ABD SUÇ KRONOLOJİSİ

1898'de Meksika'yı işgal etti.
+ Aynı yıl Küba'ya girdi.
+ 1921 yılında Nikaragua'yı işgal etti. Ulusal Muhafızlar adlı ve başını Somoza'nın çektiği terör örgütünü kurdu. Anti-emperyalist direnişin başını çeken Sandino ve 300 kişiyi katletti. 40 yıldan fazla sürecek bir terör devrini başlattı. Sabotaj ve suikastlar düzenledi.
+ 1945'te Japonya'nın Hiroşima ve Nagazaki kentlerine atom bombası atarak bir anda 250 bin kişiyi vahşice öldürdü.
+ 1950-53 yılları arasında yüz binlerce yurtsever Koreliyi katletti.
+ 1954'te binlerce Guetamalal’yı öldürdü.
+ 1955'te Endonezya, Laos ve Kamboçya'da çok sayıda CIA operasyonu
düzenledi.
+ 1956-59 yılları arasında Küba’da 60.000 kişiyi, ABD'li
danışmanların ve Batista'nın birlikte yürüttüğü operasyonlarda katletti.
+ 1961'de Küba'ya karşı Domuzlar Körfezi çıkartmasını örgütledi.
+ 1965'te işbirlikçi Suharto, 1 milyon komünist ve ilerici
Endonezyalıyı katletti.
+ Aynı yıl Dominik'e paraşütçülerini indirdi ve 10 bin Dominikliyi
katletti.
+ 1975'te Vietnam'dan kovulduğunda arkasında milyonlarca ölü ve
sakat bıraktı. ABD'nin Vietnam'da halkın üzerine attığı 638 bin ton bomba,
II. Dünya Savaşı sırasında Avrupa ve Afrika'ya atılan toplam bombaların
yarısıdır. Kişi başına aşağı yukarı 5 bomba atıldığı söylenmektedir. Milyonlarca insan stratejik köylere sürülmüş, on binlerce kadının ırzına geçilmiş, yüz binlerce insan sakat bırakılmıştır, Milyonlarca insan işkenceden geçirilmiştir.
+ 1970-75 yılları arasında Kamboçya ve Laos'ta 1 milyon insanı katlettiler.
+ 1973'te Şili'de CIA' nın düzenlediği darbe ile 30 bin kişi
katledildi.
+ Arjantin'de faşist generallerle yaptığı işbirliği sonucu 30 bin
kişi kaybedildi.
+ 1983'te Lübnan'a müdahale etti. 14 bin Deniz Piyadesinin katıldığı operasyonda binlerce ilerici yurtsever Lübnanlı katledildi.
+ Aynı yıl Lübnan'a ikinci bir müdahalede bulundu. Akdeniz de eşkıyalık yapan Amerikan 6, Filosuna ait savaş gemileri Lübnan'a günlerce bomba yağdırdı.
+ Yine aynı yıl Grenada'yı işgal etti. Yüzlerce ilerici ve yurtsever
katledildi.
+ 1986'da uluslararası haydutluk örneği sergileyerek Libya'yı bombaladı, bine yakın sivili katletti. Ülkeye ambargo uygulayarak deniz ablukasına başvurdu.
+ 1989'da Panama'ya asker çıkarttı ve 5 bin Panamalıyı öldürdü.
+ 1991'de Irak'ın Kuveyt'e girişini bahane ederek diğer emperyalist güçleri de ardına takarak Irak halkına karşı bomba yağdırdı. 100 binin üzerinde insanı katlettiği bu vahşeti iletişim kanallarıyla tüm dünyaya resmen izlettirdi. ABD uçakları Irak halkının üzerinde 12 bin sorti yaptılar.
+ Somali'deki durumu bahane ederek yine diğer emperyalist güçleri de peşine takarak ülkeyi işgale girişti.
+ İran'a karşı başlattığı ambargoyu yıllardır sürdürüyor.
+ Latin Amerika'da ABD'nin bulaşmadığı savaş, katliam, insan hakları ihlali yok gibidir. Nikaragua'dan kaçan işkenceci, halk düşmanı
kontraları Özgürlük Savaşçıları adı altında Honduras'ta üslendirdi ve silahlandırarak Nikaragua halkının üstüne saldırttı. Birçok Latin Amerika ülkesinde de Ulusal Muhafızlar adı altında Ölüm Mangaları'nı örgütledi, eğitti, finanse etti, silahlandırdı ve halkın üzerine
saldırttı.
+ ABD, sadece 1946-1975 yılları arasında amaçlarına ulaşmak için tam 215 kez askeri gücüne başvurmuştur. Aynı yıllarda insanlığa 19 kez nükleer
silah kullanma tehdidini savurmuştur. NOT:son 20 yıl buna dahil değildir

İşte İngiliz vahşetine bir örnek!..

Birinci dünya savaşı'nda İngilizlere, 150 bin askerimiz esir düştü. bu askerlerden bir kısmi da mısır'ın İskenderiye şehri yakınlarında bulunan seydibeşir usare kampı'na hapsedildi.

Kampın tam adı, 'seydibesir kuveysna Osmanlı useray-i harbiye kampı' idi.
bu kampta, 1918'de Filistin cephesinde esir düşen 16. tümen’in 48. alayı'na bağlı Osmanlı askerleri tutuluyordu.

12 haziran 1920'ye kadar iki yıl boyunca her türlü işkence, eziyet, ağır hakaret ve aşağılamaya maruz kaldılar.
Bu insanlık dışı muamelenin nedeni ise Ermeniler idi...

