz toprağımdan,
El için sürdüğüm öz toprağımdan
Gün ola elleri süresi balam!
Ben en yaşlı çınar sen en genç söğüt,
Sana vereceğim anca bir öğüt:
Kırıl da eğilme,yiğit ol yiğit;
Böyledir Türklüğün töresi balam!
Başın börklenende kayguya dalma,
Aç,susuz kal ama umutsuz kalma.
Büyüdükçe dalda şu kızıl elma,
Büyüsün ülkünün yöresi balam!
BOZKIR
Bakıp gözlerine ak geceleri
Yiter belleğinin uzaklarında,
Kürklü anılan dönerken geri
Ayrılığın uzun kızaklarında.
Açar;sırçalanır gözleri çay çay,
Yüzünde bin parça olur dolun-ay...
Kader bir buz dağı,umut deli tay;
Gam bozkırın yorgun Kazak'larında
Birden gök yüzünü yırtar ''alaş''lar,
Yıldızlar ürperir,dünya yavaşlar...
Ölüm-aşırı bir yolculuk başlar
Zaman ölürken kurt tuzaklarında.
En önde bir adam dağlardan ulu...
Yüreğinde oba oba öç dolu.
Bulmuş karanlıktan sıyrılan yolu;
Tan Osman Batur'un göz-aklarında
BAHT OTAĞI
Balam Kerkük,yeller düşmüş bağrına;
Boz baharda tozar tozar gidersin,
Yel neme ne,eller düşmüş bağrına,
Lokmalanır,azar azar gidersin.
''Ele kalma,
Bele kal,ele kalma
Özüm özüne kurban
Menim ol,ele kalma.''
Kaderin bir ince çizgide kırgın,
Oban bir karışık dizgide kırgın,
Umudun bir içli ezgide kırgın;
Hoyratlanır uzar uzar gidersin.
''Oba hanı,
Ev göçüp,oba hanı
Yoluna can verirem,
Ki verem o bahanı''
Yiğidin yarası can üzerine;
Tasalanma,şandır şan üzerine,
Gün ola kuruyan kan üzerine
Sınırını çizer çizer gidersin.
''Kurula,
Göz yaşını kurula,
Bayraksız bağrın üzre
Baht otağı kurula.''
Yetik Ozan
Bütün Şiirleri(Atmaca Uçurumu-Ülkü Bağı)
Alternatif Yayınları
Ankara 2001
