6-Dinlerarası Diyalog
(Bu konuya aşağıki bölümlerde daha detaylı olarak yer verilecektir.)

Türkiye’de bazı dinsel gruplar ve hatta Türkiye’deki bazı İlahiyat Fakülteleri öğretim üyeleri de diyalog içinde yer almaktadırlar. Türkiye’de diyalogculuğun öncüsü, Fethullah Hoca diye anılan Fethullah Gülendir.Gülen Cemaatı, Abant Toplantılarını düzenlemektedirler. Bunu kimlerle ve nasıl yaptıklarını biraz sonra göreceğiz.

Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Öğretim üyesi  Prof. Dr. Suat Yıldırım, Kur’anı açıklamak için İncil’i referans gösteren bir kitap yazmıştır. Adı geçen öğretim üyesi yazılarını Gülen cemaatının yayın organı olan Zaman Gazetesinde yazmaktadır. Bir defa Kur’anın açıklanması için İncil’e ihtiyaç olmadığını, Müslümanlık hakkında biracık bilgiye sahip ve inancı bütün olan buluğ çağına ermiş  her Türk çocuğu bunu bilir ve kabul ederken bu İlahiyat hocası acaba ne yapmak istemektedir?
Bir diğer ilahiyatçı emekli öğretim üyesi Prof. Dr. Beyza Bilgin, TRI’deki bir programda cami ile kilise ile arasında diyalog yaptığını söylemiştir. Yüzyıllarca Türkiye’de Müslüman ve Hıristiyanlar bir arada dostluk içinde yaşamaktadırlar. Arada bir sorun yokken, emekli ilahiyat profesörünün cami ile kilise arasında diyalog yapmaya çalışması, eskilerin deyimiyle biraz abesle iştigal değil midir?  Böyle değilse bu hocanın amacı nedir?
Eğer diyalog ülke dışında yaşayan papazlarla ve kiliselerle yapılacak ise, diyalogun olabilmesi için diyalog kuracağınız kişi, grup veya kurumların sizin varlığınızı  kabul etmeleri gerekir.Müslümanlar, inançları gereği Hz. İsa’yı peygamber olarak kabul ederlerken Hıristiyanlar, Müslümanlığı bir din olarak bile tanımamaktadırlar. Örneğin meşhur filozof Hegel, İslamiyet’i yeni bir din değil de doğrudan doğruya Yahudiliğin bir devamı olarak görür. Onun bu görüşlerinde Hıristiyanlığın etkisi vardır(İzzetbegoviç,?). Yine meşhur sosyolog Weber, sosyologun çalışmalarında kendisini değer yargılarından kurtarması gerektiğini söylerken, kendisi buna uymayarak İslam dinini bir çöl dini olarak değerlendirmektedir(Freyer, 1968).

Şu halde sizin varlığını reddedenlerle nasıl diyalog kuracaksınız? Hıristiyanlar, aslında diyalog adı altında monolog istemekte, kısacası “ben konuşayım sen dinle, sen dininden vazgeç, benim dinimi benimse” demek istemektedirler.

Zaten Kur’an’da da Hz. Muhammet’e hitaben bir ayette de şöyle denilmektedir:  “Dinlerine uymadıkça Yahudiler ve Hıristiyanlar asla senden razı olmayacaklardır”(Bakara: 120).
Diğer bir ayette “Yahudiler ve Hıristiyanlar Müslümanlara, “Yahudi ve Hıristiyan olunuz ki doğru yolu bulasınız” dediler”(Bakara: 135). Bugünkü Hıristiyanlar da  aynı şeyleri söylemiyorlar mı ve bu maksatla Türkiye’de kiliseler açıp misyonerlik yapmıyorlar mı?