Kamptaki, Türkçe bilen ermeni tercümanların yalan, yanlış çevirileri ve kışkırtmaları nedeniyle, kampların İngiliz komutanları, azılı Türk düşmanı kesilmişlerdi.
Savaş bitmişti. ancak, kamptaki ağır koşullar nedeniyle ölenler dışındaki askerleri teslim etmek, İngilizlerdin işine gelmiyordu.
çünkü, olası yeni bir savaşta, bu askerlerin yeniden karşılarına çıkabilecekleri, Ermeniler tarafından, İngilizlerin beyinlerine işlenmişti.

Çözüm toplu katliamdı...
Askerlerimiz, mikrop kırma bahanesiyle, süngü zoruyla dezenfekte havuzlarına sokuldu.
Ancak suya normalin çok üzerinde krizol maddesi katılmıştı.
Mehmetçik, daha ayağını soktuğunda, aşırı krizol maddesi nedeniyle haşlanıyorlardı.
Ancak İngiliz askerleri dipçik darbeleri ile askerlerimizin havuzdan çıkmalarına izin vermiyorlardı.
Mehmetçikler, bele kadar gelen suya başlarını sokmak istemedi. ancak bu kez İngilizler havaya ateş etmeye başladı. Askerlerimiz, ölmemek için çömelerek başlarını suya soktular.
ancak başını sudan kaldıran artık göremiyordu.
Çünkü gözler yanmıştı...

Dışarı çıkanların halini gören sıradaki askerlerimizin direnişleri de fayda etmedi ve 15 bin askerimiz kör oldu.

Bu vahşet, 25 mayıs 1921 tarihinde TBMM’de görüşüldü.
Milletvekilleri faik ve şeref beyler bir önerge vererek, mısır'da esirlerin krizol banyosuna sokularak 15 bin vatan evladının gözlerinin kör edildiğini, bunun faili olan İngiliz tabip, garnizon komutanı ve askerlerinin cezalandırılması için TBMM’nin teşebbüse gedmesini istediler.

Tabii ki yeni kurulan devletin bin türlü sorunu vardı, hesap sormayı çok istedi ama, soramadı...
Sonraki gelenler, bu hesap sorma işini unuttu gitti.

Ama onlar unutmuyorlar...

Kendi ihanetlerini bile soykırım ambalajına sarıp, dünya kamuoyuna sunuyorlar.

Ermeniler soykırım yapıldı diye dünyayı ayağa kaldırıyor, bizim mankurt ve kürdofillerin tarihimizden haberleri bile yok.

Bu unutulur mu ?
Elbetteki unutulmamalı.
Ama maalesef unutuldu...
Nice unutulanlar gibi bunlar da unutuldu...
Ve hatta unutmakla da kalmayıp adaletsiz medeniyetin babası Avrupa’nın kucağına oturmak için can atılmakta, milli onur ayaklar altına alınmaktadır.

Biz bunları ve Türk milletine yapılan hiç bir kötülük, düşmanlık ve ihaneti unutmadık, unutmayacağız, unutturmayacağız...
Günü geldiğinde hesabını sormak üzere unutmuyoruz, unutanlardan olmuyoruz...

Vatan şehitlerimizi rahmet ve şükranla yad ederim.

Mekanları Türk Uçmağı olsun.

TÜRK IRKI SAĞOLSUN!!!

TTK.

