SOL MİLLİYETÇİ OLAMAZ

“Sağ” ve “sol” deyimlerinin iktisadî mânâsından başka bir de ideolojik anlamı olduğu malûmdur. Günümüzde iktisadî doktrinler 15. Asırdaki tarikatlar gibi birbirine karıştığı halde fikriyat bakımından sağ ve sol hâlâ kesin çizgilerle birbirinden ayrılmış durumdadır.

Çünkü iktisadî şekiller ve şartlar zamanla değişmekte, fakat “ülkü” sabit kalmaktadır. Sosyal demokrat, Hıristiyan sosyalist, cumhuriyetçi sosyalist, nasyonal sosyalist deyimleri bu tedâhüllerin örneğidir.

Fikriyat (ideoloji) bakımından sağ ile solu birbirinden ayıran en kesin fark, sağın milliyetçi olmasına karşılık solun beynelmilelci karakterde bulunmasıdır.

Milliyetçilik, tarihin binlerce yılda doğurduğu sosyal bir neticedir. Binlerce yıllık hayatın kaynaştırdığı, her bakımdan birleştirdiği insan topluluklarının bu netice içinde yaşaması, onun nimetlerini gördüğü için milliyeti muhafaza uğrunda her fedakârlığa hazır bulunması da gayet normaldir. Milliyet duygusu bu kadar kuvvetli olmasaydı tarihin korkunç bozgunlarını gören milletlerin hemen dağılması gerekirdi. Böyle olmadığını, bozgunlardan sonra o toplumların daha kuvvetli olmak için nasıl çalıştığını 20. Yüzyıl tarihi göstermiştir. Bu konuda Polonya ve Almanya’yı örnek vermek kâfidir.

Sol ise, iktisadî görüş olarak bazı noktalarda haklı bile bulunsa, tabiattaki galât-ı hilkatler gibi toplum hayatının bir yanlış yaratılmasından, marazî düşüncesinden başka bir şey değildir.

Son zamanlarda görüldüğü gibi sola milliyetçilik demek milliyetçilik ile halkçılığı karıştırmaktan doğar. Halkçılık, bugün yaşamakta olan yoksul tabakanın bolluğa kavuşmasını düşünmektir. Milliyetçilik, dünü de içine alarak hem bugünü, hem yarını kapsayan bir büyüklük duygusudur.

Solun “milliyetçilik” dediği “halkçılık” siyasî sınırların dışındaki soydaşlara karşı kör ve sağırdır. Milliyetçilik ise, hangi devletin idaresinde olursa olsun bütün soydaşları düşünen, onları kurtarmak için her fedakârlığı göze alan, hayatın ve insanlığın mânâsını bu fedakârlıkta bulan ülküdür.

Solculuk için hayat “ekonomik yaşantı”dan başka bir şey değildir. Mazinin mirası, geleceğin büyüklüğü onun umurunda değildir. O, çok kazanmak, rahat edip eğlenmekten başka bir şey düşünmez. Bunları ileri sürerken her toplumda bulunan vurguncuları öne sürerek bunları sağa mal etmeye çalışır.

Milliyetçi olduğunu ileri süren “sol”, vaktiyle Fransa ve İspanya’da görüldüğü gibi komünistlerle iş birliği yaparak “millî cephe” adı altında kendi toplumlarını kardeş kavgasına, kargaşalığa ve felâkete sürüklemekten çekinmeyen bir düşünce olduğuna göre, bunlara milliyetçi demek temelsiz ve gülünç bir iddiadan başka bir şey değildir...

(Ötüken, Şubat 1974, Sayı:2) - Hüseyin Nihal Atsız
 
 
HALA SOLCU MİLLİYETCİ OLABİLİR DİYENLER VAR..NEYİN PEŞİNDESİNİZ.

Türkçü bir otağ(!) ve çok özenli bir şekilde Türkçe kullanıyoruz!

Arkadaşlar bir çoğumuz, evet, Türk Dili Edebiyat Fakültesi mezunu değiliz ama hepimiz Türk'üz!