Prof. Dr. Haydar Baş(1996)’a göre Dinlerarası Diyalogla ilgili olarak 1998-1999’da yapılan Abant toplantılarına her ne kadar tıkanma noktasındaki Türkiye’nin önünün açılması şeklinde bir amaç konmuşsa da, alınan kararlar İslam dinin akli yorumlarla yeniden ele alınması ve diğer dinler karşısında yeni bir pozisyona sokulması şeklinde ortaya çıkmıştır.
Abant Toplantılarından bir diğeri 19-20 Nisan 2004 tarihinde Amerika’nın John Hopkins Üniversitesinde Başkan Bush’un himaye ve desteğinde yapıldı. Bu toplantının onur konuğu Fethullan Gülen’di. Yazar Ruşen Çakır 2004)’a göre ABD Dışişleri Bakanı da Toplantıya Çağrıldı. Toplantıya Çağrılan Bazı İsimler: Siyasetçiler ve Diplomatlar: Dışişleri Bakanı Abdullah Gül(Şimdi Cunhurbaşkanı!), ABD Dışişleri Bakanı Colin Powell, Adalet Bakanı Cemil Çiçek, Milli Eğitim Bakanı Hüseyin Çelik, Devlet Bakanları Mehmet Aydın ve Ali Babacan, ABD Savunma Bakan Yardımcısı Paul Wolfowitz, ABD Dışişleri Bakan Yardımcısı Marc Grossman, Diyanet İşleri Başkanı Ali Bardakoğlu, Washington Büyükelçisi Faruk Loğoğlu, Temsilciler Meclisi üyesi Robert Wexler, CHP Milletvekili Kemal Derviş, emekli büyükelçiler Morton Abramowitz, Gündüz Aktan, Nelson Ledsky, David Mack, Mark Parris, Özdem Sanberk. Öğretim Üyeleri: Fouad Ajami, John Esposito, John Voli, Augustus Richard Norton, Henri Barkey, Dale Eickelman, Cornell Fleischer, Hussain Haqqani, Mete Tuncay, Sabri Sayarı, İlber Ortaylı, Mithat Melen, Süleyman Seyfi Öğün. Araştırmacılar ve Gazeteciler: Graham Fuller, Bülent Alirıza, Ali Bulaç, Cengiz Çandar, Fehmi Koru, Alan Makovsky, Cüneyt Ülsever, Ruşen Çakır, Şahin Alpay, Zeyno Baran

Bu toplantıya İstanbul Fener Rum Patriği Bartholomeos(2004)’da bir mesaj göndererek şunları söylemiştir: “..Atatürk’ün çağdaş medeniyet düzeyine ulaştırma düşüncesi çok etkileyicidir. Türkiye’de  Hıristiyan, Müslüman ve Musevi  hoşgörü ve diyalog atmosferinde bir arada yaşamaktadır. Fethullah Gülen 10 yıldan fazladır, kendisine inananları, İslam ve bütün diğer dinler  arasında diyalogun gerekliliği konusunda eğitmiştir.”
Bugüne kadar Fener Rum Patriği Bartelemeos, içeride ve dışarıda Türkiye’nin lehine hangi faaliyette bulunmuştur? bilen varsa söylesin, öğrenelim. Bartelemeos, Trabzon’da Karadeniz’i Yunanistan’da gösteren haritalar dağıtacak kadar cüret sahibidir. Acaba bu Fethullah Gülen aşkı, nereden kaynaklanmaktadır?

Aynı yıl Brüksel’de yapılan diğer Abant toplantısına katılanlar : Nilüfer Göle, Ahmet İnsel, Eser Karakaş, İlkay Sunar, İlter Turan, Mithat Melen, Niyazi Öktem, Kenan Gürsoy, Mehmet Altan, M. Ali Kılıçbay, Bekir Karlığa, Işıl Karakaş, Doğu Ergil, Ş. Ali Tekalan, Ömer Çaha, Ziya Öniş, Emin Köktaş; Dışişleri Bakanlığı’ndan Büyükelçi Murat Bilhan, emekli büyükelçi Gündüz Aktan; medya dünyasından Nazlı Ilıcak, Cengiz Çandar, Gülay Göktürk, Ali Bulaç, Fehmi Koru, Cüneyt Ülsever, Oral Çalışlar, Amberin Zaman, Hırant Dink, Murat Keskin, Erhan Başyurt, Güler Kömürcü; iş dünyasından İhsan Kalkavan, Ayhan Bermek, Rızanur Meral, Mehmet Demir, Tevfik Yamantürk, Eşref Ünsal, Mustafa Çıkrıkçıoğlu, Mustafa Günay, İlhan İşbilen. Toplantının onur konukları; Mehmet Sağlam, Ali Müfit Gürtuna, Lütfullah Kayalar. Organizasyonu yapan Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı Başkanı Harun Tokak ve yardımcıları Cemal Uşşak, Faruk Tuncer, E. Tufan Aytav, Salih Yaylacı ile İsmail Konuk(Gülerce, 2004).

Brüksel’deki Abant Toplantısı Avrupa Parlamentosu binasında yapılmıştır. Toplantıda  konuşma yapanlar arasında ilginç isimler var. Katolik Prof. Rik Torfs, Avrupa Parlamentosu Enformasyon Bürosu Direktörü P. Thomas, Yunan Ortodoks Kilisesi Fransız Metropolitanı E. Adamakis, Türk Ermeni Ortodoks Patrikhanesi temsilcisi S. Mashalian, Ermeni soykırımı yapıldığını açıkça savunan Eser Karakaş, Almanya Protestan Kiliseleri Birliği Brüksel Temsilcisi Sabina Zanthier, Firenze Üniversitesi’nden Katolik Prof. Margiotta Broglio, Fener Rum Ortodoks Patrikliğini temsilen Fransa Metropoliti Emmanuel Adamakis....Toplantıya bir mesaj gönderen, Fethullah Gülen, “Atatürk’ün gösterdiği muasır medeniyet hedefinin Avrupa Birliği vesilesiyle yeni bir noktaya geldiğini” söyledi(Bayraktar, 2004). Burada bir yoruma ihtiyaç yok diye düşünüyorum. Çünkü bu toplantıda kimlerle kimlerin bir araya geldiğini gördüğümüzde her şey  ortaya çıkmış olmaktadır.