FRANSA SUÇ KRONOLOJİSİ

Fransa  Nisan 1971 de  Marsilya  kentine  Ermeni anıtı dikti.
Fransa 28 mayıs 1998 de meclisinde  18 ocak 2001 yılında senatosunda  kabul ederek sözde Ermeni soykırımını tanıdı.
Fransa sözde Ermeni soykırımı olmadı diyenlere 45 bin euro para cezası verilmesini öngören bir yasa tasarısı çıkarmaya çalışıyor.
Paris Mahkemesi, geçtiğimiz temmuz ayında sözde Ermeni soykırımı konusunda Türkiye’nin tezlerine`de  yer verdiği için Fransa’nın ünlü genel kültür ansiklopedisi Quid’i mahkum etti. Aynı mahkeme daha önce de ünlü tarihçi Bernard
Lewis’i  Le Monde gazetesinde konu hakkında yayınladığı bir makaleden dolayı 1 euro sembolik tazminat ödemeye mahkum etmişti. Fransa’daki bir çok tarihçi Ermeni soykırımı iddialarına inanmamasına rağmen ceza baskısı yüzünden bu konuda görüş beyan etmekten çekiniyor.
Fransa  geçtiğimiz yıl okullarda sömürge döneminin olumlu yönlerinin anlatılmasını öngören bir yasa çıkardı.
Cezayir Başkanı Abdülaziz Buteflika’nın Fransa’nın 1830 ve 1962 yılları arasında Cezayir kimliğini soykırıma tabi tuttuğu ve Cezayir bağımsızlık savaşında  1.500.000  kişiye uyguladığı soykırımı tanıması yönündeki çağrısı üzerine Fransa Dışişleri Bakanı Phlippe Douste-Blazy  bir açıklama yaptı.  Hafıza çalışması tarihçiler ve araştırmacılar  tarafından yapılır. Soykırım bize filozofların ve entelektüellerin öğrettiği bir kelime. Bu tür ifadeleri asla küçültmemek (rezil etmemek) lazım.
Fransa kendisini hep en demokratik ülke olarak göstermeye çalışmıştır. Dünyada tarafsızlığın, adaletin, insan hakları`nın sembolü olduğunu iddia eder.Ancak Fransa’nın tarihi  Fransa'nın  hiçte böyle olmadığını açıkça gösteriyor.
Anadolu’da  Gaziantep-Maraş bölgesini işgal ederek yüzlerce köyü yakıp, binlerce kişiyi öldürdü.
1946-1955 yılları arasında Fransızlar Vietnamlıların  bağımsızlık hareketini bastırmak için soykırıma girişti. Bir milyondan fazla Vietnamlıyı katletti.
Benin, Burkina-Faso, Cibuti, Çad, Gabon, Gine , Kamerun , Komor Adaları, Moritanya, Nijer, Senegal, Tunus  ve Fas  Fransa’nın  Afrika’daki  sömürgeleriydi . Zaman zaman meydana gelen ayaklanmaları  kan dökerek bastırdı. Ancak bunların en kanlısı Cezayir’de olandı.
Fransızlar 1800 lü yılların başlarından itibaren Cezayir’e  yerleşmeye başladılar.Önce asimilasyon uyguladılar.Cezayir halkının diline, kültürüne müdahale ettiler. Cezayirliler bağımsızlık  isteyince  işkence ve katliamlara başladılar.En belirgin işkenceler 65 derece sıcaklıktaki suya sokmak ve vücuda elektrik vermekti.Fransa devletinin onayıyla 500 bin Fransız askeri yaygın ve kurumsallaşmış bir işkence yürüttü.
Bugün Fransa’da  hala sahnede olan Le Pen`inde  zaman zaman  bizzat işkenceci olarak bulunduğu  bu dönem 7.5 yıl sürdü.
Acımasızca sivil halk katledildi. Artık Cezayir de  300 kişilik toplu mezarlar vardı. 1960 ta ölü sayısı bir milyonu aşmış 8 bin köy  yangın  bombalarıyla  yok edilmişti. 2 milyona yakın Cezayirli  verimsizleşen topraklarını terk etmek  zorunda kaldı. 2.5 milyon Cezayirli  Fransız  askerleri  kontrolündeki  toplama kampı şeklindeki bölgelere konuldu.
Cezayir’deki  soykırım okadar vahimdi ki  BM kan dökülmesinin önüne geçilmesi için bir karar aldığında  Fransa’nın Cezayir’deki ordusunun komutanı şöyle demişti: Kan dökülmemesinin tek yolu dökecek kanın olmamasıdır.
Yaşları 90'a dayanan son şahitler, Fransız sömürge yönetiminin, Setif,  Guelma ve Kherrata şehirlerinde binlerce Cezayirli`yi  nasıl kireç fırınlarında yaktığını ve kamyonlarla  nehirlere döktüğünü anlatıyor.
1945  Setif katliamı: Cezayir Halk Ordusu'nun, liderleri Messali Hac'ın serbest bırakılmasını istemesiyle başladı. 10 bin kişinin yaptıgı gösteride Fransız ordusu, deniz kuvvetleri ve uçaklarla saldırı başlattı. Olaylar 22 Mayıs'ta sona erdiğinde on binlerce kişi hayatını kaybetmişti.
Nazi Almanyası tarafından işgal edilen Fransa’nın özgürlüğü için gençlerini Avrupa’ya savaşa gönderen Cezayir’e  bunun karşılığında bağımsızlık sözü verildi. Cezayir halkı, Fransa’nın Nazi işgalinden kurtulmasıyla kendilerinin de özgürlüğe kavuşacağına inanmıştı. Bu yüzden Almanya’nın yenilmesi, Avrupa gibi Cezayir’de de  bayram havasıyla karşılandı. Bu zaferi kutlamak ve kendilerine verilen sözü hatırlatmak için 8 Mayıs günü yürüyüşler düzenleyen Cezayirliler, bağımsızlığın hiç de kolay olmayacağını anlayacaktı. Ülkenin doğusunda bulunan Setif, Guelma ve Kherrata şehirlerinde düzenlenen gösteriler, bir hafta içerisinde Cezayir ve Amerikalılara göre 40-45 bin, Fransızlara göre ise 20 bin Cezayirlinin katledildiği soykırıma  dönüştü..
Fransa  Cezayir Ulusal Kurtuluş hareketinin üzerine bütün vahşetiyle gitti. Savaş sonunda 1.5 milyon Cezayirli  katledildi. Yüzlerce köy ve kasaba yerle bir edildi. İnsanlar mağaralara doldurulup sonra dumanla boğuldu.
Irak’a yönelik 1991 yılında gerçekleştirilen “Çöl Fırtınası” harekatına ABD’nin peşinde katıldı ve 100 bin Iraklının katledilmesinde suç ortağı oldu.
Ruanda’nın 1885’te Almanya ile başlayan sömürge tarihi I. Dünya Savaşı sonuna kadar Belçika ile devam etti. Sömürgeciler çekildikten sonra da 1959–65, 1973 yıllarındaki çatışmalarda on binlerce Ruandalı katledildi. Kıyım 1994 Nisan başında inanılmaz saldırılarla devam etti. Belki de tarihin en hunhar soykırımlarından biri  Ruanda’da gerçekleştirildi. Bölgede etkin olan Fransa, Belçika ve ABD’nin olaylara seyirci kalmaları hatta önayak olmaları nedeniyle sadece ilk 100 gün içerisinde 800 bin Tutsi ve ılımlı Hutu  palalarla doğrandı. Sonrasında 1,5 sene süren iç savaşta katledilen insan sayısı 1,5 milyona vardı. Batılıların soykırım öncesi ve sonrası ve soykırım esnasındaki  rolü  Ruanda’daki soykırımın  başlıca sebebidir.

İSRAİL SUÇ KRONOLOJİSİ

ORTADOĞUDA TERÖRİST KİM?
İSRAİL  SOYKIRIMLARINDAN  BAZILARI
 İsrailde dogup büyümüş şu anda Southampton Üniversitesi'nde görev yapan  Dr. Oren Ben-dor geçenlerde  İndepent gazetesinde son derece doğru bir tesbitte bulunuyordu:
"İsrail terörle oluşturuldu ve özündeki ahlaksızlığı gizlemek için teröre ihtiyaç duyuyor. 1948'de, İsrail'e dönüşen Filistin'in bir bölümünde, Yahudi olmayanların çoğu etnik temizliğe maruz kaldı. Bu eylemler dikkatle planlanmıştı. O olmadan, Yahudilerin çoğunlukta olduğu bir devletin kurulması ve devletin Yahudi niteliğinin korunması mümkün olmazdı. 1948'den bu yana "İsrailli Araplar" olarak adlandırılan Filistinlilerden topraklarından atılmamayı başaranlar sürekli ayrımcılığa maruz kaldılar. Gerçekte çoğundan evlerini görünürde "güvenlik gerekçeleriyle" terk etmeleri istendi. Ancak gerçek amaç, onların topraklarına Yahudiler için el koymaktı."
 
