KONYA AĞZI FIKRALARKonyalı bir teyze otobüse binmiş yanında torunu. Önlerinde uzun saçlı bir genç birşeyler yiyor. Çocuk tutturmuş bende isterim, bana da al diye.Teyze öndekini dürtmüş.‘Age gızım şo piskividen bizim torunada vir.’
Oğlan gülerek.’Teyze ben kız değilim.’ diyince.Teyze
‘Ana gızım ben senin yini gelin olduğunu nerden bileceğdim”.
Cumhuriyet döneminden önce iki Konyalı sohbet ediyorlar:
- Ülen padişah ne yir?
- Ne yiyecek soğanın cücüğünü yir.
Adam uzun yıllar sonra gurbetten evine döner, karısı karşılar ama çocuklar babaya yabancıdır, aldırmazlar, baba çocuklara sarılmak ister ama bakar ki ortada 3 çocuk var, halbuki giderken bu sayı ikiydi. Karısına sorar.
-Gadın bu hazar Ayşe, bu da hazar Ahmet ağnadık, ya şorda yirde yoğurt yiyen güççük çocuk niyin nesi?
-Hinci yoğurt yiyeni garıştırma.
İki Konyalı arkadaş Antalya’ya tatile giderken yolda bir anlaşma yaparlar. Düzgün konuşalım, ne yaparsak yapalım Konyalı olduğumuzu çaktırmıyalım diye. Neyse yol biter Antalya’ya gelirler. Ama hava o kadar sıcak ki ağızları kurur. Bir yerlerde oturup birer gazoz içmeye karar verirler. Neyse şöyle canlı bir mekan bulup otururlar. Biri diğerine der ki ‘Aman ortaaam siparişi virirken çok tikkat it ‘K’ lere filan ‘G’ dime.’ Öteki hazırlanır ve garsona döner ‘Karson bey bize iki Kazoz’ .
Konyalı küçük Ahmete öğretmeni sıfır vermiş sözlü notu olarak coğrafyadan.
Çocuk ne yapsın kurtarması lazım. ‘Öğretmenim bana bir daha soru sorun’ demiş. Öğretmen ‘G harfi ile başlayan bütün illerimizi say bakalım’ demiş. Çocuk başlamış ‘Giresun, Gaziantep, Gümüşhane, Gars, Gastamonu, Gayseri, Gırklareli, Gırşehir, Gocaeli, Gütahya, Gilis, Gonya, Garaman”
Boşanma davasına Konyalının karısı gelmez.
Hakim: Karın nerde kardeşim senin? Kimle evlisin sen?
Konyalı = Bisim avradla hakim bey..
Hakim = Avrat değil karım diyeceksin.. Tabiki karınla evlisin! Erkekle evli olan gördün mü!
Konyalı = Gördüm tabi..
Hakim = Kimmiş?
Konyalı = Bizim avrad....
Konya'mıza has yöresel kelimelere örnekler
Alettirik: Elektrik
Kiyat: Kağıt
Garannık: Karanlık
Aba :Abla
Accık :Azıcık.
Böcü :Böcek
Bülüç :Piliç.
Güccük :Küçük
Gicişmek: Kaşınmak
Hökele :Ukala
Zimbit :Zifiri karanlık.
Temel: Bahçe Duvarı
Haranı: kazan
Hazaar: galiba
Gumpir: Patates
Duz: Tuz
Pantul: Pantolon
Mezer: Mezar
Ezen: Ezan
Döşşek: Yatak
Terezi: Terazi
Zıttına gitmek: hoşlanmamak
Şebit: Yufka ekmek
Balcan, badılcan: Patlıcan
Tefder: Defter
Mıh: Çivi
Sandelle: Sandalye
Bışgı: Testere
Motur: Traktör
Gupa: Bardak
Acep: Acaba
Depik: Tekme
Zağar: Yaramaz Yuka: İnce
Zibil: Çok fazla
Zoba: Soba
Zerhoş: Sarhoş
Bıdırdamak: Konuşup durmak
Cırmalamak: Tırmalamak
Cırcır: Fermuar
Cazı: Cadı
Cıbartmak: morartmak
Dinelmek: Ayakta durmak
Gakılı: Bir sürü, çok
Hayat: Avlu
Iscak: Sıcak
İkrah etmek: Tiksinmek
Kösülmek: Yenilmek
Laylon: Naylon
Okumak: Davet etmek
Peşkir: Havlu
Piskevit, püsküğüt: Bisküvi
Seğirtmek: Koşmak
Tehne: Tenha
Tığteber: Bomboş
Velesbit,belesbit: Bisiklet
Tosbağa: Kaplumbağa
Zınarmak: Karşı gelmek
Zınılamak: Patlamak
Dal: Sırt
Elcek: Eldiven
Gonşu: Komşu
Hacemmi: Hacı Amca
Gaysi: Kayısı
Aporle: Hoparlör
Yiter: Yeter