Kaynak: Prof. Dr. İbrahim Arslanoğlu

Ne Mutlu Türk doğup, Türk gibi yaşayana...

Saygılarımla.

Çağrıbey

10. Abant Toplantısı (Paris) Katılımcı Listesi: Türkiye (2006)

10. Abant Toplantısı Paris'te toplanmasına rağmen Türkiye'den katılım oldukça fazlaydı. Toplantıya Türkiye'den katılan katılımcıların isimleri ve ünvanları ile birlikte halen görev yapmakta oldukları kurumları aşağıda alfabetik sıralı olarak bulacaksınız.

KATILIMCI LİSTESİ(Abant Platformu, 11 Nisan 2006)

 1.   Ahmet İnsel, Prof. Dr., Galatarasay Üniversitesi / Birikim Yayınları
 2.   Ahmet Sever, Başbakan Danışmanı / TRT
 3.   Ali Bayramoğlu, Gazeteci - Yazar, Yeni Şafak
 4.   Ali Bulaç, Gazeteci - Yazar, Zaman Gazetesi
 5.   Ali Erbaş, Prof. Dr., Sakarya Üniversitesi
 6.   Ali Yasar Sarıbay, Prof. Dr., Uludağ Üniversitesi
 7.   Alper Tan, Kanal A
 8.   Ariane Bonzon, Fransız Arte Televizyonu
 9.   Asaf Savaş Akat, Prof. Dr., Bilgi Üniversitesi
10.   Ayhan Kaya, Doç. Dr., Bilgi Üniversitesi
11.   Ayşe Kadıoğlu, Doç. Dr., Sabancı Üniversitesi
12.   Ayşe Sucu, Diyanet Vakfı Kadın Kolları Başkanı
13.   Ayşe Nur Arslan, Kanal D
14.   Bekir Karlığa, Prof. Dr., Marmara Üniversitesi
15.   Binnaz Toprak, Prof. Dr., Boğaziçi Üniversitesi
16.   Bülent Keneş, Bugün Gazetesi
17.   Cemal Uşak, Kültürlerarası Diyalog Platformu Genel Sekreteri
18.   Cemal Taşar, Milli Eğitim Bakanlığı
19.   Cengiz Çandar, Bugün Gazetesi
20.   Erkam Tufan Aytav, Diyalog Avrasya Platformu Genel Sekreteri
21.   Eser Karakaş, Prof. Dr., Bahçeşehir Üniversitesi/ Referans Gazetesi
22.   Etyen Mahçupyan, Gazeteci - Yazar, Zaman Gazetesi
23.   Faruk Tuncer, Dr., Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı
24.   Fehmi Koru, Gazeteci - Yazar, Yeni Şafak Gazetesi
25.   Ferda Keskin, Yrd. Doç. Dr., Bilgi Üniversitesi
26.   Ferhat Kentel, Yrd. Doç. Dr., Bilgi Üniversitesi
27.   Fuat Keyman, Prof. Dr., Koç Üniversitesi
28.   Füsun Üstel, Prof. Dr., Marmara Üniversitesi
29.   Gül Turan, Prof. Dr., Koç Üniversitesi
30.   Hadi Özışık, Gazeteci - Yazar, İnternet Haber
31.   Harun Tokak, Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı Başkanı
32.   Hasan Bülent Kahraman, Doç. Dr., Princeton Üniversitesi / Sabancı Üniversitesi
33.   Hasan Yavuz, Başbakan Danışmanı / Marc Bloch Üniversitesi
34.   Hırant Dink, Gazeteci - Yazar, Agos Gazetesi
35.   Hüseyin Gülerce, Gazeteci - Yazar, Zaman Gazetesi
36.   Işıl Karakaş, Prof. Dr., Galatasaray Üniversitesi
37.   İlker Taş, NTV
38.   Kenan Gürsoy, Prof. Dr., Galatasaray Üniversitesi
39.   Mehmet Ali Kılıçbay, Dr., Araştırmacı / Yazar
40.   Mahmut Akdoğan, Dr.
41.   Mahmut Övür, Gazeteci - Yazar, Sabah Gazetesi
42.   Mehtap Altınok, Kanal 1
43.   Mehmet Sağlam, Prof. Dr., Başbakanlık Kamu Etik Kurulu Başkanı/ Milli Eğitim eski Bakanı
44.   Mehmet Altan, Prof. Dr., İstanbul Üniversitesi
45.   Mehmet Gündem, Gazeteci - Yazar, Milliyet Gazetesi
46.   Mete Çubukçu, NTV Haber Müdürü
47.   Mithat Melen, Prof. Dr., İstanbul Üniversitesi
48.   Mustafa Akyol, Gazeteci - Yazar, Referans Gazetesi
49.   Mustafa Kirazlı, Zaman Gazetesi
50.   Mustafa Özgül, Milli Eğitim Bakanlığı
51.   Muzaffer Şahin, Anadolu Ajans Ankara Temsilcisi
52.   Mümtazer Türköne, Prof. Dr., Gazi Üniversitesi
53.   Nazlı Ilıcak, Gazeteci - Yazar, Bugün Gazetesi
54.   Nazmiye Yılmaz, Kanal 7
55.   Nilüfer Göle, Prof. Dr., I’EHESS Sosyal Bilimler Yüksek Okulu
56.   Niyazi Öktem, Prof. Dr., Bilgi Üniversitesi / Abant Paris Toplantısı Koordinatörü
57.   Orhan Güvenen, Prof. Dr., Bilkent Üniversitesi / Paris Pantheon Üniversitesi/ UNESCO Türkiye Temsilcisi
58.   Ömer Faruk Harman, Prof. Dr., Diyanet İşleri Başkanlığı- Paris Ateşesi
59.   Sabri Çelebioğlu, Kanal 7
60.   Salih Yaylacı, Abant Platformu Genel Sekreteri
61.   Sami Selçuk, Doç. Dr., Yargıtay Onursal Başkanı
62.   Sefa Kaplan, Hürriyet Gazetesi
63.   Selçuk Tepeli, Gazeteci - Yazar, Aktüel
64.   Selçuk Gültaşlı, Zaman Gazetesi Brüksel Temsilcisi
65.   Serap Atan, TÜSİAD Fransa Temsilcisi
66.   Serdar Okay, Kanal 7
67.   Suna Vidinli, Doğan Medya Grubu Dış İlişkiler Koordinatörü
68.   Süleyman Seyfi Öğün, Prof. Dr., Uludağ Üniversitesi
69.   Şerif Ali Tekalan, Prof. Dr., Fatih Üniversitesi
70.   Tülin Bumin, Prof. Dr., Galatasaray Üniversitesi
71.   Ümit Kardaş, Emekli Hakim Albay
72.   Yavuz Oğan, CNN TÜRK Ankara Temsilcisi
73.   Yusuf Kaplan, Gazeteci - Yazar, Yeni Şafak Gazetesi
74.   Zafer Ali Yavan, TUSIAD Ankara Temsilcisi
75.   Zafer Özcan, Gazeteci - Yazar, Zaman Gazetesi
76.   Zafer Toprak, Prof. Dr., Boğaziçi Üniversitesi
77.   Zeynel Lüle, Hürriyet Gazetesi Brüksel Temsilcisi