Birde tarihe bakalım:
 
1914 e kadar Filistin’e göç eden Yahudiler burada koloniler oluşturmuşlar  ve nüfusları 12 bini bulmuştu.1918 de ingilizlerin Filistin topraklarını işgal etmesiyle dünyanın her yerinden bu topraklara akın etmeye başlayan siyonist yahudiler ,1920 de Haganah adlı örgütü kurdular.Haganah ibranicede savunma anlamına gelir.Haganah hakkında pekte bilinmeyen bir şey var. Örgüt, Araplara karşı kullandığı silahların bir kısmını Nazilerden temin ediyordu. Gene Filistin’deki Araplarla ve ilerleyen yıllarda  İngilizlerle savaşmak için  Irgun Zvei Leumi,  kısaca irgun adlı bir örgüt  kuruldu.1940 yılında irgun`dan ayrılan Avraham Stern’in kurdugu  Lahome Herut kısaca  Lehi`de Araplar’a  karşı kanlı terör eylemleri gerçekleştirdi. İrgun ve Lehi ’nin iki aktif teröristi, yillar sonra tüm dünyanın tanıdıgı isimler haline geldi: Menahem Begin ve Yitzhak Shamir. İkisi de, sırasıyla, Başbakan oldular. Bu örgütler hem Müslümanlara hemde kendilerine Filistin kapılarını açmış olan İngilizlere karşı  terör eylemleri düzenliyorlardı.
 
Teröristler, Israil’in kurulmasıyla eylemlerini bitirmedi, azaltmadı da. Aksine, daha da çok kan dökmeye basladılar. Kana katliamını Şimon Peres, Sayda katliamını ise Netanyahu gerçekleştirdi. 14 Ocak 1994’de Şimon Peres`e Nobel barış ödülü verildi.Ama bu teröristlerin efendisi olarak tarihteki yerini almasına engel olamadı.Ariel Şaron ise Sabra ve Şatila kamplarındaki katliamın baş aktörüdür. Sabra ve Şatila katliamlarının birinci dereceden sorumlusu Şaron ise Abd tarafından barış adamı ilan edildi.
BM Filistin topraklarının bölünmesine dair karar aldığında yahudilerin eğitim görmüş silahlı yetmiş beş bin militanı bulunuyordu. Bu silahlı militanların mevcut yahudi terör örgütlerine göre dağılımı şöyleydi: Hagana: 60 bin, Balamah: 5 bin, irgun: 5 bin, Şatiron: Bin. Diğer dört bin terörist de diğer terör örgütlerine mensuptu. İşte İsrail bu terörist militanlar tarafından kurulmuş ve yöneticileri de onların arasından çıkmıştır.
1948 Mayısı’nda kurulan Siyonist İsrail devleti Ortadoğu`da  ABD’nin vurucu gücü ve önemli  bir üssü oldu.Bunun karşılığı olarak da emperyalist devletlerden en büyük askeri ve ekonomik yardımı aldı.
                                   
İSRAİL’İN YAPTIĞI BAŞLICA KATLİAMLAR:

Kral Davut Katliamı (22 Temmuz 1946):
 
 İsrail terör örgütü irgun’un Kral Davud Oteli’ne düzenlediği saldırıda, aralarında İngilizler, Araplar ve Yahudilerin bulunduğu 96 kişi öldü 58 kişide yaralandı.Katliam İsrail`in  ilk başbakanı  Ben-Gurion’un emriyle gerçekleştirildi.
 
Baldat Al-Şeyh Katliamı (30-31. Ocak 1947):
60 ölü, birçok yaralı
Yehida Katliamı (13 aralık 1947):
31 ölü, 63 yaralı
Hisas Katliamı (18.Aralık 1947):
10 ölü, çok sayıda yaralı
Kazaza Katliamı (19 aralık 1947):
 5 ölü, çok sayıda yaralı
Semiramis Oteli Katliamı  (05 Ocak 1948):
20 ölü, 16 yaralı
 
Deir Yasin Katliamı(9 Nisan 1948):
İrgun terör örgütüne bağlı militanlar tarafından Deir Yasin Köyü’nde gerçekleştirilen katliamda 254 Filistinli sivil hayatını kaybetti.Öldürülenlerin çoğu kadın ve çocuktu. Yahudi teröristler hamile bir kadının karnını yararak karnındaki çocuğu da öldürmüşlerdi. Teröre şahit olanların anlattıklarına göre yahudi teröristler bu baskında kadınların kulaklarını kesiyor, kulaklarındaki küpeleri alıyor sonra öldürüyorlardı.Örgütün lideri Begin yaptıgı açıklamada  Bu önemli bir stratejik eylemdi. Bu eylemi gerçekleştirme şerefi sadece İrgun örgütüne ait değildir. Bu eylem Şatiron'un ve Balamah örgütündeki topçu birliğin katkılarıyla gerçekleştirilmiştir demişti.
 
Naser Al-Din Katliamı (13 Nisan 1948):
40 ölü, 40 yaralı
 
Tantura Katliamı (15 mayıs 1948):
200 ölü, çok sayıda yaralı
 
Beyt Daras Katliamı  (21 Mayıs 1948):
Köyde yaşayanların tamamı katledildi
 
Lida Katliamı (9-18 Temmuz 1948):
İzak Rabin’in açık emirleriyle gerçekleştirilen Lida Katliamı’nda, 10 gün içerinde 60.000 kişi evlerinden atılırken, bunu takip eden El Tira, Tantoura ve Hayfa katliamları ile yüzlerce Filistinli sivil katledildi.
 