Hepinize bir hatırlatmada bulunarak bir şey sormak istiyorum; evet edebiyat fakültelerinden mezun olmadık bir çoğumuz ama elimizden geldiğince Türkçemize özen göstermek bizler için bir zorunluk, bir görevdir. Türkçede özel kelimeler, büyük harfle başlayarak yazılır ( ilkokul 1. sınıf bilgisidir ! ) . Atatürk, Türk, Türkiye, Ahmet, Mehmet, Ayşe, Fatma, vs... Peki arkadaşlar, Türkçü kandaşlar... kürd özel bir kelimemi ki bir çoğunuz büyük harflerle başlayarak yazıyorsunuz??? Genelinizin yazılarında bakıyorum, cümlenin ortasında büyük harflerle başlayarak yazılmış "kürd" kelimeleri.

Ya Türkçülüğümüz boş ya da Türkçemiz boş !

Biraz dikkat, biraz özen lütfen.

Saygılarımla,

TTK

      bu konuda ben de hemfikirim.Türk ile alakalı isim,kurum ya da olayın yazımına dikkat etmeli ve dilimize olan saygımızdan dolayı dil kurallarına uymalıyız.
       bunun yanında kürt,it ,köpek,at,haşerat gibi sözcüklerin baş harflerinin büyük yazılmasına ve gramer içerisinde özel hal verilmesine gerek yoktur.

Öncelikle tüm soydaşlara selam...Forumda yeniyim...
Solcudan milliyetçi olurmu sorusu sorduğunuz kişiye göre oldukça değişir zira yüzlerce yıldır hala solun kesin bir tanımı yapılamamıştır,solun çingene pembesinden koyu kızıla hadar yüzlerce tonu vardır ve her biri birinden keskin çizgilerle ayrılır.Örneğin bir solcu olarak ben kendimi herşeyden önce Türkçü olarak tanımlarım,Türklüğümü herşeyin üstünde tutarım.Solcu olmamın sebebide Türk Irkına,kültürüne,Atatürkçülüğe en uygun düşünce sistemi olduğuna inanmamdır,Türk Milletinin asaletini vurgulayacağını düşünmemdir(dürüst olmak gerekirse son zamanlarda Atatürkçülük varken sağcı veya solcu olmaya gerek varmı diyede düşünüyorum).Bazı arkadaşların solcularla ilgili düşüncelerine çok üzüldüm ve aynı ülkede yaşayan soydaşlar olmamıza rağmen biribirimize bu kadar yabancı hatta düşman olmamıza şaşırdım.Konu üzerine oldukça araştırma yapmış biri olarak ben Türkçülükle solculuğun hatta Türk Kültürü ile solculuğun oldukça uyumlu olduğuna inanıyorum(lütfen kominist,sosyalist,sosyal demokrat...vs ayırımını iyi yapalım).
Her insanın kendine has öncelikleri vardır...Benim önceliğimde tartışmasız Türkçülükten yanadır,sağcılık solculuk 4.-5. sıraya ya düşer ya düşmez,bu sebeple burdayım....
İlk mesajımda hakaretlerle karşılaşmamam dileğiyle....

Sayın Albay,
Sizin anladığınız gibi Türkçülük herşeyden bağımsız ve salt bir platform değildir.Biz Türkçüler kendimize(yada genellemeden kaçarak ben diyeyim.)Hüseyin Nihal ATSIZ Ata'yı örnek alır ve onun ışığında gerçek Türkçülüğü yaşamaya çalışırız.Elbette farklı aydınlarımızda bu sevdanın içine birşeyler bırakmıştır.Ama temel ATSIZ Atamızın elindedir.
Şimdi sayın Albay soydaş.Atsız Atamızın "Sol milliyeçi olamaz" isimli makalesini okumanızı tavsiye ederim.O size gerekli cevabı verecek,ve sol milliyetçi olurmu olmazmı söyleyecektir.
Saygılarımla...

Not:Eğerki makaleyi bulamazsanız şu linke tıklayınız;

http://atsiz.org/makaleler/goster.a.php?tab=articles&articleid=1015