Kaynak: Prof. Dr. İbrahim Arslanoğlu

Ne Mutlu Türk doğup, Türk gibi yaşayana...

Saygılarımla.

Çağrıbey

6-Türkiye’de Misyonerliğin Ulaştığı Boyutlar

ATO’nun Rapora göre misyonerlikle ilgili  İstanbul’da 126 kilise, 4 dergi, 1 kafe, 36 dernek, 7 gazete, 12 Internet sitesi, 1 müze, 1 otel, 6 radyo, 6 şirket, 44 vakıf ve 2 yayınevi bulunuyor.  İzmir’de ise misyoner faaliyetleri ile ilgili olarak toplam 8 cemaat veya topluluk bulunmaktadır.

Yine aynı rapora göre Türkiye’de Hıristiyan cemaati sayısının 50-55 bin olarak  tahmin edilmekte 3000 den fazla kilise çok sayıda kitabevi ı kütüphane, 6 dergi, onlarca vakıf. Yayınevleri, 5 radyo, çok sayıda manastır, 2 kafe,  1 acenta ı mahfil, 7 şirket  1otel, 1 tercüme bürosu 7 gazete 1 tarihi eser, 2 müze 4 harebe  1 kale onlarca dernek bulunduğu kaydedildi. Bu çalışmaların sonucu olarak, Batıkent Protestan Kilisesi’nde 37 öğrenci Hıristiyan yapıldı. Bundan başka Gazi Üniversitesi’nde 138 kişi, Hacettepe Üniversitesi’nden 6 kişi, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden 245 kişi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nden 97 kişi din değiştirerek Hıristiyan olmuşlardır.