Dahmaş Camisi Katliamı (11 Temmuz 1948):
450 ölü, çok sayıda yaralı
 
Davayima Köyü Katliamı (29 Ekim 1948):
İsrail işgal ordusuna bağlı üç ayrı bölük El-Halil’deki Davayima Köyü’ne girdi ve hiçbir karşıkoyma olmamasına rağmen rasgele açılan ateşle kadın ve çocuklar da dahil olmak üzere 80 Filistinliyi öldürdü.
 
Safsaf Köyü Katliamı (29 Ekim 1948):
İsrail ordusunun Safsaf Köyü’ne düzenlediği saldırı sırasında köylülerin üzerine rastgele açılan ateş 70 kişinin ölümüne neden oldu.
 
Houla Katliamı (31 Ekim 1948):
82 ölü, birçok yaralı
 
1948-1949 yılları arasında  İsrail işgali altında kalan bölgelerde kalan 500 köy ve kasabadaki Arap nüfusu 950 binden  138 bine  indirildi. Arapların evleri ve malları yok edildi. Bu şekilde enaz  400 köy ve kasaba haritadan silindi.
 
İarafat Katliamı,( 07 Şubat 1951);
10 ölü, 8 yaralı
 
Gazze Kenti Katliamı (05 Nisan 1956):
60 ölü, 103 yaralı
 
Kufr Kasem Katliamı (29 Ekim 1956):
İsrail’in Mısır’ı işgali arifesinde, bölgedeki bir Filistin köyüne saldıran işgal askerleri, aralarında kadın ve çocukların da bulunduğu 49 Filistinli sivili acımasızca katletti.Çok sayıdada insan yaralandı.
 
2 Kasım 1956:
 Mısır Devlet Başkanı Nasır’ın Süveyş Kanalı’nı millileştirmesi üzerine, İsrail, Fransa ve İngiltere ile birlikte, Mısır’a saldırdı.
 
Samu Katliamı (Kasım 1956):
Batı Şeria’ya bağlı Samu köyüne saldıran işgalci askerler, köyü yerle bir ederken, imha operasyonunda 18 Filistinli hayatını kaybetti. Onlarcası yaralandı.
 
Kibya Köyü Katliamı (12 Ekim 1958):
Ariel Şaron liderliğindeki bir grup İsrail askeri tarafından, Batı Şeria’da bulunan Kibya Köyü’ne düzenlenen saldırıda 45 ev havaya uçuruldu. 69 kişi hayatını kaybetti, 75 kişi de yaralandı. Ariel Şaron bu evlerde kimsenin yaşadıgını bilmiyorduk dedi. Aynı gece iki Filistin köyüde ateşe verildi.
 
5 Haziran 1967:
İsrail, Mısır, Suriye ve Ürdün’e saldırdı.  Sina Yarımadası, Golan Tepeleri, Batı Şeria, Gazze ve Doğu Kudüs’ü işgal etti.Bu güne kadar meydana gelen 4 Arap-İsrail savaşında 300 bin insan öldü , milyonlarca insan yaralandı.
 
Ürdün Katliamı (15 Şubat 1968):
İsrail uçakları Ürdün nehri boyunca 15’ ten fazla Filistin köyüne havadan napalm bombası yağdırdı. Saldırıda resmi rakamlarla 56 kişi feci şekilde yanarak can verdi.
 
İrbid Katliamı (4 Haziran 1968):
İrbid şehrini bombalayan İsrail uçakları 30 Filistinlinin ölümüne neden oldu.
 
Abu Za’abel Katliamı (12 Şubat 1970):
İsrail uçakları Mısır sınırındaki Abu Za’abel’i havadan bombaladılar. Saldırıda hedef seçilen bir fabrikadaki 70 işçi öldü.
 
Sha’a Katliamı (8 Nisan 1970):
Mısır’ın başkenti Kahire’ye 80 kilometre mesafedeki Sha’a eyaletinde bir okulu bombalayan İsrail uçakları 46 çocuğu katletti.

 Suriye Katliamı (8 Eylül 1972):
Suriye hava sahasını ihlal eden İsrail jetleri yedi köyü bombaladı. Saldırıda en az 200 kişi hayatını kaybetti.
 
Libya Katliamı (19 Şubat 1973):
Libya Havayolları’na ait bir yolcu uçağı İsrail tarafından düşürüldü. İçindeki 107 yolcu ve mürettebat hayatını kaybetti.
 
Güney Lübnan Katliamı (1979):
İsrail bölgeye 113 gün boyunca aralıksız saldırdı.Sadece mülteci kamplarını değil köyleri ve kasabaları da bombaladı. 200.000'den fazla Filistinli ve Lübnanlı Beyrut'la Sidon'daki mülteci kamplarına kaçmak zorunda kaldı. 300 kişi hayatını kaybetti  800 kişi yaralandı ve  7.000'den fazla ev tahrip edildi.
 
Beyrut Katliamı (20 Temmuz 1981):
İsrail jetleriLübnan’ın başkenti Beyrut’a hava saldırısı düzenledi. 45 dakikadan az süren bombalamada İsrail jetleri, 300 sivili öldürdü. Yüzlerce sivil aynı saldırıda yaralandı ya da sakat kaldı.
 
Batı Beyrut Katliamı (4 Haziran 1982-3 aya yakın sürdü)
Ölü sayısı 18.000 yaralı sayısı 30.000 olarak açıklandı.
 