Yazar şair Atilla İlhan 1.12.2004 tarihli Cumhuriyet gazetesinde bir yazısında  misyonerlerin Türkiye’de ulaştıkları hedefleri şöyle  anlatmaktadır: “Ülkemizde misyoner cemaatlerinin sayısı 55 bin. Misyonerlik faaliyetlerini yürütenlerin büyük kısmı ABD, İngiltere, Yeni Zelanda, Avusturya, Almanya, İsveç, Romanya ve Güney Kore uyruklu kişilerdir. Misyoner faaliyetlerinin yoğunlaştığı illerin başında ise İstanbul, Ankara, Trabzon, Antalya, Adana, Hatay, Bursa Samsun ve Edirne gelmektedir. Kapadokya’da 2002’de yapılan toplantıda 1970 yılında Türkiye’de sadece 4 kişi Protestan iken bu sayı 2002 yılında 6000’e ulaşmıştır. Ayrıca bu sayının her yıl ikiye katlanması için her ilde kilise, her evde bir İncil ve her yerleşim biriminde bir önder ve bir topluluk sloganlarının benimsenmesi kararı alındı. Türkiye’de misyonerlik faaliyetini yürütenler 2004 yılında Alanya’da bir toplantı düzenlediler. Bu toplantının en çarpıcı noktalarından birisi “Türkiye’de hedefe adım adım yaklaşıldığı söylenirken, Doğu ve Güneydoğu bölgelerinde çalışmaların hızlandırılması gerektiği kararı alındı. Önünüzdeki dönemde Erzurum, Eskişehir, Malatya ve Çanakkale  hedef il olarak seçilirken Gaziantep, Kayseri ve Adana’da bazı kesimlerde misyonerlik faaliyetlerinin yoğunlaştırılmasına karar verildi.

Bir çeşit sömürgecilik olan misyonerliğin bu kadar yol almasında hiç şüphesiz AB’ye uyum yasalarının büyük rolü olmuştur. Ulus devleti tasfiye etmek amacı taşıyan Batı, bu yasaları Türkiye’ye karşı bir psikolojik savaş aracı  olarak kullanmaktadır.

Bana göre Türkiye’de bir de kültür misyonerliği söz konusudur. Türkiye’de bazı işyeri ve dükkan tabelaları ile gerek resmi ve gerekse özel bürokraside görev yapan kişilerin kartvizitleri İngilizce yazılmaktadır. Bu düpedüz sömürgeciliğin gönüllü kabulü olmalıdır. Acaba bunun örneğine bizim dışımızda hangi ülkede rastlanmaktadır? Avrupa’da böyle bir şey düşünülemez. Nitekim AB İşadamları Topluluğu Başkanı olan Fransız, İngilizce konuştuğu için  protesto etmek amacıyla Fransız Cumhurbaşkanı Jack Chirac toplantıyı terk etmiştir.

Prof. Manisalı(2004), “Bıçak Sırtında Cumhuriyet” adlı kitabında  misyonerlik hakkında şunları yazar: “Türkiye gibi Müslüman bir ülkede gazete ve televizyon haberlerinde kiliseler, papazlar ve hatta rahibeler ön plana çıkar. Sadece İngiliz papazları değil diğerleri de. Kısacası Müslüman mahallesinde salyangoz satışı artar.”

Prof. Manisalı’nın bu açıklamaları bize  bir kanalda yer alan “Yabancı Damat” dizisini ve yine basında yer alan bir bayan mankenin bir Yunan vatandaşı ile evlenmek için Ortodoks Hıristiyan olduğunu hatırlatmaktadır. “Yabancı Damat” dizisinin Yunanistan tarafından finanse edildiği iddia edilmektedir. Bu konuların medyada günlerce yer alması bana göre bir çeşit misyonerlik olup  teşvik amacı taşımaktadır. Bu bir defa Türk geleneklerine aykırıdır. Çünkü bugüne kadar genellikle Hıristiyanlardan kız alınır fakat kız verilmezdi. Oysa, çokuluslu şirketlerin kanalları ile  mütareke basını, ısrarla bunun tersini işlemektedir. Özel kanalların çoğunluğunun görevi bu olduğu için bunda yadırganacak bir durum yoktur. Fakat devletin televizyonu olan TRT-1 ve TRT-INT Ramazan ayında “İftara Doğru” programlarından birisini, İspanya’da yaşayan ve bir Katolik Hıristiyan’la evlenen bir Türk kızının evinden yaparak, bunu sanki Türk geleneklerine ve İslam inançlarına uygun bir durummuş gibi takdim etmekle acaba neye hizmet etmektedir? Ayrıca İftara doğru programında yabancı birisine özellikle İngilizce ilahi söyletilmesi de bir çeşit kültürel misyonerlik  değil midir?