Sabra ve Şatilla Katliamları (15-18 Eylül 1982):
 
1982'de Lübnan'ı işgal eden İsrail kuvvetlerinin başkomutanı Ariel Şaron'un gözetimi ve koruması altında Lübnanlı Hıristiyan Falanjist milisler tarafından gerçekleştirilen katliamda binlerce kişi öldürüldü. Sadece 328 kişinin kimliği tespit edilebildi. Saldırganlar öldürdükleri kişilerin cesetlerini tanınmaz hale getirdiklerinden çoğunun kimliği tespit edilemedi.Sabra ve Şatila  bir kan gölüne dönmüştü. Her taraftan oluk oluk kan akıyor, Filistinlilerin cesetleri birbiri üzerinde duruyordu…Sabra Şatila katliamından sonra hazırlanan soruşturma dosyasında yer aldığı üzere; bu katliama katılan falanjist bir milisin 50 kadar Filistinli hakkında ne yapacağını İsrailli bir subaya sorduğunda aldığı cevap şu olmuştu: “Tanrının emrini yerine getir!” Sabra`da Kurbanlardan biride üç aylık Ziyauddin et-Tumeyzi idi. Üç aylık bebek Ziyauddin gerçekten tam "nokta vuruşu"yla, yakın mesafeden atılan tabanca mermileriyle alnından vurularak öldürülmüştü.
Şaron bu katliamdan sonra Beyrut kasabı olarak anılmaya başlandı.
 
Olay nasıl gerçekleşti:
 
Filistin kurtuluş örgütüne ABD`nin yazılı olarak verdiği garantiye ragmen İsrail 15 Eylül 1982 de Batı Beyrut`u işgal etti.Antlaşmaya göre FKÖ Beyrutu terkedecek, İsrailde Beyruta girmeyecektir.FKÖ kenti terkedince İsrail şehirde cinayet yağma ve tutuklamalara başladı.
Asıl akıl almaz vahşet ise Sabra ve Şatila mülteci kamplarında yaşandı.16 Eylül 1982 Perşembe günü İsrail ordusu Sabra ve Şatila`yı tamamen kuşattı.Kamp çevresine keskin nişancılar yerleştirildi.1500 kişiden oluşan bir grup ise daha önce İsrail ordusu tarafından çizilen  oklarla yönünü bularak İsrail ajanı Said Haddad`ında yardımıyla  batı Beyrut yönünde harekete geçti. Şatila kampının girişinde bekleyen askerler ise gece ile birlikte Falanjistler’in kampa girmelerine izin vermeleri emrini aldı.İlk katliamlar güneşin batmasından önce, İsrail karargahının önündeki Arsal ismindeki bölgede başladı. Katil sürüleri, İsrail ordusu tarafından kendilerine verilen jiplerle kampın her yanına yayıldılar. İnsan kıyımı  hiç aralıksız 40 saat sürdü. İsrailliler, katliamı işgal altında tuttukları  binanın 7. kat damından izlediler. Gece karanlık tamamen inince İsrail ordusu dört bir taraftan kampların üzerine aydınlatma fişekleri atmaya başladı. Kampların, geceleyin bu kadar güçlü ve sürekli aydınlatıldığını gören basın mensupları, Batı-Beyrut’taki İsrail askeri sözcüsünden açıklama istedi. Fakat askeri sözcü susmaktaydı.
16 Eylül Perşembe akşamından 18 Eylül Cumartesi sabahına kadar süren akıl almaz katliamdan sağ kurtulanlar, tanık oldukları tüyler ürpertici katliamı şöyle anlattılar:
“İlk saatlerde Falanjist milisler yüzlerce insanı öldürdüler. Dar sokaklarda hareket eden herşeyin üzerine ateş ettiler. Evlerin kapılarını kırarak, akşam yemeklerinin tam ortasında aileleri son ferdine kadar öldürdüler. Kamp sakinleri yataklarında, pijamaları üstlerinde öldürüldü. Birçok evde pijamalarıyla öldürülüp, kanlı bezlere sarmalanmış 3 ya da 4 yaşında çocuk cesetleri vardı. Fakat çoğu katiller salt öldürmekle yetinmedi. Birçok olayda, saldırganlar kurbanlarını öldürmeden önce organlarını kesti. Çocukların ve bebeklerin kafalarını duvarlara vura vura parçaladı. Kadınlar ve kızlar balta darbeleriyle öldürülmeden önce tecavüze uğradı. Bazen insanlar, sokakta toplu halde kestirmeden öldürülmek için evlerinden zorla dışarı çıkartıldı. Milisler baltayla, bıçakla, erkek, kadın, bebek,çocuk ve yaşlı ayırtetmeden öldürerek etrafa terör saçtı. Kimi kez, kurban gördüklerini ve yaşadıklarını sonradan anlatabilsin diye, ailenin bir ferdini sağ bırakıp diğer tüm fertlerini sağ kalanın gözleri önünde öldürdüler... Birçok kadının önce ırzına geçilip, ondan sonra öldürüldü. Öldürülen kadınlar sonradan çırılçıplak soyuldu ve vücutlar bir haç oluşturacak şekilde dizildi. Tecavüze uğrayan kızlardan biri sadece 7 yaşındaydı.”
 
Babası, annesi, büyükbabası ve tüm kardeşleri öldürülen 13 yaşındaki Filistinli bir kız çocuğu şunları anlatır: “... Yanımda sürekli ağlayan 9 aylık yeğenim vardı. Yeğenimin ağlaması askerden birini sinirlendiriyordu. Bu asker sonunda, ‘bu çığlıklardan bıktım usandım’ dedi ve bebeğin omuzuna bir el ateş etti. Bunun üzerine ağlamaya başladım ve ona, bu çocuğun ailemden sağ kalan tek çocuk olduğunu söyledim. Bu söz askeri daha da sinirlendirdi, bebeği yakaladı ve bıçakla keserek vücudunu ikiye ayırdı.”
(Sabra ve Şatila Katliamları sf. 38, Amnon Kapeliouk)
 
Bu tüyler ürpertici vahşetin yüzlerce örneği yaşanır Sabra ve Şatila’da. Kesin sayı hiçbir zaman bilinemedi, ancak binlerce ölü ve kayıp olduğu kesin. Ayrıca 3500 kişinin`de kamyonlarla götürüldüğü daha sonra hiçbirinden haber alınamadıgı biliniyor.
 