Misyonerlik faaliyetlerinin  İlahiyat Fakülteleri’ne kadar uzandığı görülmektedir. Şöyle ki, Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde görev yapan bir profesör daha yardımcı doçentken  Redhouse Ansiklopedisinden gelen teklif üzerine yüklüce bir para karşılığı İslam ve tasavvuf üzerine bir çalışma hazırladı. Daha sonra ABD’de Moon Tarikatı’nın merkezinde bir yıl kaldı. Yine 1999 yılında  Türkiye’deki İlahiyat Fakültelerinden birisinde bir doktora öğrencisi “Hadisler Metinle mi, Lafızla mı Gelmişlerdir?” konulu bir doktora tezi hazırladı. Bu çalışma için Amerika’da bulunan “Oryantalist İslam Araştırmaları Enstitüsü”nden yüklü bir para desteği almıştır. Bu çalışmada amaç hadisleri reddetmektir. Aynı fakülteden iki öğrenci daha bu merkezden aldıkları  maddi destekle Oryantalistlerin iddialarını destekleyen çalışmalarını sürdürmektedirler(Baş, 1996).

Bu konu ile ilgili olarak kısaca son günlerde moda olan medyatik ilahiyatçılardan da kısaca söz edelim. Bunların bir kısmı İslam’ın temel kaynaklarından ikincisi olan hadisleri inkar ettikleri görülmektedir. Ayrıca “Horozdan kurban kesilmesi, cinsel ilişki ile oruç bozulması” gibi akla, mantığa ve bugüne kadar Anadolu İslam anlayışına uygun olmayan düşünceleri dile getirmekte ve mütareke medyası bunu, toplumun inancını rencide etmek bağlamında  zevkle ve alaycı bir tavırla ele almaktadır. Ayrıca medyatik ilahiyatçılardan birisi Moon tarikatı ile ilişkisi olduğunu bir programda itiraf etti. Yine büyük partilerden birisinin genel başkanının Moon tarikatı ile ilişkisi olduğunu eski genel sekreteri basına açıkladı.
 
Bazıları misyoner faaliyetlerini önemsiz buluyorlar. Oysa  saldırgan Evangelist misyonerler, bizim gibi sivil giyinip öğretmen, işadamı, öğrenci, tüccar, barış gönüllüsü, turist kimliğiyle yapacaklarını yapıyorlar. Para ile daire kiralayıp apartman kiliseleri kuruyorlar. Birkaç yıldan beri içinde hiçbir Hıristiyan vatandaşın yaşamadığı şehirlerde kilise binaları yapıldı, kuleleri var, çanlar çalıyor, Pazar ayinleri yapıyorlar. Diyarbakır’daki kilisede çalgılar çalınıyor, ilahiler okunuyor(Eygi,2005),

Gerçekten bazı kişiler, misyonerliği masum dinsel bir faaliyet sanıp “birkaç kişi Hıristiyan olsa ne olur, bunda korkulacak ne var?“ anlamında sözler söylemektedirler. Bunlardan birisi de Sayın Devlet bakanı Mehmet Aydın’dır. İktidarın yayın organı olan Yeni Şafak Gazetesi yazarlarından Akif Emre(2005),bile Türkiye’deki misyonerlik faaliyetlerinden oldukça rahatsız olmuş olmalı ki, bu konuda şunları yazmıştır: “Türkiye’de Kürtler ve Aleviler üzerinde misyonerlerin ilgisi artmıştır. Türkiye’de kendi kültüründen kopuk Batıcı seçkinlerin yetiştiği okulların neredeyse tamamı Türkiye’deki misyoner okullarıdır. Devlet Bakanı Mehmet Aydın, misyonerlik konusunu ne kadar hafife aldığını şu açıklaması göstermektedir:“Misyonerler Cumhuriyetin ilk yıllarında ülkemizde yoğun faaliyet gösterdiler. Son günlerde faaliyetlerinin arttığı görülüyor. Herkesin kendi dinini yayma ve anlatma özgürlüğü vardır. Buna engel olamazsınız.”

Gerçi  İslamiyet’te misyonerlik yoktur, sadece tebliğ vardır. Hz. Muhammed, İslam dinini sadece anlatmıştır, inanıp inanmamayı kişinin kendisine bırakmıştır. Çünkü İslam dininde “dinde zorlama yoktur.”  Fakat Biz de Sayın Bakan Mehmet Aydın’a şunu soruyoruz: “Türkiye’den özel bir grup, Avrupa’da İslamiyet’i yaymak amacıyla bir örgüt oluşturup bunu iş edinse ve Paris, Berlin ve Londra gibi Batı kentlerinde İslamiyet’i yayma propagandası yapmaya başlasa, acaba Batılılar buna seyirci mi kalır yoksa engel mi olmaya çalışırlar. Ben şahsen bir hukuksal kılıf bulup engelleyeceklerini düşünüyorum. Çünkü İslam’a davet etme şöyle dursun Avrupa’da öğrenim gören Türk dünyası ve İslam  dünyası öğrencilerinin Hıristiyanlık üzerine lisanüstü tez yapmalarına bile izin verilmemektedir. Ayrıca Avrupa’daki camilerde, İslam’a davet amacı taşıyor diye  hopörlörle dışarıya ezan okunması bile yasaktır. Bunu 2003 yılı yazında Almanya’ya yaptığımız seyahatte bizzat şahit olduk. Oysa onlar Türkiye’de kurdukları kiliselerde çanlarını açıkça çalabilmektedirler.

Kaynak: Prof. Dr. İbrahim Arslanoğlu

Ne Mutlu Türk doğup, Türk gibi yaşayana...

Saygılarımla.

Çağrıbey

Prof. Dr. İbrahim Arslanoğlu'nun yukarıdaki yazısının KAYNAKÇASI

Prof. Dr. İbrahim Arslanoğlu  http://w3.gazi.edu.tr/~iarslan/misyonerlik.doc
Akyüz, Yahya. Türk Eğitim Tarihi, İstanbul, Kültür Üniversitesi Yayını, 1997.
Altundal, Aytunç. Laiklik: Enigmaya Dönüşen Paradigma, İstanbul, Anahtar Kitaplar,1994.
Atay, Hüseyin. Memleketimizde İlim ve Din Anlayışı Üzerine, A.Ü. İ. F. Dergisi,
     XVII,1971,91
Ankara Ticaret Odası. Misyonerlik Raporu, 2003.
Aydın, Mehmet. “ Misyonerlik Faaliyetleri ve Türkiye”, Türkiye’de Misyonerlik
     Faaliyetleri”, Ankara, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1996.
Aydın, Mahmut. Çağdaş Misyonerlik Faaliyetleri ve Türkiye’de Misyonerlik Faaliyetleri, Kaktüs Yayınları, 2002.
Baş, Haydar İle AKP Hakkında Görüşme. Görüşen: Haber Merkezi, Cumhuriyet Gazetesi,
     2.7.2004.
__________  Dini ve Milli Bütünlüğümüze Yönelik Tehditler, İstanbul, İcmal Yayınları, 2000.
Bartholomeos, …..” Türkiye Müslüman Değerler ve Laik Değerler Arasında Uyum Sağlayan
     Eşsiz Bir Örnek”, Zaman Gazetesi, 21.4.2004.
Başkaya, Fikret. Paradigmanın İflası, İstanbul, Doz Yayınları, 1991.
Bayraktar, Muharrem. “Abant’tan Brüksele-2”, Yeni Mesaj Gazetesi, 07.12.2004.
Bulut, Arslan. “Dinlerarası Diyalog, Ilımlı İslam ve BOP”, Yeniçağ Gazetesi, 27.04.2005.
___________  “Sınıksız Misyoner”, Yeniçağ Gazetesi, 25.10.2005.   
Çakır, Ruşen. “Abant toplantıları ABD'ye taşınıyor”, Vatan Gazetesi, 19.03.2004
Demir, Hasan. “Türkiye’yi Hıristiyan Yapamadan Öldü”, Yeniçağ Gazetesi, 7.4.2005.
Dönmezer, Sulhi. İstanbul, İ.İ.T.İ.A., Nihat Sayar Vakfı Yayını, 1978.
Emre, Akif. “ Türkiye’de Her Misyoner Eşit Olabilir mi?” Yenişafak Gazetesi, 11.1.2005.
Gündüz, Şinasi. Misyonerlik ve Hıristiyan Misyonerleri, İstanbul, Kaktüs Yayınları, 2002.   
Lewis, Bernard. Modern Türkiye’nin Doğuşu, Çev: Metin Kıratlı, Ankara, T.T.K. Yayını,
                       1984.
Gülerce, Hüseyin. “Abant Brüksel”, Zaman Gazetesi, 09.12.2004.
Güngör, Erol. “Türk Milli Karakterinin Kaynakları”, Töre Dergisi, 6(42),11.74,16
___________ Türkiye’de Misyonerlik Faaliyetleri, İstanbul, Ötüken Yayınevi, 1999.
Güvenç, Bozkurt. Türk Kimliği, Ankara, Kültür Bakanlığı, 1994.
Hasan Hanefi ile İslam Dünyası Hakkında Görüşme. Görüşen: Turan Kışlakçı, Yenişafak
     Gazetesi, 6.12.2004.
İbn Haldun, Mukaddime, Çev: Halil Kendir, Ankara, Yenişafak Gazetesi Yayınları,2004.
İlhan, Atilla. “Hıristiyanlığı Seçmek, Emperyalizmi Seçmektir.”, Cumhuriyet Gazetesi,
     27.9.2004.
__________ “Hal-i Pür-Mela’imiz”, Cumhuriyet Gazetesi, 1.12.2004.
İzzetbegoviç, Aliya. Doğu-Batı Arasında İslam, Nehir Yayınları, İstanbul, 2003.
Kaplan, Mehmet. “Şark-Garp Medeniyeti Karşısında Türkiye” Türk Yurdu, 11(281),2.60,12.
Küçük, Abdurrahman. “Misyonerlik ve Türkiye”, Türkiye’de Misyonerlik Faaliyetleri”,
     Ankara, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1996.
Meriç, Cemil. Bir Dünyanın Eşiğinde Bütün Eserleri 4, İstanbul, İletişim Yayınlar, 1996.
Muhammed Hadimi, Ali Bin Emrullah. İslam Ahlakı, İstanbul, Hakikat Yayıncılık Sanayi
     LTD. Şirketi, 1996.
Özbay, Turgut ile “Atatürk Çizgisi” Konulu Görüşme. Görüşen: Metin Genç, Ekin Radyo, 30.09.2005.
Özfatura, M. Necati. “Misyonerlerin İtirafı” Türkiye Gazetesi, 26.11.2003.
Özkan, Abdulkadir. “Hıristiyanlaşın Diyorlar”, Milli Gazete, 11.11.2005.
     Türkiye’de Misyonerlik  Faaliyetleri”, Ankara, Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 1996.
Sezer, Ayten. Atatürk Döneminde Yabancı Okullar 1933-1938 (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Ankara, H.Ü. Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü, 1994.
Sezer, Baykan. Toplum Farklılaşması ve Din Olayı, İstanbul, İ.Ü. Edeb. Fak. Yayını, 1981.
Sevinç, Necdet. “Yeni Bir Din Teklifi”, Tercüman Gazetesi, 28.02.2006.
Tığraklı, Osman. “Oldu Olacak Hutbeyi de ABD Yazsın”, Yeniçağ Gazetesi, 10.6.2005.
Timur, Taner. Osmanlı Toplum Düzeni, Ankara, İmge Yayınları, 1994.
Vurmay, H. Miray. “İslam’ın En Katı Yorumu: Vehhabilik”, Cumhuriyet Strateji Eki,
     12.10.2005.
Yıldız, Sakıp. “Giriş”, Tevrat, İncil ve Kur’an, Yazan: Jacques Jomiers, İstanbul, Hareket
     Yayınları, 1974.