Eretz Kontrol Noktası Katliamı, 17 Temmuz 1984
11 ölü, 200 yaralı
 
Tunus Katliamı (1 Ekim 1985):
İsrail Tunus’taki FKÖ karargahına hava saldırısı düzenledi. Saldırıda 70 kişi hayatını kaybetti.
 
Oyon Kara Katliamı (20 Mayıs 1990):
13 ölü, çok sayıda yaralı
 
Kudüs Katliamı (8 Ekim 1990):
Mescid-i Aksa’yı yıkarak yerine Süleyman Mabedi yapmak isteyen Yahudilerle Filistinliler arasında çıkan çatışmada, İsrail askerlerinin açtığı ateş sonucu 30 Filistinli hayatını kaybetti, 850 kişi de yaralandı.

Hz. İbrahim Camii Katliamı (25 Şubat 1994) :Batı Şeria’nın El Halil kentinde bulunan Hz. İbrahim Camii’ne sabah namazı esnasında bir Yahudi tarafından gerçekleştirilen saldırıda, aralarında çocukların da bulunduğu 50’nin üzerinde kişi hayatını kaybetti, yaklaşık 300 kişi de yaralandı.
 
Kana Katliamı (18 Nisan 1996):
Bu katliam İsrailin verdiği ismle gazap üzümleri olarakta bilinir.Başbakan Şimon Peres`in emriyle İsrail  Lübnan’da bulunan BM korumasındaki Kana mülteci kampına saldırdı. Çoğu kadın ve çocuklardan oluşan 109 Filistinli hayatını kaybetti. Katliam, kafaları kopan çocukların oluşturduğu acı manzaralarla zihinlere kazınırken, BM saldırının bilinçli olarak gerçekleştirildiğini açıkladı.
 
Kudüs Katliamı (27 Eylül 1996):
Kudüs belediye başkanının kendiliğinden yıkılması için Kubbet’üs-Sahra’nın altına tüneller açtırması sonucu patlak veren olaylarda üç günde 76 kişi öldü.İsrail askerleri cuma namazı esnasında 4000 askerle Mescidi Aksayı kuşatıp namaz kılan müslümanların kafalarına kurşun  sıkarak öldürdü.
 
Ellinci Yıl Katliamı (14 Mayıs 1998):
İsrailin kuruluşunun 50. yıldönümünde, Filistinlilerin protesto gösterileri sırasında çıkan çatışmalarda dokuz Filistinli hayatını kaybetti, 1.200 Filistinli yaralandı.
 
Cenin Katliamı (3-15 Nisan 2002):
Batı Şeria’daki Cenin Mülteci Kampı’na zırhlı birliklerle saldıran İsrail ordusu yaklaşık 1.300 sivili katletti. Yani 13.000 mültecinin yaşadıgı kampta her 10 kişiden biri öldürüldü.Birleşmiş Milletler ise yayınladığı raporda İsraili çatışmalardan sonra kampa insani yardım ve doktor girmesini engellemekle suçladı.
 
Nuseyrat Katliamı (7  Mart 2004):
Gazze’deki Nuseyrat ve Bureyc mülteci kamplarına giren İsrail askerleri araslarında dört çocuğun da bulunduğu 14 sivili öldürdü.
 
Şeyh Ahmet Yasin Katliamı(22 Mart 2004):
Filistin’in manevi önderi Şeyh Ahmet Yasin sabah namazı çıkışında bizzat Şaron tarafından yönetilen bir askeri operasyon sonucu sekiz Filistinli ile birlikte hunharca katledildi. Yasin katliamı sonrası İsrail terörünün sınırlarının artık kalmadığı anlaşılırken BM’ nin katliamı kınamasının önünde yine ABD vetosu yer aldı.
 
Gökkuşagı operasyonu (Mayıs 2004):
Gazze şeridindeki Refah`ta İsrail askerleri Filistinlilere ait evleri yıkmaya devam etti.Enaz 40 filistinli öldürüldü.2000 yılında bölgede başlayan yıkımlarla yıkılan ev sayısıda 2.000 i aşmış oldu.
 
Refah katliamı (mayıs 2004):
İsrail, gökkuşağı  operasyonunu protesto eden Filistinli kadın ve çocuklara helikopterden 4 roket fırlattı.İsrail askerlerinin ve tanklarınında  otomatik silahlarla katıldıgı katliamda kadın ve çocukların 22 si öldü 50 si yaralandı.
 
Kana katliamı (Agustos 2006):
37’si  çocuk olmak üzere 60’tan  fazla sivil öldürüldü. Kana kasabası yerle bir edildi.BM`nin İsral`i 
kınayamadı bile.Çünkü önünde gene ABD engeli vardı.
 
 Lübnan katliamı (12 Temmuz-14Agustos 2006):
1152 ölü 3500 den fazla yaralı. Ölenlerin 400 den fazlası çocuk.
 