Kaynak: Prof. Dr. İbrahim Arslanoğlu

Ne Mutlu Türk doğup, Türk gibi yaşayana...

Saygılarımla.

Çağrıbey

Çağrıbey'in yaptığı değerli çalışma takdire değerdir...

Tabii bu çalışmada kafama takılan bir noktaya da değinmek istiyorum:

 

Misyonerlik nedir?

Avrupa’yı titreten Türk komutanı Atilla’nın torunları önce kültürlerini kaybetmiş daha sonra da Hıristiyanlaşarak Batı toplumları içinde eriyip gitmişlerdir. Ne acıdır ki Türkler, Çin’de Çinlileşmiş, İran’da Farslılaşmış, Arabistan’da Araplaşmış kısacası hangi toplum içine girerse orada benliğini kaybedip yok olup gitmişlerdir. Demek ki Türklerde kimliklerini koruyamama gibi bir zaaf  söz konusudur.

Çağrıbey

Hayır!.. İşte buna katılamam; Türkler'de kimliklerini koruyamama gibi bir zaaf söz konusu değildir. Eğer böyle olsaydı, bin yıllık araplaşma siyasetine karşın Türkler, hâlâ ayakta duruyor olabilirler miydi? Atilla'nın torunlarının avrupada islavlaşması, farsta farslılaşmak gibi hususlar doğrudur. fakat bu durum, o bölgeye giden Türkler'in sayısal olarak küçük bir azınlıkta kalmalarından kaynaklanmaktadır. Eğer bu gün dünya üzerinde yüz milyonlarca Türk varsa, bu durum Türkler'in benliklerini korumada, ne kadar başarılı olduğunun bir göstergesidir sadece...