İsrail bu katliam esnasında ise modern dünyanın kendilerinden istediğini yaptıklarını söylüyordu.İsrail Lübnan`a  saldırısında bir savaş suçu daha işledi.Kimyasal silahlar ve misket bombaları kullandı.Savaş sonrası İsrailli subayların İsrail gazetelerine yaptıkları açıklamalara göre  Lübnan`a katliamın son on gününde 1800 misket bombası atıldı. İsraiin bölgeden çekilmesine ragmen sivil ölümleri bu bombalar yüzünden hala devam ediyor.
BM bırakın İsrailin bu katliamlarını  kınamayı kendi askerlerinin kasıtlı olarak hedef alınıp öldürülmelerini bile ABD engelinden dolayı kınayamadı.34 gün boyunca savaşı Tv lerden izledi, İsrail katliam yaparken sessizliğini sürdürdü.
İsrail saldırıları esnasında Beyrutta bulunan Amerikan Üniversitesi’nde Uluslararası İlişkiler ve İslam Tarihi uzmanı olarak görev yapan 44 yaşındaki Dr. Karen Pinto  bakın  İsrail`in Lübnan`a saldırısını nasıl anlatıyor.
 
“Daha önce de savaş görmüştüm. Ama bu çok farklı ve kötüydü. Önce uzaktan sesi duyuluyor, sonra bombaları görüyorsunuz. Tüyleri diken diken eden gürültü ve görüntüleri yaşıyorsunuz. Parkta çocuklar oynarken, sivillerin bulunduğu yerleşim alanına bombalar atılıyordu. İsrail, Lübnan saldırısında özel tip bombalar kullandı. Bu bombalar atıldığı bölgede mantar tipinde göğe doğru yükselen dev bulutlar oluşturuyordu. Orada gece ve gündüz duyduğunuz tek ses, uçak ve bomba sesleriydi. Sonra da bağırtılar. İsrail, Lübnan’a kimyasal bombalar attı. Misket, fosfor, napalm bombası ile yangına yol açan bombalar attı. Bu bombalar, Beyrut’un, Lübnan’ın birçok sivil yerleşim alanlarına atıldı. Binlerce insan bu bombalardan yandı, yaralandı.”
 
Hepsi bu kadar değil , Bu sayfalarda bulunmayan yüzlerce binlerce katliamı, insanlık suçu var İsrail’in.
 
Ramallah, Nablus, Beytlaham, Tulkerem; Kalkiliya, Rafah, Han Yunus defalarca katliamlara sahne oldu.
İsrail’in katliamları saymakla bitmez.Gazze’de her gün öldürülen birkaç Filistinli haberlere bile konu olamıyor artık.Halbuki oradaki soykırım dünyanın gözleri önünde devam ediyor.

1915 den önceki 50 yıl içinde yapılmış soykırımlar : (1865-1915)

Rusya
1877–78 Osmanlı–Rus savaşından sonra 500.000’den fazla insan Rus ve Bulgarlar tarafından katledilmiş idi. 1.250.000 kadarı da yerinden yurdundan ayrılarak göç etmek zorunda kaldı. aynı yıllarda Bosna’da da büyük katliamlar yapıldı

Kızılderililer
ABD, keşfinden sonra (1492) kuzey Amerika topraklarında yaşayan bütün yerli Kızılderililerin % 95’ı yok edilmiştir. 24 eylül 1863 yılında winona dayly republican gazetesindeki ilanda: “getirilen her ölü Kızılderili için 200 $ ödül” vaat edilmekteydi.
ABD’lin keşfi esnasında 27 milyon olan Kızılderili nüfusu, 1892’de ancak 1,5 milyona düşmüştü. Theodore Roosevelt şöyle diyordu: “en iyi Kızılderilicin ölü Kızılderili olduğunu söyleyecek kadar ileri gitmeyeceğim. ama onda dokuzunun ölü olması gerektiğine inanıyorum. bunların sebebini de soruşturma niyetinde pek değilim.”
amerikan demokrasisi denilen şey, böylece yaklaşık 25 milyon yerlinin katledilmesi üzerine kuruldu. İngilizlerin Hindistan’dan çekilmesine kadar 1 milyon’dan fazla Hindu’yu ve Müslümanı öldürdüğünü herkes biliyor. (1857-1906)

Nikaragua
1885’te Amerikalı korsan Walker’in bölgeyi işgal girişimi oldu.1894’ten sonra ise artık Nikaragua bir ABD eyaleti gibi oldu. bütün zenginlikleri ABD tarafından denetleniyor ve oradan yönetiliyordu. 1926’da sandino’nun önderliğinde başlayan direniş, sandino’nun kamplarının basılarak 300 kişinin kurşuna dizilmesi ve kendisinin katledilmesine kadar sürdü. daha sonra somoza’nın diktatörlüğü başladı. somoza, ülkeyi 1979’da iktidardan alınana kadar kan ve dehşetle yönetti. bu süreçte kurulan sandinist ulusal kurtuluş cephesi (fsln)’ye karşı yapılan operasyonlarda binlerce yoksul köylü öldürüldü. 1985’e kadar geçen sürede miami’de örgütlenen kontra çetelerinin saldırılarında 11.000 Nikaragualı yaşamını yitirdi, ülke ekonomisi de sabotajlarla mahvedildi

Cezayir
1830’da Fransa işgaliyle başlayan acılar Cezayir halkının yakasını hiç bırakmadı. petrol ve maden yataklarıyla bütün emperyalistlerin iştahını kabartan Cezayir, 1832-39 arasında Abdülkadir Cezayiri önderliğinde ilk direnişine başladı. yedi yıl içersinde binlerce ölü, sömürgeciliğin Cezayir’e armağanıydı. daha sonra, sadece 1945’teki sedif ayaklanmasında 45.000 ölü sayılabildi. 1954’te bağımsızlık hareketi yeniden başladığında bu kez sahnede Fransız istihbarat örgütü oas’ın işkence haneleri ve suikastları vardı. 1954-1962 arasındaki tablo korkunçtu: 1.5 milyon ölü, 2 milyon 800 bin tutsak... bağımsızlıktan sonra ise kontra örgütler arasındaki iç savaş 100.000 Cezayirlinin canına mal oldu.